co

Podobna pisownia: .co • c.o. • c/o • CO • Co • co- • COO • coo • cò • có • cô • cỏ • cổ • cờ • ĉo • čo • ℅

co (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [t͡sɔ], AS: [co]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) …służący do zadawania pytań o orzeczniki

zaimek względny

(2.1) …wprowadzający zdanie podrzędne zawężające zakres zdania nadrzędnego który, jaki, jak

przyimek

(3.1) …służący do wykazywania częstości jakiegoś wydarzenia

wykrzyknik

(4.1) …wyrażający zdziwienie, zaskoczenie (nieuprzejme)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	co
dopełniacz	czego
celownik	czemu
biernik	co
narzędnik	czym
miejscownik	czym
wołacz	co

odmiana:

(1.1) blm,

 

(2.1) nieodm.

(3.1) nieodm.

(4.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Co Jerzy chciałby na urodziny? Myślę, że (on chciałby) nową płytę.

(2.1) Weź wazon, co stoi na stole.

(2.1) Kup sobie, co chcesz.

(3.1) Jerzy dostaje pensję co tydzień.

(4.1) – Justyno! / – Co?

(4.1) – Przepraszam, czy mógłbym przejść? / – Co?

(4.1) – Nie dostałem już biletów. / – Co? No to mamy zepsuty wieczór!

składnia:

(3.1) co + M. / B. / przest. D.^[1][2]

kolokacje:

synonimy:

(2.1) który, jaki, jak

(3.1) każdego…

(4.1) słucham, proszę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. coś

partyk. coś

związki frazeologiczne:

co dwie głowy, to nie jedna • co najmniej • nie ma co • co się stało, to się nie odstanie • co się odwlecze, to nie uciecze • po co • co kraj, to obyczaj • co ma piernik do wiatraka • co nagle, to po diable • co łaska • póki co • co najmniej • a co więcej • co z oczu, to z serca • no to co • na co dzień • co za dużo, to niezdrowo • bądź co bądź • co sił w nogach • co nieco • co swój, to nie obcy • co tchu • małe co nieco • co prawda • co chwila • co ty nie powiesz • nie ma za co • co najwyżej • mało co niewiela • o mało co • co do • co dnia / co dzień • co wieczór • co ty

etymologia:

st.pol. cso < st.pol. czso < prasł. *čьso, dopełniacz od prasł. *čь < praindoeur. *kʷíd^[3]

por. łac. quid, alb. çë, irl. cad, gr. τί

w językach wschodnio- i południowosłowiańskich zwykle rozszerzone za pomocą partykuły prasł. *-to, stąd prasł. *čьto, por. ros. что, scs. чьто^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) what; (2.1) that, which, what; (3.1) every (day, week, etc.)
• arabski: (2.1) ما, ماذا, lewant. arab. شو, egip. arab. ايه
• baskijski: (1.1) zer
• bułgarski: (1.1) какво; (2.1) какво
• chiński standardowy: (1.1) 什么 (shénme); (4.1) 什么 (shénme)
• chorwacki: (1.1) što; (2.1) što
• czeski: (1.1) co; (2.1) co; (3.1) každý
• dolnołużycki: (1.1) co; (2.1) což
• duński: (1.1) hvad; (2.1) der, som; (3.1) hver (dag, uge, osv)
• esperanto: (1.1) kio
• fiński: (1.1) mikä
• francuski: (1.1) quoi, que; (2.1) que, qui, lequel; (3.1) tout
• górnołużycki: (1.1) što; (2.1) štož
• hawajski: (1.1) pehea; (2.1) pehea
• hebrajski: (1.1) מה (ma)
• hindi: (1.1) क्या (kyā)
• hiszpański: (1.1) qué; (2.1) que; (3.1) todos (los días, los meses, etc.)
• islandzki: (1.1) hvað
• jaćwieski: (1.1) kar
• japoński: (1.1) 何 (なに, nani); (3.1) 毎 (まい, mai)
• jidysz: (1.1) וואָס (wos); (2.1) וואָס (wos)
• kaszubski: (1.1) co
• keczua: (1.1) ima
• klingoński: (1.1) nuq
• koreański: (1.1) 뭐 (mwŏ), 무엇 (muŏt)
• litewski: (1.1) kas
• łaciński: (1.1) quid; (2.1) quod
• niderlandzki: (1.1) wat
• niemiecki: (1.1) was, wessen, wem, wen, usw.; (2.1) was, rodzajnik; (3.1) jeden (z. B. Tag), alle (z. B. zwei Tage)
• norweski (bokmål): (1.1) hva; (2.1) hva
• norweski (nynorsk): (1.1) kva; (2.1) kva
• nowogrecki: (1.1) τι
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,     , co to jest:
• portugalski: (2.1) O que
• rosyjski: (1.1) что
• rumuński: (1.1) ce
• sanskryt: (1.1) किम्
• staroangielski: (1.1) hwæt
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) чьто
• staroczeski: (1.1) čso; (2.1) čso
• suahili: (1.1) nini; (2.1) nini
• szwedzki: (1.1) vad; (2.1) som
• tagalski: (1.1) ano; (2.1) alin
• tetum: (1.1) sá, saida; (2.1) sá, saida
• turecki: (1.1) ne
• ukraiński: (1.1) що; (2.1) що; (3.1) кожний, кожен
• wilamowski: (1.1) vās, vōs, waos, wos
• włoski: (1.1) che; (2.1) che
• wolof: (1.1) lan

źródła:

1. Hasło „co” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 82 i 83.
2. Hasło „co” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 137 i 138.
3. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.

co (język angielski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) = slang. company → firma

odmiana:

(1.1) lp co; lm cos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. company

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

co (język czeski)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

zaimek

(1.1) co

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone ze st.czes. čso, z prasł. *čьso, D. od prasł. *čь, z praindoeur. *kʷíd

por. lat quid, alb. çë, irl. cad, gr. τί

uwagi:

źródła:

co (język dalmatyński)

wymowa:

znaczenia:

zaimek

(1.1) co

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz dalmatyński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

co (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) co (tylko przy pytaniu)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) forma czasownika kśěś

odmiana:

(1.1) co, cogo, comu, co, cym, com

przykłady:

(1.1) – Co sy kupił? – To, což jo mě maś powěźeła. → – Co kupiłeś? – To, co mi mama powiedziała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: což (zaimek względny)

źródła:

co (esperanto)

morfologia:

c•o

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. litera c, C

	ununombro	multenombro
nominativo	co	c-oj[1] / coj
akuzativo	c-on[1] / con	c-ojn[1] / cojn

odmiana:

(1.1) nieodm. lub

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Źródłosłów dla morfemu aboc i pochodzącego od niego słowa aboco

(1.1) W wariancie odmiany „z myślnikiem” wymawia się dwa razy „o” - raz jako część nazwy litery, a raz jako morfem rzeczownika^[1]

(1.1) zobacz też: a • bo • co • ĉo • do • e • fo • go • ĝo • ĥo • i • jo • ĵo • ko • mo • no • o • po • kuo • ro • so • ŝo • to • u • ŭo • vo • vuo • ikso • ipsilono • zo

źródła:

1. 15.6. Liternomoj w: Bertilo Wennergren, Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko.

co (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) co

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: