wesoły

wesoły (język polski)

wesoły (1.3) uśmiech

wymowa:

IPA: [vɛˈsɔwɨ], AS: [vesou̯y] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wesoły		wesoła	wesołe	weseli	wesołe
dopełniacz	wesołego		wesołej	wesołego	wesołych
celownik	wesołemu		wesołej	wesołemu	wesołym
biernik	wesołego	wesoły	wesołą	wesołe	wesołych	wesołe
narzędnik	wesołym		wesołą	wesołym	wesołymi
miejscownik	wesołym		wesołej	wesołym	wesołych
wołacz	wesoły		wesoła	wesołe	weseli	wesołe
stopień wyższy weselszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik weselszy weselsza weselsze {{{4}}} weselsze dopełniacz weselszego weselszej weselszego weselszych celownik weselszemu weselszej weselszemu weselszym biernik weselszego weselszy weselszą weselsze weselszych weselsze narzędnik weselszym weselszą weselszym weselszymi miejscownik weselszym weselszej weselszym weselszych wołacz weselszy weselsza weselsze {{{4}}} weselsze
stopień najwyższy najweselszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najweselszy najweselsza najweselsze naj{{{4}}} najweselsze dopełniacz najweselszego najweselszej najweselszego najweselszych celownik najweselszemu najweselszej najweselszemu najweselszym biernik najweselszego najweselszy najweselszą najweselsze najweselszych najweselsze narzędnik najweselszym najweselszą najweselszym najweselszymi miejscownik najweselszym najweselszej najweselszym najweselszych wołacz najweselszy najweselsza najweselsze naj{{{4}}} najweselsze

(1.1) taki, który odczuwa rozbawienie, ma dobry humor, nastrój; nie jest smutny

(1.2) taki, który wprawia w dobry humor

(1.3) świadczący o dobrym humorze, nastroju

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) W trudnych sytuacjach był wesoły i taktowny.

(1.2) Zaśpiewajmy jakąś wesołą piosenkę!

(1.2) (…) po weselach z skrzypcami chodził, po kolędach biegał, mięsopustne maszkary robić umiał i fraszki wesołe wyprawiał^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) wesoły chłopak / człowiek • wesoła dziewczyna • wesołe dziecko

(1.2) wesoła muzyka / zabawa / piosenka

(1.3) wesoły uśmiech • wesoła twarz • wesołe usposobienie

synonimy:

(1.1) radosny

antonimy:

(1.1) ponury, smutny, poważny, zmartwiony, niewesoły

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. weselnik mos, wesołość ż, wesołek m, wesele n, weselisko n, Wesoła ż, rozweselanie n, rozweselenie n, weselenie n

czas. rozweselać ndk., rozweselić dk., weselić ndk.

przym. weselny

zdrobn. wesolutki

przysł. wesoło, wesolutko

związki frazeologiczne:

wesołe miasteczko • Wesołych Świąt

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) gëzuar
• angielski: (1.1) cheerful; (1.2) lively
• arabski: (1.1) سعيد (sa'id), فرحان (farhān), بشوش, مرح, مازح, ضاحك, algier. arab. زاهي
• baskijski: (1.1) alai
• białoruski: (1.1) вясёлы; (1.2) вясёлы; (1.3) вясёлы
• boloński: (1.1) alîgher
• bułgarski: (1.1) весел; (1.2) весел; (1.3) весел
• dolnołużycki: (1.1) wjasoły
• esperanto: (1.1) gaja, ĝoja
• estoński: (1.1) rõõmus
• francuski: (1.1) gai, joyeux; (1.2) drôle
• górnołużycki: (1.1) wjesoły
• hawajski: (1.1) hauʻoli, mele
• hebrajski: (1.1) שמח, עליז
• hiszpański: (1.1) alegre; (1.2) divertido, alegre
• japoński: (1.2) 面白い
• kaszubski: (1.1) wiesołi
• kataloński: (1.1) alegre
• litewski: (1.1) džiaugsmingas, linksmas; (1.2) linksmas; (1.3) linksmas
• niderlandzki: (1.1) vrolijk
• niemiecki: (1.1) froh, fröhlich
• nowogrecki: (1.1) χαρούμενος
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-2)
• rosyjski: (1.1) весёлый; (1.2) весёлый; (1.3) весёлый
• słoweński: (1.1) vesel; (1.2) vesel; (1.3) vesel
• ukraiński: (1.1) веселий; (1.2) веселий; (1.3) веселий
• wilamowski: (1.1) łöstig, fryłiḱ
• włoski: (1.1) allegro, giocondo, pimpante; (1.2) divertente

źródła:

1. W. Łoziński: Oko proroka, czyli Hanusz Bystry i jego przygody.