porzucać

porzucać (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈʒuʦ̑aʨ̑], AS: [požucać]

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. porzucić)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		porzucać
czas teraźniejszy		porzucam	porzucasz	porzuca	porzucamy	porzucacie	porzucają
czas przeszły	m	porzucałem	porzucałeś	porzucał	porzucaliśmy	porzucaliście	porzucali
	ż	porzucałam	porzucałaś	porzucała	porzucałyśmy	porzucałyście	porzucały
	n	porzucałom	porzucałoś	porzucało
tryb rozkazujący		niech porzucam	porzucaj	niech porzuca	porzucajmy	porzucajcie	niech porzucają
pozostałe formy czas przyszły m będę porzucał, będę porzucać będziesz porzucał, będziesz porzucać będzie porzucał, będzie porzucać będziemy porzucali, będziemy porzucać będziecie porzucali, będziecie porzucać będą porzucali, będą porzucać ż będę porzucała, będę porzucać będziesz porzucała, będziesz porzucać będzie porzucała, będzie porzucać będziemy porzucały, będziemy porzucać będziecie porzucały, będziecie porzucać będą porzucały, będą porzucać n będę porzucało, będę porzucać będziesz porzucało, będziesz porzucać będzie porzucało, będzie porzucać czas zaprzeszły m porzucałem był porzucałeś był porzucał był porzucaliśmy byli porzucaliście byli porzucali byli ż porzucałam była porzucałaś była porzucała była porzucałyśmy były porzucałyście były porzucały były n porzucałom było porzucałoś było porzucało było forma bezosobowa czasu przeszłego porzucano tryb przypuszczający m porzucałbym, byłbym porzucał porzucałbyś, byłbyś porzucał porzucałby, byłby porzucał porzucalibyśmy, bylibyśmy porzucali porzucalibyście, bylibyście porzucali porzucaliby, byliby porzucali ż porzucałabym, byłabym porzucała porzucałabyś, byłabyś porzucała porzucałaby, byłaby porzucała porzucałybyśmy, byłybyśmy porzucały porzucałybyście, byłybyście porzucały porzucałyby, byłyby porzucały n porzucałobym, byłobym porzucało porzucałobyś, byłobyś porzucało porzucałoby, byłoby porzucało imiesłów przymiotnikowy czynny m porzucający, nieporzucający ż porzucająca, nieporzucająca porzucające, nieporzucające n porzucające, nieporzucające imiesłów przymiotnikowy bierny m porzucany, nieporzucany porzucani, nieporzucani ż porzucana, nieporzucana porzucane, nieporzucane n porzucane, nieporzucane imiesłów przysłówkowy współczesny porzucając, nie porzucając rzeczownik odczasownikowy porzucanie, nieporzucanie

(1.1) opuszczać kogoś lub coś; zostawiać, odchodzić od kogoś lub czegoś

(1.2) przestawać coś wykonywać, przestawać zajmować się czymś

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Wlokąc ciężary po bruku, zgięci, oglądali się z obawą na boki, porzucali towar pod murem i biegli z powrotem^[1].

(1.1) Co się dzieje gdy świat cię porzuca.^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zostawiać, opuszczać, odchodzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. porzucić dk.

rzecz. porzucanie n, porzucenie

ims. porzucony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abandon, desert, leave, forsake
• arabski: (1.1) ترك, نزل
• chiński standardowy: (1.1) 放下 (fàngxià); (1.2) 放下 (fàngxià)
• esperanto: (1.1) forlasi
• francuski: (1.1) laisser, abandonner, déserter
• gocki: (1.1) 𐌰𐍆𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽; (1.2) 𐌰𐍆𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽
• ido: (1.1) abandonar
• interlingua: (1.1) abandonar
• rosyjski: (1.1) покидать, бросать; (1.2) бросать
• shona: (1.1) siya
• ukraiński: (1.1) покидати, залишати; (1.2) припиняти, переставати
• wilamowski: (1.1) ferłön
• włoski: (1.1) abbandonare, lasciare

źródła:

1. Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Śnieżne Bractwo. Oficjalny zwiastun