کلمات مبارکه مکنونه
From Wikipedia, the free encyclopedia
کلمات مکنونه یکی از آثار بهاءالله شارع دین بهائی است که در سال ۱۲۷۴ هجری قمری حوالی سال ۵۸–۱۸۵۷ میلادی در بغداد نگاشته شدهاست. این مجموعه شامل ۲ بخش فارسی و عربی است. بخش فارسی شامل ۸۲ قسمت و بخش عربی شامل ۷۱ قسمت میباشد که هر قسمت در حد یک پاراگراف است. هر کلمات مکنونه شامل پند در موضوعات اخلاقی و روحانی است.[1][2]
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتابشناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء | |
آموزهها | |
مؤسسات | |
بیتالعدل اعظم | |
تاریخچه | |
بهائیان ایرانی | |
شخصیتهای برجسته | |
نخستین پیروان بهاءالله | |
بیشتر | |
نشانهها |
بهائیان مقصد از این اثر را چنین میدانند که انسان را از علائق این عالم فانی منقطع کند و روح وی را از خطر تسلط نفس او محافظت نماید و راه رستگاری روح انسانی را نشان دهد و سالکین این راه را از دامهای پرخطری که در سر راهشان قرار گرفته، آگاه کند و این مجموعه را راهنمای کاملی برای سیر انسان به سوی عوالم روحانی خداوند محسوب میدارند.[3]
همچنین در این آثار، نکاتی نیز در مورد چگونگی و دستور العمل زندگی اجتماعی آورده شدهاست.
این کتاب در بین بابیان به مصحف فاطمه مشهور بود، که به اعتقاد شیعیان ۱۲ امامی توسط فرشتهای در گوش فاطمه زمزمه میشد تا از غم از دست دادن پدرش محمد، پیامبر اسلام بکاهد؛ و قرار است همراه با مهدی موعود آورده شود.[2]