Remove ads
system tramwajowy w Poznaniu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Poznaniu (z gwary poznańskiej bimby, lp. – bimba) – system komunikacji tramwajowej działający w Poznaniu i należący do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego działającego na zlecenie Zarządu Transportu Miejskiego w Poznaniu.
tramwaj | |
Solaris Tramino S105p przy ulicy Święty Marcin w centrum miasta | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Lokalizacja | |
Organizator | |
Operator | |
Liczba linii |
dzienne: 18 |
Lata funkcjonowania |
od 1880 |
Infrastruktura | |
Schemat przebiegu torowisk (2024) pozostałe czynne torowiska torowiska w istniejących zajezdniach torowiska planowane pojawiające się w miejskich koncepcjach torowiska zlikwidowane | |
Długość sieci |
174,173 km t. p. (2023) |
Rozstaw szyn |
1435 mm |
Napięcie zasilania |
600 V DC |
Liczba zajezdni |
3 |
Tabor | |
Liczba pojazdów |
228 |
Strona internetowa |
Obecnie system składa się z 18 linii dziennych, dwóch nocnych oraz dwóch linii turystycznych obsługiwanej przez historyczny tabor kursujący w weekendy od maja do października (linia 0). Tramwaje poruszają się po torach o rozstawie 1435 mm i łącznej długości torowiska 147,385 km toru pojedynczego.
Pomysł budowy sieci tramwajowej w Poznaniu zrealizowało dwóch berlińskich przedsiębiorców: Otto Reymer i Otto Masch, którzy po otrzymaniu koncesji od miasta zainaugurowali 30 lipca przejazdy tramwaju konnego. Pierwsza regularna linia ruszyła 31 lipca 1880, przewożąca pasażerów spod Dworca Głównego przez ul. Święty Marcin, Rycerską (dziś Ratajczaka), pl. Wilhelmowski (dziś pl. Wolności) na Stary Rynek[1]. W dość krótkim czasie trasę tę wydłużono prowadząc tory przez Butelską (dziś Woźna), Garbarami przez Chwaliszewo na Ostrów Tumski. Powstała też odnoga biegnąca przez ul. Wiktorii (dziś Gwarna i Mielżyńskiego), pl. Królewski (dziś pl. Cyryla Ratajskiego), Fryderykowską (dziś ul. 23 Lutego), Wilhelmowską (dziś Al. Marcinkowskiego), Seekta (dziś ul. Solna) następnie Wolnicą, Małymi Garbarami, Szewską, Szeroką (dziś Wielka) do Wielkich Garbar (dziś Garbary), gdzie łączyła się z linią główną.
Pomimo że w mieście było zapotrzebowanie na tego typu usługi, berlińczycy po kilku tygodniach znaleźli się na skraju bankructwa. Miało to związek z niefortunnym przebiegiem odnogi, a także brakiem napisów w języku polskim, co wywołało bojkot wśród Polaków. Zniechęceni przedsiębiorcy odsprzedali linię Poznańskiemu Towarzystwu Kolei Konnej (niem. Posener Pferde-Eisenbahn-Gesellschaft), które uzyskało monopol na rozbudowę i eksploatację miejskiej sieci tramwajowej. Wówczas tabor liczył 20 wagonów. Część z nich (tzw. letnie) nie posiadało obudowy ścian bocznych, a ławki usytuowano weń w poprzek, na całej długości wagonu. Po 1898 przebudowano m.in. te wagony na doczepne i kursowały one na liniach jeszcze do lat 20. XX wieku. Wycofano je dopiero z okazji Powszechnej Wystawy Krajowej[2].
We wrześniu 1880 Towarzystwo wykupiło cześć terenów po starym dworcu kolejowym na Jeżycach, gdzie powstała zajezdnia, która działała do 28 grudnia 2010. W 1896 powstały kolejne dwie trasy: pierwsza biegnąca od Starego Rynku przez ul. Wrocławską, pl. Piotra (dziś pl. Wiosny Ludów), Półwiejską do nieistniejącej dzisiaj Bramy Wildeckiej oraz druga od zajezdni przez Zwierzyniecką, Jadwigi (dziś Kraszewskiego) do rynku Jeżyckiego, po roku przedłużona przez ul. Wielką Berlińską (dziś Dąbrowskiego) do fabryk chemicznych przy ul. Polnej. Obie trasy budowano już z cięższych szyn, planując ruch tramwajów elektrycznych.
6 marca 1898 tramwaj konny zastąpiony został tramwajem elektrycznym. Kursowały wówczas trzy linie:
W ciągu następnego miesiąca uruchomiono czwartą linię:
Ceny za pierwsze przejazdy wynosiły 10 bądź 20 fenigów, a po godzinie 23:00 należało uiścić podwójną opłatę.
W 1899 położono drugi tor na Starym Rynku i Wielkiej Berlińskiej (obecnie ul. Dąbrowskiego).
Przed I wojną światową rozbudowano sieć linii, która teraz docierała także na Garbary (do Rzeźni Miejskiej, od 1900[3]), na pl. Sapieżyński (dziś pl. Wielkopolski) do Bramy Dębińskiej (obecnie skrzyżowanie Strzeleckiej i Krakowskiej), Śródkę, Sołacz i Dębiec (do dzisiejszej fabryki Cegielskiego), ulicą Grunwaldzką do ulicy Ułańskiej. Zwiększyła się również liczba torów w śródmieściu. Powstały nowe trasy przez wiadukty nad torami kolejowymi: Most Teatralny i Most Dworcowy. W dwudziestoleciu międzywojennym tramwaj zaczął docierać na Golęcin, Dębiec (przedłużenie trasy), Dębinę (do kąpieliska warciańskiego), Ogrody, Grunwald i Winiary, jednocześnie zlikwidowano część linii na wąskich uliczkach Starego Miasta. Nie udało się wybudować linii do Głównej, gdzie wprowadzono w 1930 r. komunikację trolejbusową[4].
W czasie II wojny światowej, podczas stoczonych walk o Poznań, większość taboru i część infrastruktury została zniszczona.
Od razu po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do odbudowy sieci. Pracami kierował inż. Zygmunt Rybicki[5]. Pierwszy tramwaj ruszył 4 marca 1945 ulicą Głogowską na odcinku od ul. Palacza do Parku Wilsona. Do końca listopada 1945 udrożniono znaczną część głównych szlaków, a w kwietniu 1946 wznowiono większość przedwojennych połączeń[6], poza tymi na prawym brzegu Warty i uliczkach Starego Miasta na wschód od Rynku. Wówczas powstała nowa trasa do Garbar omijająca Stary Rynek od południa, przez pl. Bernardyński. W latach 1949–1950 wybudowano linię do cmentarza junikowskiego[6]. Na prawy brzeg Warty tramwaje powróciły w 1952, po oddaniu do użytku nowego mostu Juliana Marchlewskiego (dziś Królowej Jadwigi). W 1948 powstała zajezdnia Madalińskiego[7].
W latach 1953–1991[8] i ponownie od 1997 roku[9] kursuje nocny tramwaj; obecnie jest to linia nr 201.
W kolejnych latach wybudowano nowe trasy pozwalające na szybkie przemieszczanie się pomiędzy dzielnicami z pominięciem centrum:
oraz linie peryferyjne:
W 1951 do Poznania przybyło pierwszych 30 wagonów silnikowych typu N ze Stoczni Północnej w Gdańsku oraz 20 doczepnych typu ND z Sanockiej Fabryki Wagonów „Sanowag” . Potem przychodziły wagony z Konstalu Chorzów: w 1952 dziesięć doczepnych, w 1953 dziesięć silnikowych, w 1955 po pięć silnikowych i doczepnych, a w 1956 cztery silnikowe i siedem doczepnych. W 1957 Poznań otrzymał trzy wagony silnikowe 4N oraz pięć doczepnych 4ND. Kolejne dostawy tych typów nastąpiły w: 1958 (12 silnikowych i 15 doczepnych), 1959 (17 silnikowych i 7 doczepnych), 1960 (po 12 obu), 1961 (3 silnikowe i 7 doczepnych) oraz 1962 (5 silnikowych). Do 1954 tabor malowano na kolor kremowo-zielony, a potem, w ramach centralnego ujednolicenia, na kremowo-czerwono (do pierwotnego malowania powrócono w 1957). W latach 1964–1969 z Warszawy do Poznania przywieziono 50 wagonów silnikowych i 93 doczepne typu N pochodzące z lat 1949–1961. Od 1969 do 1970, również z Warszawy, przybyło dziewięć przegubowców skonstruowanych w latach 1962–1963 z wozów typu N i ND (zezłomowano je już w latach 1971–1973). Począwszy od 1961 wagony typu N i 4N modernizowano, przebudowując je na jednokierunkowe i unowocześniając ich wnętrza. Od 1963 datowały się próby zastosowania mechanizmów elektrycznego zamykania drzwi, które na szerszą skalę rozpoczęto montować od 1965 (4N i 4ND), a w latach późniejszych także w N i ND. Cały proces zakończono w 1976[10].
W 1971 wycofano pierwszy wagon silnikowy typu N, a w 1977 wszystkie nie poddane modernizacji doczepy generacji ND. W 1980 MPK Poznań dysponowało 125 sztukami wagonów silnikowych i 145 doczepnych typu N. W 1990 było to już odpowiednio: 57 i 49 sztuk. W 1990 zaprzestano eksploatowania trójskładów typu N+ND+ND, a w do końca 1992 zaprzestano użytkowania generacji N w ogóle (w ostatnich miesiącach wagony te obsadzone były na liniach 7 i 8, tylko w szczytach komunikacyjnych w liczbie jedenastu pociągów dwuwagonowych[11])[10]. Od 1 stycznia 1993 pozostawały jedynie w rezerwie, na wypadek awarii. Na stanie ewidencyjnym pozostało w tym czasie 36 wagonów (po osiemnaście doczepnych i silnikowych)[11]. W 2001 w przedsiębiorstwie było 21 wagonów silnikowych tej serii (w większości roboczych) i 4 doczepne[10].
W latach 70. XX wieku przybyło do miasta osiem wagonów typu 102N (numery 1-8) oraz 65 sztuk typu 102Na (numery 9-73)[12]. W 1975 wprowadzono natomiast wagony typu 105N. W latach 1974–1980 wybudowano zajezdnię Forteczna[7].
Borykające się z niedoborem taborowym miasto w latach 1991–1995 otrzymało w darze wagony typu Beijnes 1G i 2G[13] z Holandii. Przewozu pierwszych trzech (lipiec 1991)[14] podjęło się niderlandzkie przedsiębiorstwo Kowlist[15]. Łącznie sprowadzono 20 sztuk, z czego do służby liniowej trafiło jedynie 17. W 2003 dokupiono kolejne 12 wagonów 3G zastępując nimi wyeksploatowane 1G oraz 2G. Obsługiwały głównie linie nr: 3, 7, 9, 11 i 18. Tramwaje te do 28 grudnia 2010 stacjonowały w zajezdni przy ul. Gajowej na Jeżycach, a w momencie zamknięcia tej zajezdni przeniesiono je do zajezdni tramwajowej przy ulicy Madalińskiego, w której stacjonowały także poznańskie Düwagi GT6 oraz Düwagi GT8. 4 czerwca 2011[16] roku Poznań oficjalnie pożegnał serię. W Poznaniu pozostał jeden egzemplarz Beijnes 3G o numerze #805, który w dniu 29 stycznia 2013 roku został przekwalifikowany na tramwaj zabytkowy[17].
Niedobory taborowe były również przyczyną sprowadzenia do miasta z Niemiec wagonów typu Düwag GT6 i Düwag GT8, w Poznaniu nazywanych helmutami. Pierwsza ich dostawa pojawiła się w mieście w końcu 1996 i obejmowała pięć wagonów GT8 i jeden GT6. Wyprodukowała je fabryka Düwag w Düsseldorfie w latach 1957–1959. Otrzymały poznańskie numery 650-654 (GT8) oraz 600 (GT6). Skierowano je do obsługi nowo otwartego PST[18]. Pierwsze wagony tych typów skreślono z inwentarza w 1998 (numery 600 i 606), a ostatnie w 2019 (numery 668, 669, 670, 683, 685, 687, 688, 689, 690, 691, 692, 693, 694, 695, 696, 697, 698, 699, 701, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 711, 712, 713 oraz 901). Ostatni skreślony ze stanu pojazdów liniowych w 2013 wagon GT8 numer 655 pełni funkcję stacjonarnej kawiarni przy rondzie Rataje[19].
Dostawy tramwajów z demobilu wpłynęły na wycofywanie starszego taboru produkcji polskiej. Od początku lat 90. XX wieku do kasacji zaczęto kierować tramwaje typu 102N i 102Na. W 2003 w ruchu liniowym (na linii 4) pozostawały tylko trzy egzemplarze o numerach: 5, 66 i 71[20].
W 1991 zlikwidowano linie tramwajowe nocne, zastępując je autobusowymi[7]. Tego samego roku oddano pierwszy w Poznaniu odcinek torowiska złożonego z ciężkich szyn kolejowych i podkładów strunobetonowych (ul. Przybyszewskiego od Dąbrowskiego do Bukowskiej – 1300 metrów)[21]. Rewolucją w transporcie miejskim było oddanie do użytku w 1997 liczącego 6,1 km odcinka Poznańskiego Szybkiego Tramwaju, nazywanego potocznie przez poznaniaków „Pestką”. Obecnie trwa wiele inwestycji związanych z modernizacją i rozbudową sieci, gdyż według planu zagospodarowania przestrzennego z 1994 tramwaj ma stanowić podstawę komunikacji w mieście.
Po nieudanych próbach organizowania przetargu wraz z innymi miastami, Poznań ogłosił własny przetarg na zakup nowych tramwajów, który rozstrzygnięto 7 grudnia 2001. Wygrał go koncern Siemens z modelem Combino. Pierwszy wagon tego typu dotarł do zajezdni przy ul. Głogowskiej 3 grudnia 2003 o godzinie 22:49. Zajezdnia została wcześniej zmodernizowana pod tym kątem. Pierwszym motorniczym był Wojciech Grabowski[22].
W kwietniu 2003 miasto dysponowało 317 tramwajami obsługującymi 17 linii o całkowitej długości 201 km[23]. W 2003 poznańskie tramwaje przejechały łącznie 10.405.035 km[24]. 14 sierpnia 2007 otwarto drugi odcinek (jeśli przyjąć, że pierwszym jest odcinek od ul. Jana Pawła II do pętli na os. Lecha) trasy na Franowo łączący plac Wiosny Ludów przez ul. Podgórną, Dowbora Muśnickiego, Mostową, Most św. Rocha i Kórnicką z ul. Jana Pawła II.
W 2011 roku MPK podjęło decyzję o sprzedaży 40 tramwajów 105N (zmodernizowanych do standardu Konstal 105Na)[25] z powodu braku miejsc w zajezdniach na ten typ tramwajów. Ponadto zostało zakupionych 45 Solarisów Tramino i 7 Moderusów Beta[26].
11 sierpnia 2012 otwarto ostatni odcinek trasy na Franowo, łączący rejon dawnej pętli na os. Lecha z nową pętlą na Franowie. Część trasy na Franowo biegnie w tunelu[27]. 1 września 2013 otwarto odcinek przedłużający trasę PST przez Dworzec Zachodni do ul. Głogowskiej. Oddano do użytku także pętlę przy dawnym peronie 7 Dworca Zachodniego[28].
7 maja 2014 rozpoczęła działalność nowo wybudowana zajezdnia tramwajowa na Franowie[29], umożliwiającej stacjonowanie do 100 tramwajów o długości 35 metrów[30]. Od tego momentu sukcesywnie przenoszono tramwaje ówcześnie stacjonujące na zajezdni Madalińskiego[31]. Ostatni pojazd taboru liniowego zmienił lokalizację 14 grudnia 2014, tym samym stając się miejscem nocowania wyłącznie wagonów historycznych[32][33].
15 listopada 2018 podpisano umowę z konsorcjum firm Gulermak i Mosty Łódź na budowę nowej trasy tramwajowej do Naramowic[34].
11 lipca 2019 podpisano umowę z konsorcjum firm Tor-Mel Sp. z o.o. oraz Terlan Sp. z o.o. na budowę trasy tramwajowej na ul. Unii Lubelskiej wraz z pętlą przy ulicy Falistej[35]. Nowy odcinek łączący Rondo Żegrze z osiedlem przy ulicy Unii Lubelskiej oddano do użytku 1 września 2020[36].
21 sierpnia 2021 roku o godzinie 4:34 tramwaje rozpoczęły kursowanie na pierwszym etapie trasy tramwajowej na Naramowice[37]. Poza stałą linią nr 3, wydłużoną z pętli Wilczak[38], w weekend 21 i 22 sierpnia 2021 r. po nowej trasie kursowała linia specjalna nr 33 relacji Rynek Jeżycki – Most Teatralny – Włodarska[39]. 22 stycznia 2022 pierwszy testowy tramwaj na tej trasie dotarł do nowego wiaduktu nad ulicą Lechicką[40].
