uroda

Podobna pisownia: úroda

uroda (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈrɔda], AS: [uroda] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uroda	urody
dopełniacz	urody	urod / rzad. uród[2]
celownik	urodzie	urodom
biernik	urodę	urody
narzędnik	urodą	urodami
miejscownik	urodzie	urodach
wołacz	urodo	urody

(1.1) zespół cech wyglądu człowieka, które pociągają, budzą zachwyt

(1.2) wygląd człowieka

(1.3) przen. zespół cech idei, sytuacji, itp., które uważane są za pociągające

(1.4) gw. (Bukowina) urodzaj^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Ten facet ma parszywą urodę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) piękno

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. urodziwy, urodny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beauty; (1.2) appearance
• esperanto: (1.1) beleco, belo
• osmański: (1.1) آب (âb)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-2)
• rosyjski: (1.1) красота ż; (1.2) внешний вид m
• rumuński: (1.1) crasnă
• tagalski: (1.1) ganda

źródła:

1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 229; dostęp: 26 listopada 2018.
2.  Hasło „uroda” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.