okoliczność

okoliczność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔkɔˈlʲit͡ʃnɔɕt͡ɕ], AS: [okolʹičność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	okoliczność	okoliczności
dopełniacz	okoliczności	okoliczności
celownik	okoliczności	okolicznościom
biernik	okoliczność	okoliczności
narzędnik	okolicznością	okolicznościami
miejscownik	okoliczności	okolicznościach
wołacz	okoliczności	okoliczności

(1.1) coś, co towarzyszy czemuś; kontekst sytuacji, zdarzenia

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Poznaliśmy się w nietypowych okolicznościach.

(1.1) Okoliczności zmusiły ją do załatwienia potrzeby fizjologicznej pod krzakiem.

(1.1) Nimfomania połączona z poszukiwaniem nowych partnerów i podejmowaniem współżycia w każdej, nawet niesprzyjającej temu okoliczności, bywa wyrazem zakłócenia kontroli impulsów.

(1.1) Reakcja niektórych minerałów, pieniących się w zetknięciu z kwasami, zdawała się mu przypominać fermentację roślin śluzowych; tę ostatnią uważał za początek życia, które dla braku przyjaznych okoliczności nie mogło bardziej się rozwinąć.^[1]

(1.1) Tyle lat była powolną, a teraz, kiedy mamy ciężką okoliczność, stanęła okoniem.^[2]

(1.1) A jeśli przy okoliczności wyśpiewa, co wie? Za każdą cenę trzeba go wydobyć z więzienia – gorączkował się w obawie o sprzysiężenie.^[3]

(1.1) Wskazanie zasad ładu korporacyjnego, które nie były przez emitenta stosowane, wraz ze wskazaniem jakie były okoliczności i przyczyny niezastosowania danej zasady oraz w jaki sposób spółka zamierza usunąć ewentualne skutki niezastosowania danej zasady lub jakie kroki zamierza podjąć, by zmniejszyć ryzyko niezastosowania danej zasady w przyszłości.^[4]

(1.1) Jesienią 1944 tłumi powstanie na Słowacji. W 1944, pod koniec wojny, ginie w tajemniczych okolicznościach.^[5]

(1.1) — Podjęliśmy już stosowne do okoliczności działania, mające na celu ukaranie sprawców zdarzenia. — zapewniała policja.

składnia:

kolokacje:

(1.1) okoliczność łagodząca • okoliczność obciążająca

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. okolica ż, okolicznik m

przym. okolicznościowy

przysł. okolicznościowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) circumstance
• arabski: (1.1) دهر m, سبب m, ظرف
• białoruski: (1.1) акалічнасць ż
• bułgarski: (1.1) обстоятелство n
• duński: (1.1) omstændighed w
• esperanto: (1.1) cirkonstanco
• estoński: (1.1) asjaolu
• francuski: (1.1) circonstance ż
• hindi: (1.1) परिस्थितियाँ ż
• hiszpański: (1.1) circunstancia ż
• interlingua: (1.1) circumstantia
• kataloński: (1.1) circumstància ż
• litewski: (1.1) aplinkybė ż
• niemiecki: (1.1) Umstand m, Gegebenheit ż
• norweski (bokmål): (1.1) omstendighet m
• nowogrecki: (1.1) περίσταση ż
• portugalski: (1.1) circunstância ż, ocorrência ż, posição ż
• rosyjski: (1.1) обстоя́тельство n
• słowacki: (1.1) okolnosť ż
• szwedzki: (1.1) omständighet w
• włoski: (1.1) circostanza ż, contingenza ż, occasione ż, congiuntura ż

źródła:

1. J. Potocki: Rękopis znaleziony w Saragossie/Dzień pięćdziesiąty
2. W. Reymont: Rok 1794
3. W. Reymont: Rok 1794
4. Internet
5. 1944.pl