23 kwietnia 2022 roku, o godzinie 4:52 pierwszy tramwaj dotarł na przystanek Błażeja tym samym rozpoczynając liniową obsługę trasy tramwajowej na Naramowice. Jako pierwszy przyjechał pojazd Moderus Gamma o numerze bocznym 932, obsługujący linię tramwajową nr 10 (na brygadzie nr 7)[41].
13 maja 2023 roku oddano do użytku będący w remoncie od 1 sierpnia 2022 roku odcinek Poznańskiego Szybkiego Tramwaju między przystankami Słowiańska a Osiedle Sobieskiego[42], trasy tramwajowe przez Most Teatralny, ulice Fredry i Mielżyńskiego do placu Cyryla Ratajskiego[42] oraz na ulicy Święty Marcin od skrzyżowania z ulicą Towarową do ulicy Ratajczaka[42]. 13 maja 2023 r. wprowadzono nową linię turystyczną, oznaczoną numerem 20[43]. Kursuje ona w soboty oraz inne dni wolne, nie będące świętami. Do jej obsługi wyznaczono tramwaje: Konstal 102N, Konstal 102Na, Konstal 105N, Düwag GT6 oraz Düwag GT8[44]. Natomiast kursy w ramach linii nr 0 są realizowane w niedziele i święta, wyłącznie przez wagony z rodziny Konstal N oraz KSW[44].
Długość sieci torowisk w Poznaniu na 2015 rok wynosi 147,385 km toru pojedynczego[45].
W nawiasach podano daty likwidacji torowisk.
W nawiasach podano daty likwidacji torowisk.
Miejsce | Stan | Położenie geograficzne |
---|---|---|
Trasa Kórnicka[a] | Zlikwidowane w pierwszej połowie lat 90. XX wieku | 52°23′33″N 16°58′14″E |
ul. Warszawska[b] | Zlikwidowane | 52°24′32″N 16°57′47″E |
ul. Starołęcka | Zlikwidowane | 52°22′25″N 16°56′14″E |
ul. Głogowska | Zlikwidowane 28 lipca 2012, w trakcie budowy przedłużenia trasy PST | 52°24′03″N 16°54′26″E |
Zajezdnia przy ul. Fortecznej[c] | Istnieje, obecnie nie jest użytkowane | 52°22′02″N 16°56′01″E |
Tabor stacjonujący na zajezdni: Konstal 105Na, 105NaD, (105N-HF07), Siemens Combino, Moderus Beta MF20AC, Moderus Beta MF22ACBD
Linie obsługiwane przez zajezdnię (stan na rok 2023): 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19
Zajezdnia przy ulicy Głogowskiej jest drugą (po zajezdni Franowo) największą zajezdnią w Poznaniu. Wybudowana w roku 1907 przeszła modernizację w latach 1998–2000 w celu dostosowania jej do obsługi tramwajów niskopodłogowych.
Tabor stacjonujący na zajezdni: Beijnes 3G, Düwag GT6, Konstal 105N, Konstal N, ND, Stocznia Gdańska N, Konstal 4N, 4ND, Sanocka F.W. ND, KSW, Herbrand B3/H0, Carl Weyer typ WD (pozostałe historyczne wagony stacjonują w firmie Modertrans Poznań).
Wybudowana w latach 1947–1955. Jest zajezdnią historyczną w której stacjonują tylko zabytkowe tramwaje, powstanie w niej muzeum komunikacji miejskiej w Poznaniu.
Tabor stacjonujący na zajezdni: Konstal 102N, Konstal 102Na, Konstal 105Na, 105NaD i pochodne (Moderus Alfa, 105N-HF07), Tatra RT6 MF06 AC, Moderus Beta MF 02 AC.
Linie obsługiwane przez zajezdnię (stan na rok 2023): 1, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 14, 18.
Zajezdnię oddano do użytku w roku 1980.
Tabor stacjonujący na zajezdni: Moderus Gamma, Solaris Tramino, Düwag GT8ZR.
Linie obsługiwane przez zajezdnię (stan na rok 2023): 1, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 18, 98.
