znajomość

znajomość (język polski)

wymowa:

IPA: [znaˈjɔ̃mɔɕt͡ɕ], AS: [znai ̯õmość], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	znajomość	znajomości
dopełniacz	znajomości	znajomości
celownik	znajomości	znajomościom
biernik	znajomość	znajomości
narzędnik	znajomością	znajomościami
miejscownik	znajomości	znajomościach
wołacz	znajomości	znajomości

(1.1) eduk. wiedza na jakiś temat, umiejętność

(1.2) utrzymywanie z kimś ogólnych stosunków

(1.3) relacja osób, opierająca się na utrzymywaniu ogólnych, niezbyt bliskich stosunków

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Znajomość ortografii przydaje się każdemu.

(1.2) Znajomość z prezydentem miasta może przynieść korzyści.

(1.3) Ta znajomość przerodziła się w przyjaźń.

składnia:

(1.2) znajomość czego

(1.2) znajomość z kim

kolokacje:

(1.1) czynna / bierna znajomość języka • znajomość dziedziny / przedmiotu / zagadnienia

(1.3) długoletnia / krótkotrwała / przelotna / przypadkowa znajomość • znajomość bez znaczenia / brzemienna w skutki

synonimy:

(1.1) znanie się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaznajomienie n, znajomy mos, znajoma ż, znajomości lm, znanie n, znawstwo n

czas. zaznajomić, znać, poznać dk., poznawać ndk.

przym. znajomy

przysł. znajomo

związki frazeologiczne:

po znajomości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) knowledge
• arabski: (1.1) معارف
• białoruski: (1.1) веданне n, знаёмства n; (1.3) знаёмства n
• duński: (1.1) bekendtskab n; (1.2) bekendtskab n; (1.3) bekendtskab n
• esperanto: (1.1) kono
• jidysz: (1.1) קענען n (kenen), קענטעניש n (kentenisz), וויסן n (wisn), וויסנשאַפֿט n (wisnszaft)
• kaszubski: (1.2) znajemnota ż; (1.3) znajemnota ż
• rosyjski: (1.1) знание n, знакомство n; (1.2) знакомство n; (1.3) знакомство n
• ukraiński: (1.1) знання́ n; (1.2) знайо́мство n; (1.3) знайо́мство n

źródła: