عبدالبهاء
رهبر مذهبی آیین بهائیت / From Wikipedia, the free encyclopedia
عباس افندی (زادهٔ ۲ خرداد ۱۲۲۳ هجری شمسی یا ۲۳ مه سال ۱۸۴۴ میلادی – درگذشتهٔ ۷ آذر ۱۳۰۰ ه.ش یا ۲۸ نوامبر سال ۱۹۲۱ میلادی[1]) فرزند ارشد بهاءالله، پیامبر آیین بهائی بود که به نام عبدُالبهاء شناخته شده است. وی سومین شخصیت محوری آیین بهائی است که پدرش، حسینعلی نوری، ملقب به بهاءالله، نوزده سال پیش از مرگش چنانکه در کتاب اقدس و نیز در کتاب عهدی اشاره کرده است، او را به مقام جانشین، مبیّن و مفسر متون بهائی برگزید.[2][3] او در فاصلهٔ سالهای ۱۹۲۱–۱۸۹۲ مسئولیت ادارهٔ جامعهٔ بهائی را بر عهده داشت.[4]
عبدالبهاء | |
---|---|
نام هنگام تولد | عباس افندی |
زادهٔ | ۲۳ می ۱۸۴۴ تهران، ایران |
درگذشت | ۱۹۲۱ حیفا |
آرامگاه | مقام اعلی |
ملیت | ایرانی |
دیگر نامها | غصن اعظم |
پیشه | رهبر دینی |
شناختهشده برای | رهبری آیین بهائی |
پیش از | شوقی افندی |
همسر(ها) | منیرهخانم |
والدین | پدر: بهاءالله مادر: آسیهخانم |
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتابشناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء | |
آموزهها | |
مؤسسات | |
بیتالعدل اعظم | |
تاریخچه | |
بهائیان ایرانی | |
شخصیتهای برجسته | |
نخستین پیروان بهاءالله | |
بیشتر | |
نشانهها |