Na początku października 2012 r. oddano do użytku halę postojową na 100 tramwajów. W pierwszej kolejności skierowano tam wagony z wydziału S2, które do tej pory nocowały na pętlach Wilczak i Dębiec. Od 5 listopada 2012 r. stacjonują tutaj również wagony z wydziału S1, które do tej pory nocowały na torach odstawczych przy ulicy Budziszyńskiej. Zajezdnia została oficjalnie otwarta 11 maja 2014[52].
Nazwa pętli/miejsce | Numery linii | Położenie geograficzne | Uwagi |
---|---|---|---|
Budziszyńska | 6 | 52°23′17,88″N 16°50′51,35″E | W sąsiedztwie pętli nieczynne tory odstawcze |
Dębiec PKM | 2, 9, 10, 19[d] | 52°22′21,91″N 16°54′12,39″E | Pętla między ulicami 28 Czerwca i Opolską |
Franowo | 1, 16, 18, 202 | 52°22′54″N 17°00′03″E | W bezpośrednim sąsiedztwie zajezdni tramwajowej WS2 Franowo |
Górczyn PKM | 5, 14, 17 | 52°22′52,22″N 16°52′49,69″E | • W pobliżu stacji kolejowej Poznań Górczyn; węzeł przesiadkowy (autobusy)
• do 31 sierpnia 2021 r. nosiła nazwę Górczyn[58] |
Junikowo | 1, 13, 15 | 52°23′00,21″N 16°50′02,13″E | W bezpośrednim sąsiedztwie Cmentarza Komunalnego Junikowo |
Miłostowo | 6, 8 | 52°24′35,85″N 17°00′10,31″E | W pobliżu Cmentarza Komunalnego Miłostowo |
Ogrody | 2, 7, 8, 18 | 52°25′00,40″N 16°52′59,73″E | Pętla położona przy placu Waryńskiego; węzeł przesiadkowy (autobusy) |
Os. Sobieskiego | 12, 14, 15, 16, 201, 202 | 52°27′51,00″N 16°55′01,84″E | Pętla rozpoczęła ponowne funkcjonowanie 13 maja 2023, po zakończonym remoncie PST. |
Piątkowska | 9, 11 | 52°26′30,08″N 16°54′40,92″E | • Pętla położona między ulicami Piątkowska a Wincentego Witosa; • W pobliżu Ronda Obornickiego |
Połabska | 7, 19 | 52°26′05,73″N 16°55′54,06″E | Poprzednie nazwy: Serbska |
Starołęka PKM | 12, 13, 17 | 52°22′05,84″N 16°55′55,16″E | W bezpośrednim sąsiedztwie zajezdni tramwajowej WS3 Forteczna |
Unii Lubelskiej | 3, 11, 201 | 52°22′19,74″N 16°56′58,88″E | • Znajduje się w okolicy ulicy Falistej (Starołęka Mała) • węzeł przesiadkowy (autobusy) |
Błażeja | 3, 10 | 52°26′09,6″N 16°56′49,3″E | • Krańcówka I etapu trasy na Naramowice.
• Obsługiwana wyłącznie przez pojazdy dwukierunkowe (ślepe zakończenie torów) |
Zawady | 5 | 52°24′48,24″N 16°57′28,55″E | Pętla położona w pobliżu wiaduktu linii kolejowej nr 3 nad ulicą Podwale |
Plac Wielkopolski | - | 52.25'37,1"N 16.55'53,8"E | Pętla ułożona bezpośrednio na placu Wielkopolskim, używana w trakcie remontów. |
Nazwa pętli/miejsce | Położenie geograficzne | Uwagi |
---|---|---|
al. Marcinkowskiego | 52°24′26,06″N 16°55′43,85″E | Pętla uliczna. |
Dworzec Zachodni | 52°23′57,59″N 16°54′33,44″E | Południowa pętla PST. |
Wilczak | 52°25′38,48″N 16°56′46,36″E | Wyłączona z użytku liniowego po oddaniu trasy na Naramowice. |
Plac Wielkopolski | 52°24′37,1″N 16°55′53,8″E | Pętla tramwajowa wokół targowiska na Pl. Wielkopolskim |
Starołęka Mała | 52°22′34,9″N 16°56′25,7″E | Pętla używana tylko w sytuacjach awaryjnych. |
W Poznaniu funkcjonują w zasadniczym układzie: osiemnaście linii zwykłych, trzy turystyczne oraz dwie nocne.
