zawierać

zawierać (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈvʲjɛrat͡ɕ], AS: [zavʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zawierać
czas teraźniejszy		zawieram	zawierasz	zawiera	zawieramy	zawieracie	zawierają
czas przeszły	m	zawierałem	zawierałeś	zawierał	zawieraliśmy	zawieraliście	zawierali
	ż	zawierałam	zawierałaś	zawierała	zawierałyśmy	zawierałyście	zawierały
	n	zawierałom	zawierałoś	zawierało
tryb rozkazujący		niech zawieram	zawieraj	niech zawiera	zawierajmy	zawierajcie	niech zawierają
pozostałe formy czas przyszły m będę zawierał, będę zawierać będziesz zawierał, będziesz zawierać będzie zawierał, będzie zawierać będziemy zawierali, będziemy zawierać będziecie zawierali, będziecie zawierać będą zawierali, będą zawierać ż będę zawierała, będę zawierać będziesz zawierała, będziesz zawierać będzie zawierała, będzie zawierać będziemy zawierały, będziemy zawierać będziecie zawierały, będziecie zawierać będą zawierały, będą zawierać n będę zawierało, będę zawierać będziesz zawierało, będziesz zawierać będzie zawierało, będzie zawierać czas zaprzeszły m zawierałem był zawierałeś był zawierał był zawieraliśmy byli zawieraliście byli zawierali byli ż zawierałam była zawierałaś była zawierała była zawierałyśmy były zawierałyście były zawierały były n zawierałom było zawierałoś było zawierało było forma bezosobowa czasu przeszłego zawierano tryb przypuszczający m zawierałbym, byłbym zawierał zawierałbyś, byłbyś zawierał zawierałby, byłby zawierał zawieralibyśmy, bylibyśmy zawierali zawieralibyście, bylibyście zawierali zawieraliby, byliby zawierali ż zawierałabym, byłabym zawierała zawierałabyś, byłabyś zawierała zawierałaby, byłaby zawierała zawierałybyśmy, byłybyśmy zawierały zawierałybyście, byłybyście zawierały zawierałyby, byłyby zawierały n zawierałobym, byłobym zawierało zawierałobyś, byłobyś zawierało zawierałoby, byłoby zawierało imiesłów przymiotnikowy czynny m zawierający, niezawierający ż zawierająca, niezawierająca zawierające, niezawierające n zawierające, niezawierające imiesłów przymiotnikowy bierny m zawierany, niezawierany zawierani, niezawierani ż zawierana, niezawierana zawierane, niezawierane n zawierane, niezawierane imiesłów przysłówkowy współczesny zawierając, nie zawierając rzeczownik odczasownikowy zawieranie, niezawieranie

(1.1) mieć coś wewnątrz siebie, mieć coś za składnik siebie, składać się

(1.2) utworzyć, zawiązać jakieś porozumienie

(1.3) gw. (Górny Śląsk) zamykać

(1.4) daw. gw. (Kraków) przymykać^[1]

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Kontener zawierał partię przemycanych narkotyków.

(1.2) Po 20 (= dwudziestu) latach wojny strony zawarły pokój.

składnia:

(1.1-2) zawierać + B., nie zawierać + D.

kolokacje:

(1.2) zawierać pokój / umowę / sojusz / związek małżeński /… • zawierać znajomość z kimś (= poznawać kogoś)

synonimy:

(1.1) składać się, obejmować

(1.2) zawiązać, podpisać, ratyfikować

antonimy:

(1.2) zrywać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zawieranie n, zawarcie n, zawartość ż

przym. zawarty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.4) W odróżnieniu od słowa zamykać oznaczającego zamknięcie na klamkę lub na klucz^[1].

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zamykać

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przymykać

• angielski: (1.1) contain, include; (1.2) ratify, make, close, enter into, conclude
• chiński standardowy: (1.1) 包 (bāo), 介绍 (jièshào)
• chorwacki: (1.1) sadržavati
• duński: (1.1) indeholde; (1.2) indgå
• esperanto: (1.1) enhavi, ampleksi
• francuski: (1.1) contenir
• hiszpański: (1.1) comprender
• islandzki: (1.1) innihalda
• japoński: (1.1) 含む (ふくむ, fukumu)
• kaszubski: (1.1) òbjëmac
• kataloński: (1.1) contenir, concloure
• kornijski: (1.1) yssynsi
• łaciński: (1.1) habeo, teneo; (1.2) ratihabeo
• niderlandzki: (1.1) bevatten
• niemiecki: (1.1) enthalten; (1.2) schließen, beschließen, ratifizieren, machen
• nowogrecki: (1.1) περιέχω
• portugalski: (1.1) conter
• rosyjski: (1.1) содержать, вмещать, заключать (в себе); (1.2) заключать
• szwedzki: (1.1) innehålla, rymma, inrymma, omfatta; (1.2) sluta, ingå
• ukraiński: (1.1) містити; (1.2) укладати
• włoski: (1.1) comprendere

źródła:

1. Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim, „Poradnik Językowy” nr 10/1907, s. 141.