ostatnio

ostatnio (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈstatʲɲɔ], AS: [ostatʹńo], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

przysłówek czasu

(1.1) w niedalekiej przeszłości

(1.2) ostatnim razem

odmiana:

przykłady:

(1.1) Bardzo modnym kierunkiem jest ostatnio prezentowanie trików „od stolika do stolika”^[1].

(1.2) Sprowadź mi dwadzieścia funtów drutu miedzianego, takiego, jaki był ostatnio^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) w nieodległych czasach, niedawno, w ostatnim czasie, ostatnimi czasy

(1.2) poprzednio, ostatnim razem

antonimy:

(1.1) dawno

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ostatni, przedostatni, ostateczny, najostatniejszy

rzecz. ostatni mos, ostatek

przysł. przedostatnio, ostatecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ostatni + -o

uwagi:

Jeśli dana sytuacja ciągle ma miejsce, używa się ostatnio (1.1) w czasie teraźniejszym. Jeśli natomiast chodzi o czynność zakończoną, wówczas ostatnio w każdym ze znaczeń jest stosowane w czasie przeszłym.

(1.1) Przysłówek ten był niegdyś krytykowany jako zbędny neologizm galicyjski; zalecano używanie zamiast niego w ostatnim czasie, ostatecznie^[3]. Powstał na początku XX wieku, wcześniej używano jedynie (rzadko) przysłówka ostatnie, który znaczył 'ostatni raz'^[4].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lately, recently; (1.2) last
• arabski: (1.1) حديثا, مؤخرا
• chiński standardowy: (1.1) 前天 (qiántiān); (1.2) 上次 (shàngcì)
• duński: (1.1) sidst; (1.2) sidst
• esperanto: (1.1) lastatempe; (1.2) lastatempe
• francuski: (1.1) récemment; (1.2) dernièrement
• hindi: (1.1) आजकल (ājkal)
• hiszpański: (1.1) recientemente; (1.2) últimamente
• japoński: (1.1) 最近
• kataloński: (1.1) recentment
• nepalski: (1.1) अचेल (acēla)
• niemiecki: (1.1) neulich
• norweski (bokmål): (1.1) sist; (1.2) sist
• norweski (nynorsk): (1.1) sist; (1.2) sist
• nowogrecki: (1.1) πρόσφατα; (1.2) τελευταία
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) в после́днее вре́мя; (1.2) в про́шлый раз
• szwedzki: (1.1) sist, på sistone, på sista tiden, på senaste tiden, nyligen
• ukraiński: (1.1) оста́ннім ча́сом; (1.2) воста́ннє

źródła:

1. Jerzy Mecwaldowski-Caroni, O kategoriach w sztuce iluzji.
2. Władysław Reymont Ziemia obiecana.
3. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10/1915, s. 260, 261.
4. Antoni Danysz, Powstanie niektórych wyrazów polskich, „Język Polski i Poradnik Językowy” nr 7–10/1916, s. 159.