Graham Hill

Norman Graham Hill, OBE^[1] nado en Hampstead (Londres) o 15 de febreiro de 1929 e finado preto de Arkley o 29 de novembro de 1975, foi un piloto inglés, dúas veces campión mundial da Fórmula 1 (1962 e 1968).

Graham Hill

(1969)
Biografía
Nacemento	(en) Norman Graham Hill 15 de febreiro de 1929 Hampstead (Reino Unido)
Morte	29 de novembro de 1975 (46 anos) Arkley (Reino Unido)
Causa da morte	Acidente aéreo de Embassy Hill, accidente ou incidente de aviación
Lugar de sepultura	St Botolphs (en)
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un, autor, mariño, enxeñeiro, piloto de automobilismo
Empregador	Smiths Group (en) Embassy Hill
Carreira militar
Rama militar	Royal Navy
Deporte	automobilismo
Traxectoria   Equipo Vehículo empregado - Team Lotus - Rob Walker Racing Team - Equipe Matra Sports (pt) - Embassy Hill - British Racing Motors - Brabham - Scuderia Veloce (en)
Familia
Fillos	Damon Hill
Premios
(8 de xuño de 1968)  Oficial da Orde do Imperio Británico
Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih,

É o único piloto en gañar a tripla coroa do automobilismo, as 24 Horas de Le Mans, Indianápolis 500 e, ou ben o Gran Premio de Mónaco ou o campionato mundial de pilotos de Fórmula 1.^[2][3] Tamén apareceu na televisión na década de 1970 nunha variedade de programas non deportivos, incluíndo xogos de panel. Gustáballe a pintura no seu tempo libre.

Hill e o seu fillo Damon son a única parella de pai e fillo na que ambos gañaron o Campionato Mundial de fórmula 1. O neto de Hill Josh, fillo de Damon, tamén participou en carreiras ata que se retirou da Fórmula Tres en 2013 á idade de 22 anos.

Primeiros anos

Nado en Hampstead, Londres, Hill asistiu á Hendon Technical College e uniuse a Smiths Instruments como aprendiz de enxeñeiro antes de ser recrutado na Royal Navy, no cruceiro lixeiro HMS Swiftsure , chegando ao rango de suboficial. Logo de saír da Mariña, volveu a Smiths Instruments.^[4]

Traxectoria

Hill e Colin Chapman no Gran Premio dos Países Baixos de 1967.

Debutou na F1 aos 29 anos, idade á que hoxe en día os pilotos xa pensan na retirada, pero é que Hill non aprobou o exame de conducir ata que cumpriu 24 anos, e mesmo describiu o seu primeiro coche como "Un desastre. Un piloto en ciernes debería posuír un automóbil deste tipo, xa que ensina delicadeza, equilibrio e anticipación, sobre todo isto último, creo!" Interesarase nas motocicletas, pero en 1954 viu un anuncio para o Universal Motor Racing Club en Brands Hatch ofrecendo voltas por 5 xilins. Fixo o seu debut nun Cooper 500 de Fórmula 3 e comprometeuse a competir a partir de entón. Hill uniuse a Team Lotus como mecánico pouco despois, pero rapidamente buscou sitio como piloto. A presenza de Lotus na Fórmula Un permitiulle facer a súa debut no Gran Premio de Mónaco de 1958, retirándose cunha rotura do palier.

En 1960, Hill uniuse a BRM, e gañou o campionato do mundo con eles en 1962. Hill tamén formou parte da chamada 'invasión británica' de pilotos e autos nas 500 Millas de Indianápolis, a mediados da década de 1960, triunfando alí en 1966 nun Lola - Ford.

Hill no Gran Premio de Alemaña de 1962

En 1967, de volta en Lotus, axudou a desenvolver o Lotus 49 co novo motor Cosworth-V8. Despois de que os seus compañeiros de equipo Jim Clark e Mike Spence morreran a principios de 1968, Hill lideró o equipo e gañou o seu segundo campionato mundial en 1968. O Lotus tiña unha reputación de ser moi fráxil e perigoso nese momento, especialmente coas novas axudas aerodinámicas que causaron choques similares ao de Hill e Jochen Rindt no Gran Premio de España de 1969. Nun accidente no Gran Premio dos Estados Unidos de 1969 en Watkins Glen rompeu ambas pernas e interrompeu a súa carreira. Cando se lle preguntou pouco despois do accidente, se quería transmitirlle unha mensaxe á súa esposa, Hill respondeulle: "Só dille que non podereir bailar durante dúas semanas".^[5]

Logo de recuperarse Hill seguiu correndo na F1 durante varios anos máis, pero nunca máis co mesmo nivel de éxito. Colin Chapman, crendo que Hill estaba acabado, colocouno no equipo de Rob Walker durante 1970, endulzando o trato cun dos novos coches Lotus 72). Aínda que Hill anotou puntos en 1970 comezou a tempada lonxe de encaixar completamente e o 72 non se desenvolveu completamente ata finais da tempada. Hill fichou por Brabham para 1971-1972. A súa última vitoria na Fórmula Un fóra de campionato foi no International Trophy en Silverstone en 1971 co Brabham "lobster claw" (pinza de lagosta). O equipo estaba en cambios continuos logo das retiradas de Sir Jack Brabham e a venda de Ron Tauranac a Bernie Ecclestone e Hill non permaneceu no equipo.

Hill no Gran Premio de Alemaña de 1969

Hill fíxose famoso durante a última parte da súa carreira polo seu enxeño e converteuse nunha personalidade popular, foi un invitado regular na televisión e escribiu unha notable autobiografía franca e enxeñosa, Life at the Limit,^[6] ao recuperarse do seu accidente de 1969. Hill tamén foi irreverentemente inmortalizado nun episodio de Monty Python ("It's the Arts (ou: Intermission)" sketch chamado "Historical Impersonations"), no cal un Gumby aparece preguntando para "ver a personificación de Juan o Bautista de Graham Hill." A cabeza de Xoán o Bautista aparece (cun bigote alargado estilo Hill) nun prato de prata, que corre ao redor do chan facendo ruído, putt-putt, como un motor de carreiras.

Hill na carreira de Campións de 1971

Hill participou en catro películas entre 1966 e 1974, incluíndo aparicións en Grand Prix e Caravan to Vaccarès, no cal aparece como piloto de helicóptero.^[7]

Morte

Hill morreu aos 46 anos cando o avión bimotor de seis prazas Piper Aztec que pilotaba estrelouse e incendiouse en condicións de néboa pola noite preto do campo de golf de Arkley no norte de Londres. Hill, Tony Brise, e outros catro membros do equipo de carreiras de Hill regresaban das probas no Circuíto de Paul Ricard en Francia e debían aterrar en Elstree Airfield. Os seis morreron.^[8][9][10]

