technika

technika (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtɛxʲɲika], AS: [teχʹńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. na 3 syl. ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sposób wytwarzania, produkcji

(1.2) sposób wykonania jakiejś czynności

(1.3) dziedzina działalności, obejmująca wytwarzanie zjawisk i przedmiotów nie występujących naturalnie w przyrodzie; zob. też technika w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	technika	techniki
dopełniacz	techniki	technik
celownik	technice	technikom
biernik	technikę	techniki
narzędnik	techniką	technikami
miejscownik	technice	technikach
wołacz	techniko	techniki

(2.1) D. i B. lp od: technik

(2.2) M., B. i W. lm od: technikum

odmiana:

(1.1-3)

 

(2.1) zob. technik

(2.2) zob. technikum

przykłady:

(1.1) Dopiero w 1543 w Anglii opanowano technikę odlewania dział z żelaza^[1].

(1.2) Ronaldinho ma świetną technikę gry.

(1.3) Rząd znowu zmniejszył nakłady na naukę i technikę.

składnia:

(1.1-2) technika + D.

kolokacje:

(1.2) technika gry na gitarze

synonimy:

(1.1) maniera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. technik m, techniczka ż, technikum n, technikalia nmos, technicyzacja ż, techniczność ż

przym. techniczny

przysł. technicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. τέχνη^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) technique; (1.3) technology
• arabski: (1.3) تقنية
• baskijski: (1.1) teknika
• białoruski: (1.1) тэхніка ż; (1.2) тэхніка ż; (1.3) тэхніка ż
• bułgarski: (1.1) техника ż; (1.2) техника ż
• duński: (1.1) teknik w; (1.2) teknik w
• esperanto: (1.1) tekniko, teĥniko; (1.2) tekniko, teĥniko
• francuski: (1.1) technique ż
• hiszpański: (1.1) técnica ż
• islandzki: (1.1) tækni n; (1.2) taktur
• kaszubski: (1.1) technika ż
• łaciński: (1.3) technologia
• niemiecki: (1.1) Technik ż
• nowogrecki: (1.1) τεχνική ż
• rosyjski: (1.1) техника ż
• szwedzki: (1.1) teknik w; (1.2) teknik w
• ukraiński: (1.1) техніка ż
• wilamowski: (1.1) tehnik ż

źródła:

1. Wikipedia
2. Marta Jurkowlaniec, Terminoelementy w języku kryminalistyki, w: Debiuty Naukowe II. Terminologia – translatoryka – terminografia, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2008, s. 81.

technika (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	technika	techniky
dopełniacz	techniky	technik
celownik	technice	technikám
biernik	techniku	techniky
wołacz	techniko	techniky
miejscownik	technice	technikách
narzędnik	technikou	technikami

(1.1) technika

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. technický

rzecz. technolog m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

technika (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) technika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

technika (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) technika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. technický

przysł. technicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

technika (język węgierski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) technika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. technikai

rzecz. technikus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: