Arturo Merzario

Arturo Francesco Merzario (nado o 11 de marzo de 1943 en Civenna, Como) (nome real Arturio, por un erro no rexistro de nomes, usado ás veces no seu casco) é un expiloto de competición de Italia. Participou en 85 Grandes Premios do Campionato Mundial de Fórmula Un, debutando o 15 de xullo de 1972. Anotou 11 puntos no campionato.

Arturo Merzario

(1973)
Biografía
Nacemento	11 de marzo de 1943 (81 anos) Civenna, Italia (pt)
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un, piloto de automobilismo
Empregador	Alfa Romeo
Deporte	automobilismo
Traxectoria   Equipo Vehículo empregado - Scuderia Ferrari - Merzario - Walter Wolf Racing - March Engineering - WilliamsF1 - Shadow Racing Cars - Fittipaldi Automotive
Participou en
	24 Horas de Le Mans

Andaina

Merzario comezou a súa carreira cun Fiat Abarths oficial nas carreiras de GT e nos eventos europeos de ascenso á montaña.^[1] En 1969 gañou o Gran Premio de Mugello nun Abarth de 2 litros diante dunha pista que incluía a Nino Vaccarella e Andrea de Adamich. Isto deulle un posto no equipo da escola Ferrari en 1970. En 1972, gañou as carreiras de 1000 quilómetros de Spa, a Targa Florio e as 9 Horas de Rand e tamén foi campión europeo de dous litros con Abarth.^[1]

Fórmula Un

Merzario fixo o seu debut na Fórmula Un en 1972, terminando no sexto lugar no Gran Premio do Reino Unido de 1972 en Brands Hatch.^[2] Logo dun ano difícil con Ferrari en 1973, fichou por Williams e terminou terceiro nunha carreira fora do Campionato no Brasil, pero as tempadas de campionato de 1974 e 1975 remataron en gran medida sen éxito. Con todo, terminou cuarto en Monza en 1974. Merzario deixouno durante a tempada de 1975 para volver aos coches deportivos con Alfa Romeo, gañando catro carreiras máis a Targa Florio outra vez, aínda que volveu brevemente á Fórmula 1 con Copersucar no Gran Premio de Italia de 1975 en Monza, onde terminou undécimo.^[1][2]

Merzario volveu á Fórmula Un a tempo completo en 1976, inicialmente co equipo March oficial patrocinado por Ovoro. Logo dunha serie de resultados decepcionantes e desgustado coa súa situación,^[1] fichou por Wolf, substituíndo a Jacky Ickx pero novamente non acadou resultados decentes.

Cando Merzario xa non puido atopar unha unidade nos equipos establecidos, creou o seu propio equipo Merzario en 1977, que loitou na Fórmula Un durante tres anos, inicialmente cun coche March 761B, antes de construír o seu propio chasis, a partir de 1978^[1] e máis tarde baixando a Fórmula 2. En tres tempadas o equipo cualificouse soamente nunha ocasión, no Gran Premio de Bélxica de 1977 en Zolder cando Merzario clasificouse oficialmente décimo cuarto. Tivo unha única oportunidade con Shadow no Gran Premio de Austria de 1977 no Red Bull Ring pero aínda que fixo unha boa carreira retirouse de novo e foi eclipsado pola primeira vitoria nunha carreira de Fórmula 1 do seu compañeiro de equipo Alan Jones.^[1] Merzario continuou co seu propio chasis dúas tempadas pero os resultados eran moi pobres co equipo que non cualificaba na maioría de ocasións e retirabase das carreira cando lograba comezar.^[2] O Merzario Merzario M1-BMW non resultou mellor na fórmula dúas no ano 1980.^[1] Merzario siguiu competindo en coches deportivos con algo de éxito despois de terminar a súa andaina na Fórmula Un.^[1]

Merzario é quizais máis coñecido por ser un dos pilotos, xunto con Guy Edwards, Brett Lunger e Harald Ertl que salvaron a Niki Lauda do seu coche en chamas durante o Gran Premio de Alemaña de 1976. Nunha entrevista na Radio 5 da BBC, cando a presentación de Rush (filme de 2013), Niki Lauda declarou que "..había un tipo chamado Arturo Merzario que saltou ao lume e sacoume dos restos, así que sobrevivín ... así que el realmente salvou a miña vida porque un par de segundos máis e non podería facelo".^{[Cómpre referencia]}

No seu tempo na Fórmula Un nos anos 70 foi fotografado a miúdo usando un chapeu de vaqueiro co emblema do patrocinio de Marlboro.

Coches deportivos e outras competicións

Merzario cun clase SR2 Centenari M1-Alfa Romeo en Campionato FIA Sportscar de 1977 en Donington.

Merzario comezou a súa carreira con Abarth nas carreiras GT e nas subidas da montaña^[1] e tamén gañou o Rally de Sardeña en 1963 nun Alfa Romeo Giulietta. Logrou varias vitorias de clase a través dos anos 60 e tamén logrou a vitoria no Gran Premio de Mugello en 1969, pilotando un deportivo Ferrari. En 1970 foi terceiro nas 24 Horas de Daytona e cuarto nos 1000 quilómetros de Monza usando un Ferrari 512S. Seguiron outras vitorias en 1971 en Imola e Vallelunga para Ferrari e Abarth respectivamente.

En 1972, Merzario gañou os 1000 quilómetros de Spa (con Brian Redman) nun Ferrari 312PB, gañou a Targa Florio xunto a Sandro Munari e fixo o seu debut na Fórmula 1 no Campionato do Mundo ese ano. En 1973, Merzario logrou os segundos lugares nos 1000 quilómetros de Nurburgring e Le Mans. Merzario tamén gañou a Targa Florio en 1975 cun Alfa Romeo T33 e a súa carreira continuou nos coches deportivos e GT nos que competiu nos anos 1990, gañando o Campionato de Prototipos italiano de 1985 e máis tarde competindo con éxito cun Centenari M1.

