Łoździeje

Łoździeje^[1] (lit. Lazdijai) – miasto na Litwie, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Kirsną, w okręgu olickim, siedziba rejonu łoździejskiego.

Łoździeje

Lazdijai

Główny plac miasta
Herb Flaga
Państwo	Litwa
Okręg	olicki
Burmistrz	Vaida Gazdziauskienė
Powierzchnia	4,8 km²
Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość	3 985 830 os./km²
Nr kierunkowy	318
Kod pocztowy	LT-67106
Położenie na mapie Litwy Łoździeje
54°14′N 23°31′E
Strona internetowa

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Łoździeje

Nazwa miasta wywodzi się od rzeki Lazda (dzisiejszej Raišupis).

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie trockim województwa trockiego^[2].

Historia

Tereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwingów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie oraz herb przedstawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Miasto królewskie w 1782 roku^[3]. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Kongresowym. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasto było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.

Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Łoździeje.

W okresie międzywojennym Łoździeje były centrum oświatowym regionu Dzukia. W latach 1928–1931 w mieście pracowała jako nauczycielka poetka litewska Salomėja Nėris.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 15 września 1941 roku Litwini utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1600 osób. 3 listopada 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy getta. Z rozkazu Niemców Litwini zamordowali 1535 Żydów^[4].

Zabytki

• Kościół katolicki pw. św. Anny(inne języki). Obecny kościół został zbudowany w latach 1894–1895 według projektu architekta Feliksa Lipskiego. Kościół został konsekrowany w 1898 roku przez biskupa sejeneńskiego Antoniego Baranowskiego. Kościół zbudowano w stylu romantycznym, łączącym w sobie cechy klasycystyczne i barokowe. We wnętrzu kościoła znajduje się zdobiona ambona. Ołtarze pochodzą z pracowni warszawskich.
• Pomnik poświęcony poległym za niepodległość Litwy w latach 1918–1920, przy placu Nepriklausomybės (Niepodległości).

Komunikacja

Łoździeje nie posiadają stacji kolejowej (najbliższa znajduje się w miejscowości Szostaków) natomiast funkcjonuje tu komunikacja autobusowa obsługiwana przez takie firmy jak Lazdiju AP, Vilkaviskio AP, Kautra i TOKS. Miasto posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z Wilnem, Kownem, Olitą, Mariampolem, Wiejsiejami, Druskienikami, Kalwarią, Simnem i Wyłkowyszkami.

Osobny artykuł: Przejście graniczne Ogrodniki-Lazdijai.

Miasta partnerskie

• Łuków

Galeria

• 
  Kościół św. Anny
• 
  Szkoła artystyczna
• 
  Poczta
• 
  Sąd
• 
  Centrum kultury

Ludzie związani z Łoździejami

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Łoździejami.