- wymowa:
- IPA: [ˌdɨst͡sɨˈplʲĩna], AS: [dyscyplʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) rygorystyczne zasady postępowania
- (1.2) dział nauki, techniki itp.
- (1.3) rodzaj uprawianego sportu
- (1.4) przest. bat o kilku rzemieniach
- odmiana:
- (1.1-4)
- przykłady:
- (1.1) W kontekście wojskowym uważa się za dyscyplinę to, że zespół żołnierzy lub pojedynczy żołnierz wykonują dane im rozkazy lub instrukcje.
- (1.2) W większości krajów filozofia nie jest przedmiotem nauczanym w szkole średniej w ogóle, a nawet tam gdzie jest, jest wykładana raczej jako historia myśli niż dyscyplina do praktykowania i doskonalenia.
- (1.3) W krajach anglosaskich golf jest jedną z najbardziej popularnych dyscyplin sportowych.
- (1.4) On także (…), co mi się najmniej podobało, za rozmaite przestępstwa karcił nas jedną z pęka dyscyplin[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dyscyplina pracy • dyscyplina budżetowa / finansów publicznych • dyscyplina klubowa / głosowania
- (1.2) dyscyplina naukowa
- (1.3) dyscyplina sportowa • uprawiać dyscyplinę
- (1.4) bić / uderzać / smagać dyscypliną
- synonimy:
- (1.1) rygor, subordynacja
- (1.2) dziedzina, dział, specjalność
- (1.4) batog, bizun, kańczug; przest. korbacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyscyplinarka ż, dyscyplinowanie n, zdyscyplinowanie n
- przym. dyscyplinarny, zdyscyplinowany, dyscyplinowany
- czas. dyscyplinować ndk., zdyscyplinować dk.
- przysł. dyscyplinarnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: