olimpijski

olimpijski (język polski)

bogowie olimpijscy (1.1)

plaża olimpijska (1.1)

olimpijski (1.2) symbol

wymowa:

IPA: [ˌɔlʲĩmˈpʲijsʲci], AS: [olʹĩmpʹii ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	olimpijski		olimpijska	olimpijskie	olimpijscy	olimpijskie
dopełniacz	olimpijskiego		olimpijskiej	olimpijskiego	olimpijskich
celownik	olimpijskiemu		olimpijskiej	olimpijskiemu	olimpijskim
biernik	olimpijskiego	olimpijski	olimpijską	olimpijskie	olimpijskich	olimpijskie
narzędnik	olimpijskim		olimpijską	olimpijskim	olimpijskimi
miejscownik	olimpijskim		olimpijskiej	olimpijskim	olimpijskich
wołacz	olimpijski		olimpijska	olimpijskie	olimpijscy	olimpijskie
nie stopniuje się

(1.1) taki, który dotyczy Olimpu, geograficznego lub mitycznego

(1.2) związany z olimpiadą (starożytną lub nowożytną), taki, który dotyczy olimpiady albo taki jak na olimpiadzie

(1.3) przen. taki, jak bogów z Olimpu – majestatyczny, natchniony, boski

odmiana:

 

przykłady:

(1.1) Miał Apollo serdecznego przyjaciela w młodym Hiakintosie, którego uczył strzelać z łuku i grać na cytrze. Tymczasem Zefir, bożek łagodnego wiatru, tak pokochał pięknego młodzieńca, że nie mógł znieść, iż ów porzuca jego towarzystwo dla olimpijskiego boga^[1].

(1.2) Hymn olimpijski zabrzmiał po raz pierwszy już na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 1896 roku^[2].

(1.3) Śliczne córki nauczyciela śpiewały do wtóru ojcowskim skrzypkom. Starszej, Pelagii, przelotnej sympatii (bo czołową adresatką „tęsknot” gimnazjalistów była panna Olimpia Drwęska, o iście olimpijskiej urodzie), wpisał 19-letni Janek w imionnik dwa wiersze „Bądź silną i mężną”, „Bądź Polką”.^[3]

składnia:

kolokacje:

(1.1) bóg olimpijski • bogini olimpijska • bóstwo olimpijskie • dwunastka olimpijska • panteon bogów olimpijskich • pałac olimpijski • Riwiera Olimpijska • Wybrzeże Olimpijskie

(1.2) komitet olimpijski • ruch olimpijski • igrzyska olimpijskie • dyscyplina olimpijska • sport olimpijski • wieniec / medal / rekord / sukces olimpijski • znicz / ogień olimpijski • sztafeta olimpijska • mistrz / wicemistrz / medalista olimpijski • mistrzyni / wicemistrzyni / medalistka olimpijska • basen / stadion / tor / kompleks / hotel / park / obiekt olimpijski • wioska olimpijska • idea / symbolika olimpijska • olimpijskie zmagania • zawodnik / zawodniczka olimpijskiej sławy • narodowa ekipa / reprezentacja / kadra olimpijska • hymn olimpijski • oda olimpijska • flaga / maskotka olimpijska • koła olimpijskie • olimpijski brąz • olimpijskie srebro / złoto • gryf olimpijski • turniej / program / dystans olimpijski • karta olimpijska • stypendium olimpijskie • przysięga olimpijska • rok olimpijski • forma olimpijska • tempo olimpijskie

(1.3) czoło olimpijskie • biust olimpijski • rozmiar olimpijski • olimpijska uczta • dramat olimpijski • olimpijska uroda

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. olimp mrz, Olimp, Olimpia, olimpiada, olimpijczyk, olimpijka, paraolimpiada, paraolimpijczyk

przym. paraolimpijski, olimpiadowy

przysł. olimpijsko, olimpiadowo

związki frazeologiczne:

olimpijski pokój • olimpijski spokój • laur olimpijski • dostać kartę olimpijską

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) olimpic; (1.2) olimpic
• arabski: (1.1) أولمبي
• białoruski: (1.2) алімпійскі
• bułgarski: (1.1) олимпийски; (1.2) олимпийски; (1.3) олимпийски
• czeski: (1.2) olympijský
• duński: (1.1) olympisk; (1.2) olympisk
• esperanto: (1.1) Olimpa, Olimpia; (1.2) olimpika
• francuski: (1.2) olympique
• hiszpański: (1.1) olímpico; (1.2) olímpico
• niemiecki: (1.1) olympisch; (1.2) olympisch
• nowogrecki: (1.1) ολύμπιος; (1.2) ολυμπιακός
• słowacki: (1.1) olympský; (1.2) olympijský
• szwedzki: (1.1) olympisk; (1.2) olympisk
• ukraiński: (1.1) олімпійський; (1.2) олімпійський
• włoski: (1.1) olimpico; (1.2) olimpico

źródła:

1. Jan Parandowski, Mitologia, rozdz. Apollo
2. Wioleta Zawadka, Symbolika olimpijska – hymn olimpijski, serwis Gazeta.pl, 2010-06-30, dostęp 2010-12-15
3. Barbara Wachowicz, Czas nasturcji. Ścieżkami Kasprowicza, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1989, ISBN 8321726526, s. 71