Remove ads
lista w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W przeszłości wiele miast utraciło prawa miejskie. Przyczyny degradacji były różne, choć głównie ekonomiczne (osady były małe, a ludność pracowała najczęściej w rolnictwie), niekiedy polityczne (np. w czasach zaborów po stłumieniu powstania styczniowego).
Poniższa lista zawierać ma wszystkie zdegradowane miasta Polski. Miasta uszeregowane są według okresów historycznych, historycznych obszarów geograficznych (w tym zaborów), wreszcie według roku, w którym odebrano im status miasta.
W nawiasie podano rok, w którym miasto uzyskało prawa miejskie, ewentualnie dodatkowe informacje o statusie miasta oraz obecną przynależność administracyjną (województwo).
Wykaz wszystkich dawnych miast w porządku alfabetycznym znajduje się tutaj.
27 października 2002
1 stycznia 1977
1 lutego 1977
1 sierpnia 1977
2 lipca 1976
27 maja 1975
1 października 1975
30 października 1975
1 stycznia 1973
9 grudnia 1973
1 stycznia 1972
1 stycznia 1969
31 grudnia 1964
1 stycznia 1959
31 grudnia 1959
1 kwietnia 1957
20 marca 1956
1 kwietnia 1954
1 stycznia 1951
12 marca 1951
1 kwietnia 1951
15 maja 1951
15 maja 1948
Ziemie rdzenne:
1 sierpnia 1946
12 lutego 1946
brak daty
Ziemie rdzenne:
13 lutego 1946
Ziemie rdzenne:
1 grudnia 1945
1 lipca 1941
1 kwietnia 1939
1 lutego 1939
1 kwietnia 1938
Reforma miejska w województwach południowych
Przemiany administracyjne w kategorii miast w latach 1933–1934 w województwach południowych wymagają szczególnego omówienia.
Określenie miasto w latach międzywojennych na terenie Galicji i Kresów Wschodnich nie było jednoznaczne. Mogło odnosić się wyłącznie do charakteru prawnego miejscowości (a więc typu jednostki administracyjnej), co nie znaczyło automatycznie że „miasto administracyjne” faktycznie posiadało prawa miejskie. Mimo że większość miast prawnych prawa miejskie posiadała, wiele z nich miało zaledwie prawa miasteczka a niektóre miasta (np. Krynica, Krzeszowice, Szczakowa i Zakopane) były wręcz wsiami[48]. W wyniku reformy administracyjnej przeprowadzonej przez władze austriackie na obszarze Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim po I rozbiorze Polski (1784), miasta prawne (gminy miejskie) na terenie międzywojennej Galicji (województwa: krakowskie, lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie) należały do trzech kategorii:
13 lipca 1933 roku weszła w życie ustawa o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego, stanowiąca znoszenie miast o liczbie mieszkańców niższej niż 3000 w drodze rozporządzeń Rady Ministrów, a większych miast w drodze ustawodawczej[53]. Ustawa z 3 lipca 1896 roku przestała obowiązywać w ciągu roku od wejścia w życie ustawy (czyli do lipca 1934) przez co 40 miast i 67 miasteczek rządzących się ustawą z 1896 roku i liczących powyżej 3000 mieszkańców zostało automatycznie podniesionych do rangi miast objętych ustawą z 1889 roku[54]. Równocześnie 31 gmin miejskich będących miastami/miasteczkami rządzącymi się ustawą z 1896 roku i liczących w 1933 roku mniej niż 3000 mieszkańców, a także 8 (9[55]) gmin miejskich będących wsiami (niezależnie od liczby ludności) zostałyby według nowego prawa przekształcone w gminy wiejskie. Jednakże indywidualnymi rozporządzeniami za miasta uznano 20 mniejszych miast[56] oraz wszystkie wsie[55] stanowiące gminy miejskie[57]. Równocześnie do rzędu miast podniesiono także trzy dotychczasowe gminy wiejskie[58].
W następstwie powyższych zmian na mocy ustawy z 1933 łącznie 12 gmin miejskich (w tym 4 miasta, 7 miasteczek i jedna wieś) oraz 14 gmin wiejskich z prawami miejskimi utraciło automatycznie status miast (w dwojaki sposób – administracyjnie i historycznie):
– 12 gmin miejskich (4 na prawach miast, 7 na prawach miasteczek i 1 na prawach wsi)
– 14 gmin wiejskich na prawach miejskich (status gmin miejskich utracony jak poniżej)
Również Mielnica Podolska należała do tej grupy miast, której jednak formalnie nadano status gminy miejskiej z dniem 1 kwietnia 1934[61].
Równocześnie na mocy ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294), uwzględniającej miasta i gminy (z gromadami) jako jednostki podziału administracyjnego kraju, pojęcie miasteczka utraciło swoją administracyjno-historyczną odrębność. Łącznie 136 gmin wiejskich na prawach miasteczek (w tym 63 w granicach obecnej Polski) utraciło formalnie ten status w związku z reformą 1933/34.
