znajomość

wymowa:: IPA: [znaˈjɔ̃mɔɕt͡ɕ], AS: [znai ̯õmość], zjawiska fonetyczne: nazal.; ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) eduk. wiedza na jakiś temat, umiejętność; (1.2) utrzymywanie z kimś ogólnych stosunków; (1.3) relacja osób, opierająca się na utrzymywaniu ogólnych, niezbyt bliskich stosunków
odmiana:: (1.1-3)
przykłady:: (1.1) Znajomość ortografii przydaje się każdemu.; (1.2) Znajomość z prezydentem miasta może przynieść korzyści.; (1.3) Ta znajomość przerodziła się w przyjaźń.
składnia:: (1.2) znajomość czego; (1.2) znajomość z kim
kolokacje:: (1.1) czynna / bierna znajomość języka • znajomość dziedziny / przedmiotu / zagadnienia; (1.3) długoletnia / krótkotrwała / przelotna / przypadkowa znajomość • znajomość bez znaczenia / brzemienna w skutki
synonimy:: (1.1) znanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. zaznajomienie n, znajomy mos, znajoma ż, znajomości lm, znanie n, znawstwo n; czas. zaznajomić, znać, poznać dk., poznawać ndk.; przym. znajomy; przysł. znajomo
związki frazeologiczne:: po znajomości
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) knowledge
arabski: (1.1) معارف
białoruski: (1.1) веданне n, знаёмства n; (1.3) знаёмства n
duński: (1.1) bekendtskab n; (1.2) bekendtskab n; (1.3) bekendtskab n
esperanto: (1.1) kono
jidysz: (1.1) קענען n (kenen), קענטעניש n (kentenisz), וויסן n (wisn), וויסנשאַפֿט n (wisnszaft)
kaszubski: (1.2) znajemnota ż; (1.3) znajemnota ż
rosyjski: (1.1) знание n, знакомство n; (1.2) знакомство n; (1.3) знакомство n
ukraiński: (1.1) знання́ n; (1.2) знайо́мство n; (1.3) знайо́мство n

znajomość (język polski)