dwudziesty

dwudziesty (język polski)

wymowa:

IPA: [dvuˈd͡ʑɛstɨ], AS: [dvuʒ́esty], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy^[1]

(1.1) od 20

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) dzień miesiąca po dziewiętnastym

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwudziesty		dwudziesta	dwudzieste	dwudzieści	dwudzieste
dopełniacz	dwudziestego		dwudziestej	dwudziestego	dwudziestych
celownik	dwudziestemu		dwudziestej	dwudziestemu	dwudziestym
biernik	dwudziestego	dwudziesty	dwudziestą	dwudzieste	dwudziestych	dwudzieste
narzędnik	dwudziestym		dwudziestą	dwudziestym	dwudziestymi
miejscownik	dwudziestym		dwudziestej	dwudziestym	dwudziestych
wołacz	dwudziesty		dwudziesta	dwudzieste	dwudzieści	dwudzieste
nie stopniuje się

(3.1) dwudziesta: godzina dwudziesta

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Od połowy lat dwudziestych zaczęto odkrywać Suwalszczyznę dla turystyki^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwudziesta ż, dwudziestka ż

licz. dwadzieścia, dwadzieścioro

tem. słow. dwudziesto-

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwadzieścia

uwagi:

W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy^[3], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.

zobacz też: dziesiąty • dwudziesty • trzydziesty • czterdziesty • pięćdziesiąty • sześćdziesiąty • siedemdziesiąty • osiemdziesiąty • dziewięćdziesiąty • setny

tłumaczenia:

• albański: (1.1) i njëzetë
• angielski: (1.1) twentieth
• arabski: (1.1) الْعِشْرُونَ (al-ʕišrūna)
• baskijski: (1.1) hogeigarren
• białoruski: (1.1) двацца́ты
• bułgarski: (1.1) два̀десети / pot. два̀йсети
• chorwacki: (1.1) dvádeseti
• czeski: (1.1) dvacátý
• duński: (1.1) tyvende
• esperanto: (1.1) dudeka
• fiński: (1.1) kahdeskymmenes
• francuski: (1.1) vingtième
• hawajski: (1.1) iwakālua
• hiszpański: (1.1) vigésimo
• islandzki: (1.1) tuttugasti
• jugorusiński: (1.1) двацети
• karpatorusiński: (1.1) двадця́тый
• kaszubski: (1.1) dwadzesti
• kataloński: (1.1) vintè
• kazachski: (1.1) жиырмасыншы
• kirgiski: (1.1) жыйырманчы
• litewski: (1.1) dvidešim̃tas
• łaciński: (1.1) vīcēsimus
• łotewski: (1.1) divdesmitais
• macedoński: (1.1) дваесетти
• niemiecki: (1.1) zwanzigster
• nowogrecki: (1.1) εικοστός
• ormiański: (1.1) քսաներորդ
• portugalski: (1.1) vigésimo
• rosyjski: (1.1) двадца́тый
• rumuński: (1.1) douăzecilea
• ruski: (1.1) двадесѧтый
• serbski: (1.1) два́десети
• słowacki: (1.1) dvadsiaty
• staroczeski: (1.1) dvadsátý
• starosłowacki: (1.1) dvadsiaty
• szwedzki: (1.1) tjugonde
• turecki: (1.1) yirminci
• ukraiński: (1.1) двадця́тий
• uzbecki: (1.1) yigirmanchi
• węgierski: (1.1) huszadik
• wilamowski: (1.1) cwenciksty
• żmudzki: (1.1) dvėdešimts

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Jan Bałdowski, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
3.  Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.