– 136 gmin wiejskich na prawach miasteczek (status gmin miejskich utracony jak poniżej)
Reforma miejska w województwach zachodnich, wschodnich i centralnych
13 czerwca 1934
11 czerwca 1934
1 kwietnia 1934
1 kwietnia 1927
28 października 1919
28 maja 1919
7 czerwca 1888[71]
13 grudnia 1883[72]
Na mocy Ukazu do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszonego 1 (13 lipca) 1869[73], pozbawiono praw miejskich w 1870 roku 336 miast (wyjątkowo Stawiski w lutym 1871) na obszarze Królestwa Polskiego. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871. Korektą reformy było pozbawienie praw miejskich Góry Kalwarii w 1883 roku i Zawichostu w 1888 roku[74].
1 lutego 1871
– Postanowienie z 30 października (12 listopada) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 244, s. 461) (1 miasto[75]) (gubernia łomżyńska, 3/3)
13 października 1870
– Postanowienie z 28 sierpnia (9 września) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 243, s. 369) (9 miast[76]) (gubernia warszawska, 2/2)
– Postanowienie z 28 sierpnia (9 września) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 243, s. 367) (3 miasta[77]) (gubernia łomżyńska, 2/3)
28 sierpnia 1870
– Postanowienie z 17 (29) lipca 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 242, s. 193) (2 miasta[78]) (gubernia siedlecka, 2/2)
– Postanowienie z 3 (15) lipca 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 242, s. 189) (3 miasta[79]) (gubernia suwalska, 2/2)
– Postanowienie z 21 kwietnia (3 maja) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 242, s. 167) (1 miasto[80]) (gubernia radomska, 3/3)
31 maja 1870
– Postanowienie z 15 (27) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 159) (1 miasto[81]) (gubernia lubelska, 3/3)
– Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 127) (27 miast[82]) (gubernia warszawska, 1/2)
– Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 123) (16 miast[83]) (gubernia piotrkowska, 2/2)
– Postanowienie z 6 (18) marca 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 97) (8 miast[84]) (gubernia lubelska, 2/3)
– Postanowienie z 27 lutego (11 marca) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 93) (15 miast[85]) (gubernia suwalska, 1/2)
– Postanowienie z 30 stycznia (11 lutego) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 81) (17 miast[86]) (gubernia łomżyńska, 1/3)
– Postanowienie z 23 stycznia (4 lutego) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 77) (23 miasta[87]) (gubernia piotrkowska, 1/2)
– Postanowienie z 30 grudnia 1869 (11 stycznia 1870) (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 67) (39 miast[88]) (gubernia kaliska, 1/1)
13 stycznia 1870
– Postanowienie z 19 (31) grudnia 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 471) (18 miast[89]) (gubernia płocka, 1/1)
– Postanowienie z 19 (31) grudnia 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 465) (39 miast[90]) (gubernia lubelska, 1/3)
– Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461) (29 miast[91]) (gubernia siedlecka, 1/2)
– Postanowienie z 7 (19) listopada 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 425) (34 miasta[92]) (gubernia kielecka, 1/1)
– Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 419) (33 miasta[93]) (gubernia radomska, 2/3)
– Postanowienie z 17 (29) października 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 415) (18 miast[94]) (gubernia radomska, 1/3)
1 stycznia 1863[95]
brak daty
brak daty
brak daty (1825)
12 października 1824[104][106].
16 października 1821[104][114].
24 października 1820[104][118].
brak daty (1820)
Miejscowości wymieniane jeszcze jako miasta w spisach galicyjskich, lecz nie zaliczone do miast po przejściu do Księstwa Warszawskiego w 1809[121]:
Miejscowości wymieniane jeszcze jako miasta w Prusach Nowowschodnich[122], lecz nie zaliczone do miast po przejściu do Księstwa Warszawskiego w 1807[121]:
Równocześnie przedzielony granicą Ciechanowiec utworzył nowe miasto Ciechanowiec–Nowe Miasto. Nadano też prawa miejskie Jabłonce i Wyszonkom
(obejmuje obecnie tylko miasta w granicach Polski współczesnej)
11 czerwca 1892
11 czerwca 1892 r. wszedł w życie nowy Statut Miejski, który jeszcze bardziej ograniczył samorządność miejską. Wówczas jako miasta zakwalifikowano (na obecnym terytorium Polski) tylko 4 miejscowości (Białystok, Bielsk, Goniądz i Sokółkę), natomiast 16 miast zamienionych w miasteczka pozostało jednak gminami miejskimi:
29 kwietnia 1875
13 miast utraciło prawa miejskie i zostało zaliczone do miasteczek w gminach wiejskich (posiadały one jednak pewną odrębność w postaci organów samorządowych i starosty mieszczańskiego, lecz w statystykach były zaliczane do wsi):
[123][124][125] (obejmuje także zmiany statusu z miasto na miasteczko)
19 grudnia 1907[129]
8 lipca 1907[130]
16 maja 1895[132]
18 lipca 1892[133]
8 sierpnia 1888[134]
9 lipca 1886[135]
14 października 1874[136]
29 lipca 1871[137]
28 lutego 1871[138]
1 lipca 1870[139].
5 kwietnia 1869[140]
23 grudnia 1857[141]
11 grudnia 1833[142]
14 lutego 1818
1 czerwca 1797[144]
brak daty (1797)
22 sierpnia 1786
1 października 1939
16 maja 1931[146]
1 listopada 1928
1 kwietnia 1928
1 kwietnia 1900[147]
13 października 1890[149]
20 listopada 1873[150]
Źródło:[151]
21 kwietnia 1731
3 marca 1731
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.