Afonso V o Nobre

Afonso V o Nobre, Galleciensis Regis^[1], Rex Gallitianus^[2] (rei de Galicia) tamén coñecido como Afonso V de León, nado no 994 ou 995 e finado en Viseu en 1028^[3], foi rei da Galiza altomedieval entre os anos 999 e 1028 coa súa capital na cidade de León.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Afonso V.

Afonso V o Nobre

Nome orixinal	(es) Alfonso V el Noble
Biografía
Nacemento	c. 994 Reino de León
Morte	7 de agosto de 1028 (Gregoriano) (33/34 anos) Viseu, Portugal
Lugar de sepultura	Panteón de Reis de Santo Isidoro de León
Monarca do Reino de León
999 – 1028
Datos persoais
Relixión	Catolicismo e cristianismo
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Rei de León
Familia	Dinastía ástur-leonesa
Cónxuxe	Elvira Méndez Urraca Garcés
Fillos	Xemena de León e de Galiza  () Urraca Garcés Vermudo III  () Elvira Méndez Sancha I de Galicia  () Elvira Méndez
Pais	Vermudo II   e Elvira García
Irmáns	Cristina Vermúdez Ordoño Vermúdez
Descrito pola fonte	Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia de Otto

Biografía

Afonso V e a súa muller Elvira no Corpus Pelagianum.

Herdou o trono no 999, tralo falecemento de Vermudo II, quedando baixo a tutela da súa nai, dona Elvira, e do aristócrata galego Mendo Gundisalviz. Casou en 1015 con Elvira Meendiz (filla de Mendo González e de Dona Toda) e en 1023 con Urraca Garcés de Pamplona (filla de García Sánchez de Navarra e de Ximena Fernández).

Ese mesmo ano acadou a maioría de idade, herdando un reino cheo de inestabilidade política. Tamén en 1017 morreron a súa nai, até entón rexente, e os tres nobres máis importantes do reino: o conde de Castela, o xefe dos Beni Gómez e Mendo Rodríguez, que foran fonte de problemas na rexencia anterior. Afonso V quixo dar un xiro á administración, creando un novo marco xurídico.

Reconstruíu a cidade de León, que fora danada polos ataques de Almanzor, e reuniu os nobres en Curia Plena para a elaboración e posterior aprobación do Foro de León. Este Foro é a sanción xurídica do feudalismo leonés. Buscaba pór fin ás desordes da etapa anterior e recuperar o poder real. Reciben o nome de Foro de León un conxunto de preceptos decretados nun concilium reunido na catedral de León en 1020. A estes 20 preceptos engadíronselle outros 28 que regulaban a vida local na cidade de León.

Faleceu no asedio da praza de Viseu, en Portugal. O seu fillo Vermudo III herdou a coroa no 1028. Tivo dúas fillas: Sancha (nacida de Dona Elvira) e Xemena (nacida de Dona Urraca).