Merzario seguiu activo nas carreiras de coches deportivos ata ben entrados os sesenta anos, conducindo principalmente nunha serie de prototipos italianos.

Rexistro de carreiras

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans

Ano	Equipo	Co-Pilotos	Coche	Clase	Voltas	Pos.	Clase Pos.
1970	SpA Ferrari SEFAC	Clay Regazzoni	Ferrari 512S	S 5.0	38	Ret	Ret
1973	SpA Ferrari SEFAC	Carlos Pace	Ferrari 312PB	S 3.0	349	2º	2º

Resultados completos no Campionato de Europa de Fórmula 2

(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	Pos.	Pts
1971	Racing Team IRIS	Tecno TF/70	Cosworth FVA	HOC Ret	THR	NÜR	JAR NSC	PAL	ROU NSC	MAN	TUL	ALB	VAL	VAL				NC	0
1974	Osella Squadra Corse	Osella PA2	BMW	BAR	HOC	PAU	SAL	HOC	MUG	KAR	PER	HOC	VAL Ret					NC	0
1975	Osella Squadra Corse	Osella FA2	BMW	EST	THR	HOC	NÜR	PAU	HOC	SAL	ROU	MUG	PER	SIL Ret	ZOL	NOG	VAL Ret	NC	0
1976	Willi Kauhsen Racing Team	March 762	Hart	HOC	THR	VAL	SAL	PAU	HOC	ROU	MUG	PER NTS	EST	NOG				NC	0
	Osella Squadra Corse	Osella FA2	BMW												HOC NSC
1977	Fred Opert Racing	Chevron B40	Hart	SIL	THR	HOC	NÜR	VAL	PAU	MUG	ROU	NOG	PER	MIS Ret	EST	DON		NC	0
1978	ICI Chevron Cars	Chevron B42	Hart	THR	HOC	NÜR	PAU	MUG 6	VAL	ROU	DON	NOG	PER	MIS 5	HOC			NC	0‡
1980	Merzario Team Srl	Merzario M1	BMW	THR Ret	HOC Ret	NÜR Ret	VAL	PAU 9	SIL Ret	ZOL	MUG 16	ZAN 17	PER NTS	MIS	HOC Ret			27º	0
1981	Astra Team Merzario Srl	Merzario M1	BMW	SIL NSC	HOC	THR NTS									MAN Ret			NC	0
		March 812					NÜR Ret	VAL	MUG	PAU	PER	SPA	DON	MIS

‡ Merzario era un piloto cualificado e polo tanto non podía puntuar.

Resultados completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pos.	Puntos
1972	Scuderia Ferrari	Ferrari 312B2	Ferrari 12 en liña	ARX	RSA	ESP	MON	BEL	FRA	GBR 6	ALE 12	AUT	ITA	CAN	USA						20º	1
1973	Scuderia Ferrari	Ferrari 312B2	Ferrari 12 en liña	ARX 9	BRA 4	RSA 4	ESP	BEL													12º	6
		Ferrari 312B3							MON Ret	SWE	FRA 7	GBR	NED	ALE	AUT 7	ITA Ret	CAN 15	USA 16
1974	Frank Williams Racing Cars	Iso-Marlboro FW	Cosworth V8	ARX Ret	BRA Ret	RSA 6	ESP Ret	BEL Ret	MON Ret	SWE NTS	NED Ret	FRA 9	GBR Ret	ALE Ret	AUT Ret	ITA 4	CAN Ret	USA Ret			17º	4
1975	Frank Williams Racing Cars	Williams FW03	Cosworth V8	ARX NC	BRA Ret	RSA Ret		MON NSC	BEL Ret	SWE	NED	FRA	GBR	ALE	AUT						NC	0
		Williams FW04					ESP Ret
	Fittpaldi-Copersucar	Fittipaldi FD03														ITA 11	USA
1976	Ovoro March	March 761	Cosworth V8	BRA	RSA	USW NSC	ESP Ret	BEL Ret	MON NSC	SWE 14	FRA 9	GBR Ret									NC	0
	Wolf-Williams Racing	Wolf-Williams FW05											ALE Ret	AUT Ret	NED Ret	ITA NTS	CAN Ret	USA Ret	XPN Ret
1977	Team Merzario	March 761B	Cosworth V8	ARX	BRA	RSA	USW	ESP Ret	MON NSC	BEL 14	SWE	FRA Ret	GBR Ret	ALE NSC		NED NSC	ITA	USA	CAN	XPN	NC	0
	Shadow Racing	Shadow DN8													AUT Ret
1978	Team Merzario	Merzario A1	Cosworth V8	ARX Ret	BRA NSC	RSA Ret	USW Ret	MON NSCP	BEL NSCP	ESP NSC	SWE NC	FRA NSC	GBR Ret	ALE NSC	AUT NSC	NED Ret	ITA Ret	USA Ret	CAN NSC		NC	0
1979	Team Merzario	Merzario A1B	Cosworth V8	ARX Ret	BRA NSC	RSA NSC	USW Ret														NC	0
		Merzario A2						ESP NSC	BEL NSC	MON	FRA NSC
		Merzario A4										GBR NSC	ALE NSC	AUT NSC	NED NSC	ITA NSC	CAN NSC	USA NSC

Notas

1. Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 252. ISBN 0851127029.
2. Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 253. ISBN 0851127029.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Arturo Merzario

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1