kontrola

kontrola (język polski)

kontrola (1.1) dokumentów

wymowa:

IPA: [kɔ̃nˈtrɔla], AS: [kõntrola], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrola	kontrole
dopełniacz	kontroli	kontroli / daw. kontrol[1]
celownik	kontroli	kontrolom
biernik	kontrolę	kontrole
narzędnik	kontrolą	kontrolami
miejscownik	kontroli	kontrolach
wołacz	kontrolo	kontrole

(1.1) sprawdzenie, czy coś spełnia określone warunki i wymogi

(1.2) pot. nadzór nad kimś lub nad czymś

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) W końcowej fazie produkcji dokonuje się kontroli za pomocą specjalnych mierników.

(1.2) Inspektor nadzoru budowlanego sprawuje kontrolę nad działalnością starosty wynikającą ze stosowania przepisów prawa budowlanego.^[2]

składnia:

(1.1-2) kontrola + D.

kolokacje:

(1.1) prowadzić / przeprowadzać / przeprowadzić kontrolę • zdalna kontrola • kontrola techniczna / jakości • kontrola bezpieczeństwa / celna / drogowa / graniczna • kontrola biletów

(1.2) sprawować kontrolę nad…

synonimy:

(1.1) inspekcja, oględziny, przegląd

(1.2) dozór, kuratela, nadzór, ochrona, opieka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontroler m, kontrolerka ż, kontrolka ż, kontrolowanie n, skontrolowanie n

czas. kontrolować ndk., skontrolować dk.

przym. kontrolny, kontrolowany, kontrolerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. contrôle^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) control
• arabski: (1.1) مراقبة ż
• baskijski: (1.1) kontrol
• białoruski: (1.1) кантроль ż; (1.2) кантроль ż
• bułgarski: (1.1) контрол m; (1.2) контрол m
• chiński standardowy: (1.1) 检查 (jiǎnchá)
• duński: (1.2) kontrol w
• esperanto: (1.1) kontrolo; (1.2) kontrolo
• francuski: (1.1) contrôle ż
• gudźarati: (1.1) કાબૂ m (kābū)
• hiszpański: (1.1) control m
• interlingua: appuramento
• japoński: (1.2) コントロール
• jidysz: (1.1) בחינה ż (bchine)
• kataloński: (1.1) control m; (1.2) control m
• niemiecki: (1.1) Kontrolle ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) контроль m; (1.2) контроль m
• szwedzki: (1.1) kontroll w; (1.2) kontroll w
• ukraiński: (1.1) контроль m; (1.2) контроль m
• węgierski: (1.1) kontroll, ellenőrzés
• wilamowski: (1.1) kontrol ż
• włoski: (1.2) ispezione ż

źródła:

1. Stolzman, K. B., Partyzantka czyli wojna dla ludów powstajacych najwłaściwsza, 1844, Brockhaus i Avenarius, s. 40
2. ze strony Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego
3. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 332.

kontrola (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrola	kontroly
dopełniacz	kontroly	kontrol
celownik	kontrole	kontrolám
biernik	kontrolu	kontroly
wołacz	kontrolo	kontroly
miejscownik	kontrole	kontrolách
narzędnik	kontrolou	kontrolami

(1.1) kontrola, inspekcja

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrolovat

przym. kontrolní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kontrola (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kontrola

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kontrolovať ndk., skontrolovať dk.

przym. kontrolný

przysł. kontrolne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: