شوقی افندی
رهبر مذهبی آئین بهائی / From Wikipedia, the free encyclopedia
شوقی افندی ربّانی (۱ مارس ۱۸۹۷ م – ۴ نوامبر ۱۹۵۷ م) که به شوقی افندی هم شناخته میشود، به مدت سی و شش سال ولی امر و سرپرست جامعهٔ بهائیان در سراسر جهان بود و نظم اداری جهانی بهائی را توسعه بخشید. او که نتیجهٔ (فرزند نوه) بهاءالله شارع دین بهائی و نوهٔ دختری عبدالبهاء بود، طبق الواح وصایا (وصیتنامهٔ عبدالبهاء) پس از وی، مسئولیّت ولایت امر در جامعهٔ بهائی را از ۲۸ نوامبر ۱۹۲۱ میلادی تا زمان مرگش در نوامبر ۱۹۵۷ میلادی، به عهده گرفت و در بین پیروان آئین بهائی به ولیِّ امرُالله ملقّب گردید.[1]
شوقی افندی | |
---|---|
عنوان(ها) | ولی امرالله |
اطلاعات شخصی | |
زاده | شوقی افندی ۱ مارس ۱۸۹۷ |
درگذشته | ۴ نوامبر ۱۹۵۷ (۶۰ سالگی) |
علت مرگ | آنفلوانزای آسیایی |
محل دفن | آرامستان نیو ساوثگیت، لندن ۵۱٫۶۲۴۰°شمالی ۰٫۱۴۴۱°غربی / 51.6240; -0.1441 |
دین | بهائیت |
ملیت | ایرانی |
همسر | روحیه خانم (ا. ۱۹۳۷) |
والدین | میرزا هادی شیرازی (پدر) ضیاییه (مادر) |
بستگان | بهاءالله (پدر پدربزرگ) عبدالبهاء (پدربزرگ) |
امضا |