składnik
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | składnik | składniki |
| dopełniacz | składnika | składników |
| celownik | składnikowi | składnikom |
| biernik | składnik | składniki |
| narzędnik | składnikiem | składnikami |
| miejscownik | składniku | składnikach |
| wołacz | składniku | składniki |
- (1.1) część składowa czegoś
- (1.2) mat. jeden z obiektów dodawanych dający sumę
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) składnik + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) komponent, ingredient
- (1.2) dodajnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skład m, składak m, składka ż, składanka ż, składanie n, poskładanie n, składowa ż, składnica ż, składzik m
- czas. składać ndk., poskładać dk.
- przym. składnikowy, składowy, składkowy, składankowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ingredient; (1.2) addend
- arabski: (1.1) مكون, مركب
- baskijski: (1.1) osagai; (1.2) batugai
- duński: (1.1) ingrediens w
- esperanto: (1.1) ingredienco; (1.2) adicianto
- fiński: (1.1) ainesosa
- francuski: (1.1) élément
- grenlandzki: (1.1) pisataq
- hiszpański: (1.1) componente m, elemento m, (spożywczy) ingrediente m; (1.2) sumando m
- interlingua: (1.1) ingrediente
- kataloński: (1.1) ingredient m
- łotewski: (1.1) komponents
- niemiecki: (1.1) Komponente ż, Bestandteil m, Zutat ż; (1.2) Summand m
- norweski (bokmål): (1.1) ingrediens m
- norweski (nynorsk): (1.1) ingrediens m
- rosyjski: (1.1) элемент m, компонент m, ингредиент m
- szwedzki: (1.1) ingrediens w
- ukraiński: (1.1) скла́дни́к m
- włoski: (1.1) elemento
- źródła: