تحری حقیقت
From Wikipedia, the free encyclopedia
تحری یا جستجوی حقیقت یکی از تعالیم اجتماعی بهائیت است. بهائیان معتقدند که با فرا رسیدن دوران بلوغ بشر هر انسانی از نظر قوای ذهنی، توانایی جستجو و کشف حقیقت را دارد. هر فردی باید با ادراکات و احساسات خود در هر امری از امور جستجو و تحقیق نماید و جویای حقیقت باشد. با گوش خود بشنود و با چشم خود ببیند و با احساسات و ادراکات خود درک نماید. اگر افراد بشر هر یک با قلبی خالی از تعصب و بغض خواهان حقیقت شوند و برای وصول به آن جد و جهد نمایند، جمیع به وحدت و یگانگی خواهند رسید.
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتابشناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء | |
آموزهها | |
مؤسسات | |
بیتالعدل اعظم | |
تاریخچه | |
بهائیان ایرانی | |
شخصیتهای برجسته | |
نخستین پیروان بهاءالله | |
بیشتر | |
نشانهها |
در دین بهائی یکی از وظایف هر فرد این است که، پس از رسیدن به سن بلوغ (پسر و دختر در سن ۱۵ سال تمام)، باید خود و بدون تقلید از دیگران حتی پدر و مادر خود، به جستجوی حقیقت پرداخته و عقاید خود مانند دین را انتخاب نمایند.[1] مثال دیگر جستجوی مستقل حقیقت این است که در آئین بهائی طبقهٔ روحانی وجود ندارد و هر بهائی مسئول این است که رابطهٔ خود را با خدا شکل دهد و به نیازهای دیگران رسیدگی کند.[2]