dwadzieścia

dwadzieścia (język polski)

dwadzieścia (1.1)

dwadzieścia (1.1) osób

wymowa:

IPA: [dvaˈd͡ʑɛ̇ɕt͡ɕa], AS: [dvaʒ́ėśća], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art., ​^?/i

znaczenia:

liczebnik główny

przypadek	mos	nmos
mianownik	dwudziestu (+ D.)	dwadzieścia (+ D.)
dopełniacz	dwudziestu
celownik	dwudziestu
biernik	dwudziestu (+ D.)	dwadzieścia (+ D.)
narzędnik	dwudziestu / dwudziestoma
miejscownik	dwudziestu
wołacz	dwudziestu (+ D.)	dwadzieścia (+ D.)
w złożeniach: dwudziesto-

(1.1) liczba 20

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Sprzedaż naszego nowego produktu wzrosła o dwadzieścia procent.

(1.1) Dwie dekady to dwadzieścia lat.

(1.1) Swoją pierwszą firmę założyłem dwadzieścia lat temu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zapis arabski 20, zapis rzymski XX

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwudziesta ż, dwudziestka ż, dwa n

przym. dwudziesty

licz. dwadzieścioro, dwa

przedr. dwudziesto-

związki frazeologiczne:

złoty dwadzieścia

etymologia:

st.pol. dwa dzieścia < pol. dwa dziesięcia < prasł. *dъva desęti^[1]

uwagi:

zobacz też: dziesięć • trzydzieści • czterdzieści • pięćdziesiąt • sześćdziesiąt • siedemdziesiąt • osiemdziesiąt • dziewięćdziesiąt • sto

tłumaczenia:

• albański: (1.1) njëzet
• angielski: (1.1) twenty
• arabski: (1.1) عِشْرُونَ (`ishruuna), egip. arab. عشرين (ʕišrīn)
• awarski: (1.1) къого
• baskijski: (1.1) hogei
• białoruski: (1.1) два́ццаць
• bretoński: (1.1) ugent
• bułgarski: (1.1) два̀десет / pot. два̀йсет
• cebuano: (1.1) baynti
• chiński standardowy: (1.1) 二十 (èrshí)
• chorwacki: (1.1) dvádeset
• czeski: (1.1) dvacet
• dolnołużycki: (1.1) dwaźaśca
• duński: (1.1) tyve
• esperanto: (1.1) dudek
• estoński: (1.1) kakskümmend
• fiński: (1.1) kaksikymmentä
• francuski: (1.1) vingt
• friulski: (1.1) vincj
• fryzyjski: (1.1) tweintich
• górnołużycki: (1.1) dwaceći
• hawajski: (1.1) iwakālua
• hindi: (1.1) बीस (bīs)
• hiszpański: (1.1) veinte
• ido: (1.1) duadek
• ilokano: (1.1) duapulo
• indonezyjski: (1.1) dua puluh
• interlingua: (1.1) vinti / viginti
• islandzki: (1.1) tuttugu
• japoński: (1.1) 二十 (nijū)
• jugorusiński: (1.1) двацец
• karaimski: (1.1) эгирми
• karpatorusiński: (1.1) два́дцять
• kaszubski: (1.1) dwadzesca
• kataloński: (1.1) vint
• kazachski: (1.1) жиырма
• kirgiski: (1.1) жыйырма
• lezgiński: (1.1) къад
• litewski: (1.1) dvìdešimt
• łaciński: (1.1) vīgintī / vintī
• łatgalski: (1.1) divdesmit
• łotewski: (1.1) divdesmit
• macedoński: (1.1) дваесет
• niderlandzki: (1.1) twintig
• niemiecki: (1.1) zwanzig
• norweski (bokmål): (1.1) tjue / tyve
• norweski (nynorsk): (1.1) tjue
• nowogrecki: (1.1) είκοσι
• połabski: (1.1) disątnocti
• portugalski: (1.1) vinte
• rosyjski: (1.1) два́дцать
• rumuński: (1.1) douăzeci
• ruski: (1.1) двадесѧть
• sanskryt: (1.1) विंशति (viṃśatí)
• serbski: (1.1) два́десет
• słowacki: (1.1) dvadsať
• słoweński: (1.1) dvájset
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) дъва десѧти (dŭva desęti)
• staroczeski: (1.1) dvadsěti / dvadcěti
• staroruski: (1.1) двадесѧть
• starosłowacki: (1.1) dvadsať
• szwedzki: (1.1) tjugo
• tajski: (1.1) ยี่สิบ (yêe.sìp)
• tetum: (1.1) ruanulu
• turecki: (1.1) yirmi
• tybetański: (1.1) ཉི་ཤུ (nyi shu)
• ukraiński: (1.1) два́дцять
• uzbecki: (1.1) yigirma
• walijski: (1.1) ugain
• węgierski: (1.1) húsz
• wilamowski: (1.1) cwenciḱ
• włoski: (1.1) venti
• zazaki: (1.1) vist
• żmudzki: (1.1) dvėdešimt

źródła:

1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 382, 383.