Daleszyce
miasto w województwie świętokrzyskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daleszyce – miasto w południowej Polsce, położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, siedziba gminy wiejsko-miejskiej Daleszyce. Ośrodek miejski aglomeracji kieleckiej.
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
![]() Rynek | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Aglomeracja | |||
Data założenia |
przed 1221[1] | ||
Prawa miejskie |
1569–1870, 2007 | ||
Burmistrz |
Dariusz Meresiński | ||
Powierzchnia |
15,50 km² | ||
Populacja (31.12.2021) • liczba ludności • gęstość |
|||
Strefa numeracyjna |
(+48) 41 | ||
Kod pocztowy |
26-021 | ||
Tablice rejestracyjne |
TKI | ||
Położenie na mapie gminy Daleszyce ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |||
Położenie na mapie powiatu kieleckiego ![]() | |||
50°48′13″N 20°48′27″E | |||
TERC (TERYT) |
2604054 | ||
SIMC |
0236429 | ||
Urząd miejski Plac Staszica 926-021 Daleszyce | |||
Strona internetowa |
Według danych z 1 stycznia 2018 Daleszyce liczyły 2 914 mieszkańców[2].
Były miastem biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[4]. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie kieleckim, obwodzie kieleckim województwa krakowskiego[5].
Położenie
Według danych z 31 grudnia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 15,50 km²[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez miasto przechodzi niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa.
Dojazd z Kielc zapewniają autobusy komunikacji miejskiej linii 11[7].
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Daleszyce niemal od początku swojego istnienia dzięki nadaniom książęcym należały do biskupów krakowskich[8]. W 1220 r. bp Iwon Odrowąż nakazał wybudować tu kościół parafialny pw. św. Michała, dziś na jego miejscu stoi kościół ze znacznie późniejszego okresu, rozbudowany w 1912 r., w którym w południowej ścianie kaplicy znajduje się zegar słoneczny z 1629 r., we wnętrzu zaś – obraz Matki Boskiej z XVI w. W 1362 r. miejscowość odwiedził król Kazimierz Wielki. W 1569 r. za wstawiennictwem bp. Filipa Padniewskiego Daleszyce otrzymały prawa miejskie (przywilej ten, nadany przez Zygmunta Augusta, został odebrany w 1869 r., za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym[8] i przywrócony z początkiem 2007 r. na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lipca 2006 r.[9]).
W 1869 r. w miejscowości utworzono gminę żydowską. Według spisu z 1937 r. w Daleszycach zamieszkiwało 525 Żydów, których podczas II wojny światowej Niemcy deportowali do obozu zagłady w Treblince.
W czasie wojny okolice Daleszyc stanowiły miejsce akcji partyzanckich, głównie oddziału AK "Barabasza" (najważniejsze miały miejsce 26 lipca i 3 sierpnia 1944 roku)
3 sierpnia 1944 r. oddział "Barabasza" uderzył na niemiecką jednostkę pacyfikującą Daleszyce. Na jego prośbę z pomocą oddziałowi Armii Krajowej przyszła brygada Armii Ludowej "Grunwald" pod dowództwem mjr. Józefa Sobiesiaka ps. "Maks" kierując do walki 6 moździerzy. Ogień moździerzy ustawionych na okolicznym wzgórzu spowodował śmierć 22 hitlerowców i wycofanie się pozostałych. Uwolniono również zakładników, których Niemcy chcieli uprowadzić[10]. W odwecie 5 sierpnia 1944 r. w Górnie zamordowanych zostało ze szczególnym okrucieństwem i sadyzmem przez Korpus Kawalerii Kałmuckiej szesnaście osób uprowadzonych z Daleszyc. Po kilku dniach 12 sierpnia 1944 r. oddziały Wehrmachtu najpierw ostrzelały Daleszyce z artylerii, a potem spaliły wieś[11]. Na rynku znajduje się pomnik upamiętniający pomordowanych.
W ciągu wieków Daleszyce wielokrotnie nękane były pożarami, ich obecna zabudowa wzniesiona została na wzór dawnej świętokrzyskiej architektury w 1946 r.
W 1972 r. założony został w miejscowości klub sportowy Spartakus.
Demografia
Na koniec 2010 r. miasto liczyło 2953 mieszkańców[12].
- Piramida wieku mieszkańców Daleszyc w 2014 roku[2].
Zabytki
Do rejestru zabytków nieruchomych zostały wpisane obiekty[13]:
- układ urbanistyczny (nr rej.: A.308 z 30.03.1988),
- kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła z XIII i XVII w., przebudowany w latach 1907–1920, wraz z dzwonnicą bramną z 1833 r. (nr rej.: A.309/1-2 z 30.03.1988),
- cmentarz parafialny z kaplicą (nr rej.: A.310/1-2 z 30.03.1988 i z 17.06.1992),
- przydrożna kapliczka pw. św. Jana Nepomucena z połowy XIX w. (nr rej.: A.311 z 30.03.1988),
- drewniane domy przy ul. Głowackiego nr 9, 11, 14, 15, 16, z XIX do I połowy XX w. (nr rej.: A.874 z 20.10.1955).
- Dzwonnica bramna przy kościele św. Michała Archanioła
- Kapliczka św. Jana Nepomucena
- Cmentarz parafialny z kaplicą
- Drewniany dom przy ul. Głowackiego
Wspólnoty wyznaniowe
- Kościół rzymskokatolicki:
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Daleszyce (Sala Królestwa ul. Zagórze 12a)[14].
Ludzie związani z Daleszycami
Wójtowie/burmistrzowie Daleszyc
- Andrzej Burzyński (wójt) (1990-1993)
- Piotr Tombarkiewicz (wójt) (1993-1994)
- Mateusz Jasonek (wójt) (1994)
- Jerzy Armański (wójt) (1994-2006)
- Wojciech Furmanek (wójt) (2006)
Przywrócenie praw miejskich
- Wojciech Furmanek (burmistrz) (2007-2014)
- Dariusz Meresiński (2014-nadal)
Zobacz też
- Spartakus Daleszyce, klub piłki nożnej
- Synagoga w Daleszycach
- Cmentarz żydowski w Daleszycach
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.