Resultados nas carreiras

Resultados no Campionato Mundial de Fórmula 1

Carreiras en letra grosa indican pole position.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	Pos	Pts.
1958	Team Lotus	Lotus 12	Climax L4	ARX	MON Ret	HOL Ret	500												NC	0
		Lotus 16	Climax L4					BEL Ret	FRA Ret	RU Ret	ALE Ret*[11]	POR Ret	ITA 6	MAR 16
1959	Team Lotus	Lotus 16	Climax L4	MON Ret	500	HOL 7	FRA Ret	RU 9	ALE Ret	POR Ret	ITA Ret	USA							NC	0
1960	Owen Racing Organisation	BRM P25	BRM L4	ARX Ret															15º	4
		BRM P48	BRM L4		MON 7	500	HOL 3	BEL Ret	FRA Ret	RU Ret	POR Ret	ITA	USA Ret
1961	Owen Racing Organisation	BRM P48/57	Climax L4	MON Ret	HOL 8	BEL Ret	FRA 6	RU Ret	ALE Ret	ITA Ret	USA 5								16º	3
1962	Owen Racing Organisation	BRM P57	BRM V8	HOL 1	MON 6	BEL 2	FRA 9	RU 4	ALE 1	ITA 1	USA 2	RSA 1							1º	42 (52)
1963	Owen Racing Organisation	BRM P57	BRM V8	MON 1	BEL Ret	HOL Ret		RU 3	ALE Ret		USA 1	MEX 4	RSA 3						2º	29
		BRM P61	BRM V8				FRA 3			ITA 16
1964	Owen Racing Organisation	BRM P261	BRM V8	MON 1	HOL 4	BEL 5	FRA 2	RU 2	ALE 2	AUT Ret	ITA Ret	USA 1	MEX 11						2º	39 (41)
1965	Owen Racing Organisation	BRM P261	BRM V8	RSA 3	MON 1	BEL 5	FRA 5	RU 2	HOL 4	ALE 2	ITA 2	USA 1	MEX Ret						2º	40 (47)
1966	Owen Racing Organisation	BRM P261	BRM V8	MON 3	BEL Ret	FRA Ret	RU 3	HOL 2	ALE 4										5º	17
		BRM P83	BRM H16							ITA Ret	USA Ret	MEX Ret
1967	Team Lotus	Lotus 43	BRM H16	RSA Ret															7º	15
		Lotus 33	BRM V8		MON 2
		Lotus 49	Ford V8			HOL Ret	BEL Ret	FRA Ret	RU Ret	ALE Ret	CAN 4	ITA Ret	USA 2	MEX Ret
1968	Team Lotus	Lotus 49	Ford V8	RSA 2															1º	48
	Gold Leaf Team Lotus	Lotus 49	Ford V8		ESP 1
		Lotus 49B	Ford V8			MON 1	BEL Ret	HOL 9	FRA Ret	RU Ret	ALE 2	ITA Ret	CAN 4	USA 2	MEX 1
1969	Gold Leaf Team Lotus	Lotus 49B	Ford V8	RSA 2	ESP Ret	MON 1	HOL 7	FRA 6	RU 7	ALE 4	ITA 9	CAN Ret	USA Ret	MEX					7º	19
1970	Rob Walker Racing Team	Lotus 49C	Ford V8	RSA 6	ESP 4														13º	7
	Brooke Bond Oxo Racing - Rob Walker	Lotus 49C	Ford V8			MON 5	BEL Ret	HOL NC	FRA 10	RU 6	ALE Ret	AUT
		Lotus 72C	Ford V8										ITA NTS	CAN NC	USA Ret	MEX Ret
1971	Motor Racing Developments	Brabham BT33	Ford V8	RSA 9															21º	2
		Brabham BT34	Ford V8		ESP Ret	MON Ret	HOL 10	FRA Ret	RU Ret	ALE 9	AUT 5	ITA Ret	CAN Ret	USA 7
1972	Motor Racing Developments	Brabham BT33	Ford V8	ARX Ret	RSA 6														15º	4
		Brabham BT37	Ford V8			ESP 10	MON 12	BEL Ret	FRA 10	RU Ret	ALE 6	AUT Ret	ITA 5	CAN 8	USA 11
1973	Embassy Racing	Shadow DN1	Ford V8	ARX	BRA	RSA	ESP Ret	BEL 9	MON Ret	SUE Ret	FRA 10	RU Ret	HOL NC	ALE 13	AUT Ret	ITA 14	CAN 16	USA 13	NC	0
1974	Embassy Racing with Graham Hill	Lola T370	Ford V8	ARX Ret	BRA 11	RSA 12	ESP Ret	BEL 8	MON 7	SUE 6	HOL Ret	FRA 13	RU 13	ALE 9	AUT 12	ITA 8	CAN 14	USA 8	18º	1
1975	Embassy Racing with Graham Hill	Lola T371	Ford V8	ARX 10	BRA 12	RSA NSC	ESP												NC	0
		Hill GH1	Ford V8					MON NSC	BEL	SUE	HOL	FRA	RU	ALE	AUT	ITA	USA

