banda

banda (język polski)

banda (1.2) przyjaciół

banda (1.3) demonstrantów

banda (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈbãnda], AS: [bãnda], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	banda	bandy
dopełniacz	bandy	band
celownik	bandzie	bandom
biernik	bandę	bandy
narzędnik	bandą	bandami
miejscownik	bandzie	bandach
wołacz	bando	bandy

(1.1) zorganizowana grupa przestępcza

(1.2) przen. żart. kilkoro ludzi, których łączy np. podobieństwo, zainteresowania, przeżycia, żyjących podobnie

(1.3) przen. duża i uciążliwa grupa ludzi

(1.4) ochronna bariera wzdłuż jezdni

(1.5) sport. ochronne ogrodzenie okalające miejsce odbywania konkurencji sportowych

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.1) Gdy pewnego razu szedłem na zbiórkę harcerską, zaatakowała mnie banda.

(1.2) Doskonale nadaje się do dzikich pląsów o zachodzie słońca, wespół w zespół z bandą przyjaciół na dobre i na złe.

(1.3) Banda idiotów gra w piłkę przed moimi drzwiami!

(1.5) W ubiegłym tygodniu w lidze szwedzkiej Rosjanin doprowadził do karambolu, który gdyby nie dmuchana banda skończyłby się tragicznie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) banda czworga

(1.5) banda reklamowa

synonimy:

(1.1) gang, szajka

(1.2) grupa, paczka, towarzystwo

(1.3) hałastra, horda, wataha, zgraja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-3)

rzecz. bandyta m, bandytyzm m, bandzior m, bandytka ż

przym. bandycki

(1.4-5)

rzecz. bandaż m, banderola ż, bandażowanie n, zabandażowanie n

czas. bandażować ndk., zabandażować dk.

związki frazeologiczne:

pojechać po bandzie

etymologia:

(1.1) niem. Bande z franc. bande z wł. banda („oddział wojska z własnym sztandarem”)^[1][2]

(1.2-3) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gang; (1.2) crew, pack; (1.3) bunch; (1.4) crash barrier
• białoruski: (1.1) банда ż, шайка ż
• francuski: (1.1) bande ż, gang m
• górnołużycki: (1.1) banda ż; (1.5) banda ż
• nowogrecki: (1.1) συμμορία ż
• rosyjski: (1.1) банда ż, шайка ż, клика ż; (1.5) бортик m, край ż, кайма ż
• słowacki: (1.1) banda ż
• szwedzki: (1.1) liga w
• węgierski: (1.1) banda
• wilamowski: (1.1) baonda

źródła:

1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.
2.  Hasło „banda” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.

banda (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) orkiestra, zespół muzyczny^[1]

(1.2) szarfa^[1]

(1.3) pasmo^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) banda zabalera → szerokość pasma

synonimy:

(1.2) xarpa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „banda” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

banda (język francuski)

wymowa:

(1.1) IPA: /bɑ̃.da/

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika bander

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

banda (język hiszpański)

wymowa:

IPA: ['ban̦.da]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wstęga, szarfa, taśma

(1.2) obręcz

(1.3) brzeg, skraj

(1.4) banda bilardu

(1.5) mar. burta, bok

(1.6) (radio) pasmo

(1.7) banda, szajka

(1.8) tłum

(1.9) stado

(1.10) orkiestra, zespół muzyczny

odmiana:

(1.1-10) lp banda; lm bandas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) saque de banda

(1.6) banda de frecuencias → pasmo częstotliwości • banda ciudadana → pasmo obywatelskie

synonimy:

(1.1) cinta, tira, bandolera

(1.3) borde, costado, lado

(1.4) baranda

(1.10) orquesta, charanga

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandido m, banderola ż, bandada ż

związki frazeologiczne:

(1.1) banda sonora → ścieżka dźwiękowa

etymologia:

st.franc. bande

uwagi:

źródła:

banda (język litewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	banda	bandos
dopełniacz	bandos	bandų
celownik	bandai	bandoms
biernik	bandą	bandas
narzędnik	banda	bandomis
miejscownik	bandoje	bandose
wołacz	banda	bandos

(1.1) stado

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

banda (język maltański)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) strona, bok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. banda

uwagi:

źródła:

banda (język portugalski)

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gromada

(1.2) brzeg

(1.3) strona

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

banda (język słowacki)

banda (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) banda, gang^[1]

(1.2) pot. przen. banda, paczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Nina Trnka, Slovak-English English-Slovak Dictionary, Hippocrene Books, New York 1992, ISBN 0-87052-115-2, s. 4.

banda (język suahili)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chata

odmiana:

(1.1) jak rzeczowniki będące zazwyczaj tylko w klasie 6

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

banda (język węgierski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) banda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandita, banditizmus

przym. bandita

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

banda (język włoski)

wymowa:

IPA: /'ban.da/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bok, strona

(1.2) mar. burta

(1.3) skrzydło (drzwi, okien)

(1.4) pasek

(1.5) taśma, wstęga, lamówka

(1.6) kośc. chorągiew

(1.7) fiz. pasmo

(1.8) wojsk. oddział, grupa

(1.9) banda, zgraja

(1.10) żart. kompania, grono

(1.11) orkiestra, zespół muzyczny

(1.12) techn. taśma stalowa

odmiana:

(1.1-12) lp banda; lm bande

przykłady:

(1.1) Da quale banda vieni? → Skąd przybywasz?

składnia:

kolokacje:

(1.1) da banda a banda → od ściany do ściany • mettere da banda → odłożyć na bok

(1.2) andare alla banda → przechylać się na burtę

(1.3) porta a due bande → drzwi dwuskrzydłowe

(1.4) camicetta a bande rosse e bianche → bluzka w czerwone i białe paski

(1.7) rad. banda di frequenza → pasmo częstotliwości

(1.8) banda di partigiani → oddział partyzancki

(1.9) banda di rapinatori → banda porywaczy

(1.10) allegra banda → wesoła kompania / banda

(1.11) banda militare → orkiestra wojskowa

synonimy:

(1.1) parte

(1.2) fiancata, fianco, lato

(1.3) battente

(1.4) riga, striscia

(1.5) lista, striscia

(1.10) combriccola, compagnia, ghenga

(1.11) band, complesso, orchestra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.8-11) rzecz. banderaio m, banderuola ż, bandiera ż, bandista m ż; przym. bandistico

(1.12) rzecz. bandella ż, bandone m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) prow. banda^[1]

(1.4-7) franc. bande^[1]

(1.8-11) śr.łac. bandum^[1]

uwagi:

źródła:

1. treccani.it.