García II de Galicia
Rei de Galiza / From Wikipedia, the free encyclopedia
García II de Galicia tamén coñecido por García de Galiza, ou simplemente Don García[1], nado en 1042 e finado o 21 de marzo de 1090, foi un monarca galego que reinou entre os anos 1065 e 1071.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 1042 (Gregoriano) Zamora |
Morte | 22 de marzo de 1090 (Gregoriano) (47/48 anos) Castelo de Luna |
Lugar de sepultura | Panteón de Reis de Santo Isidoro de León |
Monarca do Reino de Galicia | |
1072 – 1073 ← Sancho III – Afonso VI de León → | |
Monarca do Reino de Galicia | |
1065 – 1071 ← Fernando I de León, Sancha I de Galicia – Sancho III, Afonso VI de León → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Reino de Galicia |
Actividade | |
Ocupación | gobernante |
Outro | |
Título | Rei de Galicia |
Familia | Dinastía Ximena |
Pais | Fernando I de León e Sancha I de Galicia |
Irmáns | Urraca de Zamora, Elvira de Toro, Sancho III e Afonso VI de León |
Fillo de Fernando I e Sancha I, herdou o Reino de Galiza, co condado de Portugal, e a protección e parias das taifas de Badaxoz e Sevilla. Educouse desde 1053 en Galiza co bispo Cresconio de Iria. En 1071 tivo que se enfrontar ó alzamento da nobreza portuguesa, derrotando a Nuno Mendes, conde de Portugal, na batalla de Pedroso. Pouco despois foi atacado e vencido polo seu irmán Sancho II de Castela, tendo que se exiliar en Sevilla. Trala morte de Sancho o ano seguinte, regresou, mais foi apreixado mediante engano polo seu irmán Afonso VI de León, pasando o resto da súa vida encadeado no castelo de Luna, ao norte de León.
A súa historia fixo que fose tratado coma un rei inepto e perdedor pola historiografía, á parte de ter un importante desenvolvemento na literatura.