nauka
Z Wikisłownika, wolnego słownika
- wymowa:
- , IPA: [naˈwuka], AS: [nau̯uka], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | nauka | nauki |
| dopełniacz | nauki | nauk |
| celownik | nauce | naukom |
| biernik | naukę | nauki |
| narzędnik | nauką | naukami |
| miejscownik | nauce | naukach |
| wołacz | nauko | nauki |
- (1.1) nauk. usystematyzowana, wielokrotnie rzeczowo weryfikowana i rzetelna wiedza; zob. też nauka w Wikipedii
- (1.2) proces uczenia (siebie lub kogoś)
- (1.3) zespół poglądów, doktryna
- (1.4) pouczenie, rada
- (1.5) rel. nauczanie lub wykład w kościele
- odmiana:
- (1.1-5)
- przykłady:
- (1.1) Botanika to nauka o roślinach.
- (1.2) Dziś wieczorem mam sporo nauki.
- (1.5) Zaraz po nauce rekolekcyjnej po dzieci przyjedzie autobus szkolny.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nauki fizyczne • nauki humanistyczne • nauki polityczne • nauki przyrodnicze • nauki społeczne • nauki stosowane
- (1.5) nauka rekolekcyjna • nauki przedchrzcielne / przedślubne
- synonimy:
- (1.2) uczenie się
- (1.5) katecheza, konferencja, egzorta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uczony mos, uczeń mos, naukowiec mos, nauczanie n, nauczyciel mos, nauczycielka ż, naukoznawstwo n, naukowość ż, nieuk m
- czas. nauczać ndk., nauczyć dk., douczać ndk., douczyć dk., wyuczać ndk., wyuczyć dk.
- przym. naukowy, uczony, nauczycielski, wyuczany
- przysł. naukowo, uczenie
- związki frazeologiczne:
- pobierać naukę • pobierać nauki • człowiek nauki • ludzie nauki • królowa nauk • ostatnie słowo nauki • wyciągnąć naukę z czegoś • przysłowia: nauka nie poszła w las • nauka nie idzie w las • co chałupa, to inna nauka
- etymologia:
- uwagi:
- częstym błędem jest wymowa „nałka” lub akcentowanie na trzecią sylabę od końca
- por. wiedza
- zob. też nauka w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) leer; (1.2) leer; (1.3) leer
- albański: (1.2) studime, mësime
- amharski: (1.1) ሳይንስ, ሥነ ጥበብ
- angielski: (1.1) science; (1.2) learning, teaching, studying
- arabski: (1.1) علم m; (1.2) تعلم
- baskijski: (1.1) zientzia; (1.2) ikasketa, ikaskuntza
- białoruski: (1.1) навука ż; (1.2) вучоба ż, вучэнне n
- bośniacki: (1.1) nauka, znanost
- bułgarski: (1.1) наука ż
- chiński standardowy: (1.1) 学 (xué); (1.2) 学 (xué), 学习 (xuéxí); (1.3) 学 (xué)
- dolnołużycki: (1.1) wědomnosć ż
- duński: (1.1) videnskab w
- esperanto: (1.1) scienco; (1.2) lernado, studado
- fiński: (1.1) tiede
- francuski: (1.1) science ż; (1.2) étude ż, enseignement m, instruction ż
- friulski: (1.1) sience
- gruziński: (1.1) მეცნიერება (metsniereba)
- hindi: (1.1) विज्ञान
- hiszpański: (1.1) ciencia ż; (1.2) aprendizaje m, estudio m, enseñanza ż
- interlingua: (1.1) scientia; (1.2) apprension, apprendimento, apprentissage
- islandzki: (1.1) fræði ż
- japoński: (1.1) 科学(かがく)
- jidysz: (1.1) וויסנשאַפֿט ż (wisnszaft)
- kabylski: (1.1) tussna
- kaszubski: (1.1) ùczba ż
- kataloński: (1.1) ciència ż
- kazachski: (1.1) ғылым; (1.2) ілім, оқу
- koreański: (1.2) 공부 (kongbu)
- łaciński: (1.1) scientia
- łotewski: (1.1) zinātne ż
- nepalski: (1.1) बिज्ञान (bijñāna)
- niderlandzki: (1.1) wetenschap ż; (1.2) wetenschap ż
- niemiecki: (1.1) Wissenschaft ż; (1.2) Lernen n
- nowogrecki: (1.1) επιστήμη ż; (1.2) εκμάθηση ż, σπουδή ż, διάβασμα n
- ormiański: (1.1) գիտություն
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1-2)
- portugalski: (1.1) ciência ż; (1.2) ensino m, aprendizado m, estudo m
- rosyjski: (1.1) наука ż; (1.2) учёба ż, учение n
- rumuński: (1.1) știință ż
- sanskryt: (1.1) विद्या ż, विज्ञान
- suahili: (1.1) elimu
- szwedzki: (1.1) vetenskap w, lära w
- turecki: (1.1) bilim, ilim
- turkmeński: (1.1) bilim
- tybetański: (1.1) རིག་གནས, ཚན་རིག
- ukraiński: (1.1) наука ż
- węgierski: (1.1) tudomány
- wietnamski: (1.1) khoa học
- włoski: (1.1) scienza
- źródła:
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /nǎuka/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: na•u•ka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauka (usystematyzowane poszerzanie sumy ludzkiej wiedzy)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | nauka | nauky |
| dopełniacz | nauky | nauk |
| celownik | nauce | naukám |
| biernik | nauku | nauky |
| wołacz | nauko | nauky |
| miejscownik | nauce | naukách |
| narzędnik | naukou | naukami |