Resultados completos na Fórmula 1 fora do campionato

(key) (Carreiras en grosa indican pole position) (Carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21
1957	Cooper Car Company	Cooper T43 (F2)	Climax FPF 1.5 L4	SYR	PAU	GLV	NAP	RMS	CAE	INT 13	MOD	MOR
1958	Team Lotus	Lotus 12	Climax FPF 2.0 L4	GLV Ret	SYR		INT 8	CAE
		Lotus 12 (F2)	Climax FPF 1.5 L4			AIN 7
1959	Team Lotus	Lotus 16	Climax FPF 2.5 L4	GLV Ret	AIN 11	INT Ret	OUL 5	SIL Ret
1960	Owen Racing Organisation	BRM P48	BRM P25 2.5 L4	GLV 5	INT 3	SIL 2	LOM 9	OUL 3
1961	Owen Racing Organisation	BRM P48/57	Climax FPF 1.5 L4	LOM	GLV 2	PAU	BRX	VIE	AIN 3	SYR NC	NAP	LON	SIL 13	SOL	KAN	DAN	MOD 7	FLG	OUL Ret	LEW	VAL	RAN	NAT	RSA
1962	Owen Racing Organisation	BRM P57	BRM P56 1.5 V8	CAP	BRX DSC	LOM 2	LAV	GLV 1	PAU	AIN Ret	INT 1	NAP			RMS 2	SOL				OUL 2	MEX	RAN Ret	NAT NC
	R.R.C. Walker Racing Team	Lotus 18	Climax FPF 1.5 L4										MAL 3	CLP
		Lotus 24	Climax FWMV 1.5 V8														KAN Ret	MED	DAN
1963	Owen Racing Organisation	BRM P57	BRM P56 1.5 V8	LOM 1	GLV 9	PAU	IMO	SYR	AIN 1	INT Ret	ROM	SOL	KAN	MED	AUT	OUL 3	RAN
1964	Owen Racing Organisation	BRM P261	BRM P60 1.5 V8	DMT Ret	NWT Ret	SYR	AIN 2	INT 2	SOL Ret	MED
	John Willment Automobiles	Brabham BT11	BRM P56 1.5 V8								RAN 1
1965	Owen Racing Organisation	BRM P261	BRM P60 1.5 V8	ROC Ret	SYR	SMT 2	INT Ret	MED	RAN
1966	Owen Racing Organisation	BRM P83	BRM P75 3.0 H16	RSA	SYR	INT	OUL Ret
1967	Team Lotus	Lotus 48 (F2)	Ford Cosworth FVA 1.6 L4	ROC	SPR 8			OUL 3
		Lotus 33	BRM P60 2.1 V8			INT 4	SYR
		Lotus 49	Ford Cosworth DFV 3.0 V8						ESP 2
1968	Gold Leaf Team Lotus	Lotus 49	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC Ret	INT Ret
		Lotus 49B				OUL Ret
1969	Gold Leaf Team Lotus	Lotus 49B	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC 2	INT 7	MAD
		Lotus 59B (F2)	Ford Cosworth FVA 1.6 L4				OUL Ret
1970	Rob Walker Racing Team	Lotus 49C	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC 5
	Brooke Bond Oxo Racing - Rob Walker				INT 9
		Lotus 72C				OUL Ret
1971	Motor Racing Developments Ltd	Brabham BT34	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ARX	ROC Ret	QUE 26	SPR	INT 1	RIN	OUL	VIC 8
1972	Motor Racing Developments Ltd	Brabham BT37	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC 7	BRA	INT	OUL	REP	VIC Ret
1973	Motor Racing Developments Ltd	Brabham BT37	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC Ret	INT
1974	Embassy Racing with Graham Hill	Lola T370	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	PRE	ROC Ret	INT Ret
1975	Embassy Racing with Graham Hill	Hill GH1	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ROC	INT 11	SUI

Resultados nas 500 Millas de Indianápolis

Ano[12] Coche nº Saída Cual. speed Speed rank Final Voltas completadas Voltas líder Carreira status Chasis 1966 24 15 159.243 23 1 200 10 Carreira Lola-Ford 1967 81 31 163.317 21 32 23 0 Pistón Lotus-Ford 42/B1 1968 70 2 171.208 2 19 110 0 Choque T2 Lotus - Pratt&Whitney 56/3

Saídas 3 Poles 0 1ª liña 1 vitorias 1 Top 5 1 Top 10 1 Retiradas 2

• Hill non cualificou o innovador coche 'roller skate' deseñado por John Crosthwaite (que traballara con Hill en Team Lotus) para a carreira das 500 Millas de Indianápolis de 1963 logo de estrelarse na práctica. Hill, que estivera viaxando semanalmente debido a outros compromisos en Europa, non esperou nos Estados Unidos mentres o coche reparábase e polo risco de non cualificar ou cualificar mal.^[13][14]
• A vitoria de Hill en 1966 foi a primeira vitoria dun piloto novato desde a vitoria de Frank Lockhart en 1927 e a última ata a vitoria de Juan Pablo Montoya en 2000.
• Hill entrou nas 500 Millas de Indianápolis de 1969, pero o seu coche (Lotus-Ford Chasis 64/2) foi retirado durante a práctica xunto cos de Mario Andretti e Jochen Rindt debido a atrasos para rectificar problemas asociados co fallo do eixe traseiro no coche de Andretti.

Resultados completos nas Tasman Series

Ano	Coche	1	2	3	4	5	6	7	8	Ranq	Puntos
1964	Brabham BT4	LEV	PUK	WIG	TER	SAN	WAR 4	LAK	LON 1	6º	12
1965	Brabham BT11A	PUK 1	LEV	WIG	TER	WAR 5	SAN Ret	LON 4		7º	14
1966	BRM P261	PUK 1	LEV	WIG	TER	WAR 2	LAK 1	SAN (3)	LON 2	2º	30 (34)
1967	Lotus 48	PUK	WIG	LAK	WAR Ret	SAN	LON			NC	0
1968	Lotus 49T	PUK	LEV	WIG	TER	SUR 2	WAR 2	SAN 3	LON 6	4th	17
1969	Lotus 49T	PUK Ret	LEV Ret	WIG 2	TER 2	LAK 4	WAR 11	SAN 6		5º	16

Resultados nas 24 Horas de Le Mans

Ano	Equipo	Co-Piloto	Coche	Clase	Voltas	Pos. na xeral	Pos. na clase
1958	Team Lotus	Cliff Allison	Lotus XV-Climax	S 2.0	3	Ret	Ret
1959	Team Lotus	Derek Jolly	Lotus XV-Climax	S 2.0	119	Ret	Ret
1960	Porsche KG	Jo Bonnier	Porsche 718/4 RS	S 2.0	191	Ret	Ret
1961	North American Racing Team	Stirling Moss	Ferrari 250 GT SWB	GT3.0	121	Ret (Fuga auga)
1962	David Brown Organisation	Richie Ginther	Aston Martin DP212	Exp 4.0	78	Ret	Ret
1963	Owen Racing Organisation	Richie Ginther	Rover-BRM	ACO Prize	310	(8º)*	(1º)*
1964	Maranello Concessionaires	Jo Bonnier	Ferrari 330P	P 4.0	344	2º	2º
1965	Owen Racing Organisation	Jackie Stewart	Rover-BRM	P 2.0	284	10º	2º
1966	Alan Mann Racing	Brian Muir	Ford GT Mk.II	P 7.0	110	Ret	Ret
1972	Equipe Matra-Simca Shell	Henri Pescarolo	Matra-Simca MS670	S 3.0	344	1º	1º

• 1963 Rover-BRM correu polo premio ACO cun coche de turbina de gas cubrindo un mínimo de 3600 km. non clasificaba oficialmente.

Predecesor: Phil Hill

Campión da Fórmula 1 1962

Sucesor: Jim Clark

Predecesor: Denny Hulme

Campión da Fórmula 1 1968

Sucesor: Jackie Stewart

Notas

1. "Graham Hill (1929 - 1975) - Find A Grave Photos". findagrave.com. Consultado o 28 de xullo de 2016.
2. Bette Hill with Neil Ewart (1978). The Other Side of the Hill. Hutchison/Stanley Paul. p. 87. ISBN 0-09-134900-1.
3. Oliver Irish (15 de xuño de 2007). "Stick to the day job, Jacques". London: Guardian Unlimited. Consultado o 5 de decembro de 2007.
4. Graham Hill at Badgergp Arquivado 10 de setembro de 2013 en Wayback Machine.. Consultado o 5 de xaneiro de 2015.
5. "Autosport".
6. Hill, Graham (1971). Life At The Limit. London: Pan Books Ltd. ISBN 0-330-02675-5.
7. Caravan to Vaccarès: Cast & Crew Arquivado 15 de novembro de 2007 en Wayback Machine. movies.msn.com. Consultado o 14 de xullo de 2007.
8. "Plane crash kills driver Graham Hill". Pittsburgh Press ((Pennsylvania, U.S.)). UPI. 30 de novembro de 1975. p. D-1.
9. "Racing mourns death of Graham Hill". Milwaukee Sentinel ((Wisconsin, U.S.)). UPI. 1 de decembro de 1975. p. 5, part 2.
10. "After cheating death 20 years, Hill killed in air crash". Daytona Beach Morning Journal ((Florida, U.S.)). Associated Press. 1 de decembro de 1975. p. 1C.
11. Hill, participou no Gran Premio de Alemaña de 1958 cun chasis de Fórmula Dous.
12. "Graham Hill Indy 500 Race Stats". Indy500.com. Arquivado dende o orixinal o 15 de outubro de 2007. Consultado o 21 de decembro de 2011.
13. "Mickey Thompson - Indy 500 1963". Thompson-motorsports.com. Arquivado dende o orixinal o 14 de febreiro de 2012. Consultado o 21 de decembro de 2011.
14. Car and Driver August 1963

Véxase tamén

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Graham Hill

Ligazóns externas

• Graham Hill profile at The 500 Owners Association
• Grand Prix History - Hall of Fame, Graham Hill Arquivado 10 de outubro de 2012 en Wayback Machine.
• Graham Hill Statistics
• Graham Hill Photos
• Graham Hill, The Stig Arquivado 30 de decembro de 2011 en Wayback Machine.
• The Greatest 33
• The Greatest 33 Profile
• Official Accident Report on crash of N6645Y by the AAIB