twarz
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | twarz | twarze |
| dopełniacz | twarzy | twarzy |
| celownik | twarzy | twarzom |
| biernik | twarz | twarze |
| narzędnik | twarzą | twarzami |
| miejscownik | twarzy | twarzach |
| wołacz | twarzy[2] | twarze |
- (1.1) przednia część głowy człowieka, zawierająca usta, nos, oczy
- (1.2) przen. pot. aspekt, często aspekt charakteru, wariant czegoś
- (1.3) przen. osoba, która powszechnie jest kojarzona z czymś, np. z instytucją, z ideą
- (1.4) st.pol. stworzenie[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
- przykłady:
- (1.1) Przedszkolanka kazała dzieciom umyć twarze.
- (1.2) Strach ma wiele twarzy.
- (1.2) Ten polityk w ostatnim wystąpieniu pokazał ludzką twarz.
- (1.3) Nasza Jola stała się ostatnio twarzą pewnego kolorowego magazynu.
- składnia:
- (1.3) twarz + D.
- kolokacje:
- (1.1) smukła / pyzata / pociągła / wąska / trójkątna twarz • z ludzką twarzą • twarzoczaszka • wyraz twarzy
- synonimy:
- (1.1) książk. oblicze, lico, fizys; wulg. morda, pysk, ryj; pot. dziób; slang. pot. facjata
- (1.2) oblicze
- antonimy:
- (1.1) potylica; pośladki
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) głowa
- meronimy:
- (1.1) czoło, nos, oko, podbródek, policzek, usta
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. potwarz ż, twarzowiec m, twarzówka ż, potwarz ż, potwarzenie n, spotwarzenie n
- czas. potwarzyć ndk., spotwarzyć dk.
- przym. twarzowy
- przysł. twarzowo
- związki frazeologiczne:
- blada twarz • kurza twarz • odzyskać twarz • powiedzieć w twarz • stracić twarz • śmiać się w twarz • twarzą w twarz • wyjść z twarzą • zachować twarz • twarz Hipokratesa • plunąć w twarz • ciągły uśmiech w twarzy wszystko lekceważy • każdy czas ma swoją twarz
- etymologia:
- czes. tvář[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) gesig
- ajnoski: (1.1) ナン (nan), ナㇴ (nan)
- albański: (1.1) fytyrë
- angielski: (1.1) face
- arabski: (1.1) وجه, egip. arab. وش
- baskijski: (1.1) aurpegi
- białoruski: (1.1) твар m
- bułgarski: (1.1) лице (lice) n, лик (lik) m, образ (obraz) m
- chorwacki: (1.1) lice n
- czeski: (1.1) obličej m, tvář ż
- dolnołużycki: (1.1) woblico n
- duński: (1.1) ansigt n
- esperanto: (1.1) vizaĝo
- estoński: (1.1) nägu
- fiński: (1.1) kasvot
- francuski: (1.1) face ż, visage m, figure ż
- galicyjski: (1.1) cara ż, face ż
- górnołużycki: (1.1) wobličo n
- guarani: (1.1) tova
- gudźarati: (1.1) ચહેરો m (cahērō)
- hausa: (1.1) fuska
- hebrajski: (1.1) פנים (panim), פרצוף (partzuf)
- hiszpański: (1.1) cara ż, rostro m, faz ż
- islandzki: (1.1) andlit n
- japoński: (1.1) 顔 (かお, kao)
- jidysz: (1.1) פּנים (ponem) n
- kaszubski: (1.1) skarń, twôrz
- kataloński: (1.1) cara ż
- kazachski: (1.1) бет
- koreański: (1.1) 얼굴 (ŏlgul)
- litewski: (1.1) seja ż, veidas m
- łaciński: (1.1) facies ż
- łatgalski: (1.1) vaigs, mute
- łotewski: (1.1) seja
- macedoński: (1.1) лице n
- niderlandzki: (1.1) gezicht n, aangezicht n, gelaat n
- niemiecki: (1.1) Gesicht n
- norweski (bokmål): ansikt n
- nowogrecki: (1.1) πρόσωπο n; (1.2) πρόσωπο n
- ormiański: (1.1) դեմք
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
, myć twarz: 
- portugalski: (1.1) rosto m
- rosyjski: (1.1) лицо n
- rumuński: (1.1) față ż, obraz n
- serbski: (1.1) лице n
- slovio: (1.1) lico / лицо
- słowacki: (1.1) tvár ż, obličaj m
- słoweński: (1.1) obraz m, obličje n
- suahili: (1.1) uso
- szwedzki: (1.1) ansikte n, książk. anlete n, slang. feja w, fejs n, pot. nuna w, nylle
- tahitański: (1.1) mata
- turecki: (1.1) yüz
- tuvalu: (1.1) mata
- tybetański: (1.1) ཞལ
- ukraiński: (1.1) обличчя n, лице n
- wenedyk: (1.1) faczej ż
- węgierski: (1.1) arc
- wilamowski: (1.1) gyzyht n, gyzycht n, twoż ż; (1.2) gyzyht n, gyzycht n, twoż ż; (1.3) gyzyht n, gyzycht n, twoż ż
- włoski: (1.1) faccia ż, viso m, volto m
- wolof: (1.1) kanam
- źródła: