متون بهائی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آثار بهائی به تمام متونی گفته میشود که توسط بهاءالله، عبدالبهاء و شوقی افندی نوشته شدهاست.[1] بهائیان نامههایی را که توسط بهاءالله و عبدالبهاء خطاب به دیگر افراد نوشته میشود را لوح (جمع: الواح) مینامند. نوشتههای شوقی افندی هم عمدتاً با نام دستخط یا توقیع در بین بهائیان شناخته میشود. آثار بهاءالله به زبانهای فارسی و عربی است. آثار عبدالبهاء، علاوه بر فارسی و عرب شامل متونی به زبان ترکی نیز میشود. آثار شوقی افندی علاوه بر فارسی و عربی، به انگلیسی نیز میباشند.[1] عبدالبهاء و شوقی افندی نقش مُبَیّن را دارند به این معنی که آنها در نوشتههایشان تفسیر معتبر و رسمی آثار مقدس بهائی را ارائه دادند.[2][3] حق تبیین عبدالبهاء، از سوی بهاءالله در کتاب اقدس به او داده شدهاست و حق تبیین شوقی افندی نیز در کتاب الواح وصایا از سوی عبدالبهاء به او داده شدهاست.[4] از طرف دیگر بیت العدل اعظم مرجع قانونگذاری، روشنسازی و قضاوت در امور محل ابهام و اختلافی است که به صراحت در آثار بهائی نیامده است.[2]
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتابشناسی بهاءالله - آثار و گفتار عبدالبهاء | |
آموزهها | |
مؤسسات | |
بیتالعدل اعظم | |
تاریخچه | |
بهائیان ایرانی | |
شخصیتهای برجسته | |
نخستین پیروان بهاءالله | |
بیشتر | |
نشانهها |