Numer linii | Schemat | Pętla początkowa | Pętla końcowa | Długość linii | Średni czas przejazdu | Liczba przystanków | Tramwaje kursujące | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Stare Zoo | Stare Zoo | b.d | b.d | b.d | Linia uruchamiana po wcześniejszym ogłoszeniu | |||
Stare Zoo | Stare Zoo | b.d. | 39/49 min | 13 |
|
Linia kursuje od końca kwietnia do końca września, tylko w weekendy. W latach 1988–1992 funkcjonowała linia dzienna o tym numerze która była linią okólną[60] | ||
Stare ZOO | Stare ZOO | b.d. | 33 min | 18 | Inauguracyjne kursy odbyły się 13 maja 2023 roku. Linia kursuje do końca września, tylko w soboty oraz inne dni wolne nie będące świętami. Dawniej funkcjonowała linia dzienna o tym numerze. |
Numer linii | Schemat | Pętla początkowa | Pętla końcowa | Długość linii | Średni czas przejazdu | Liczba przystanków | Tramwaje kursujące | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Junikowo | Franowo | b.d. | 37 min. | 31/32 |
|
|||
Przebieg linii: JUNIKOWO - Grunwaldzka - Reymonta - Hetmańska - Żegrze - Chartowo - Piaśnicka - Szwajcarska - FRANOWO | ||||||||
Ogrody | Dębiec PKM | b.d. | 34 min. | 22/23 | ||||
Przebieg linii:
OGRODY - Kraszewskiego - Zwierzyniecka - Święty Marcin - Aleje Marcinkowskiego - Strzelecka - Królowej Jadwigi - Górna Wilda - 28 Czerwca 1956 r. - DĘBIEC PKM | ||||||||
Unii Lubelskiej | Błażeja | b.d. | 44 min. | 36/37 | Linia obsługiwana jedynie taborem dwukierunkowym, z powodu krańcówki Błażeja. | |||
Przebieg linii: BŁAŻEJA - Naramowicka - Przełajowa - Winogrady - Pułaskiego - Roosevelta - Święty Marcin - Aleje Marcinkowskiego - Podgórna - pl. Bernardyński - Mostowa - Kórnicka - Warczygłowy - Trasa Kórnicka - Chartowo - Żegrze - Unii Lubelskiej - UNII LUBELSKIEJ | ||||||||
Górczyn PKM | Zawady | b.d. | 31 min. | 22 | ||||
Przebieg linii: GÓRCZYN PKM - Matyi - Towarowa - Święty Marcin - Aleje Marcinkowskiego - Podgórna - pl. Bernardyński - Mostowa - Kórnicka - Jana Pawła II - Podwale - ZAWADY | ||||||||
Miłostowo | Budziszyńska | b.d. | 37 min. | 30 | ||||
Przebieg linii: MIŁOSTOWO - Warszawska - Jana Pawła II - Krzywoustego - Królowej Jadwigi - Matyi - Roosevelta - Bukowska - Grunwaldzka - BUDZISZYŃSKA | ||||||||
Połabska | Ogrody | 17,7 km | 55 min. | 37/38 | ||||
Przebieg linii: POŁABSKA - Aleje Solidarności - Murawa - Winogrady - Pułaskiego - Fredry - pl. Ratajskiego - pl. Wielkopolski - Małe Garbary - Wyszyńskiego - Jana Pawła II - Zamenhofa - Hetmańska - Reymonta - Przybyszewskiego - Dąbrowskiego - OGRODY | ||||||||
Ogrody | Miłostowo | b.d. | 27 min. | 18 | ||||
Przebieg linii: OGRODY - Dąbrowskiego - Fredry - pl. Ratajskiego - pl. Wielkopolski - Małe Garbary - Wyszyńskiego - Warszawska - MIŁOSTOWO | ||||||||
Dębiec PKM | Piątkowska | b.d. | 38 min. | 27/28 |
|
W godzinach szczytu co
20 minut na zmianę z linią nr 19. | ||
Przebieg linii: DĘBIEC PKM - 28 Czerwca 1956 r. - Górna Wilda - Królowej Jadwigi - Strzelecka - Aleje Marcinkowskiego - pl. Wolności - Fredry - Roosevelta - Pułaskiego - al. Wielkopolska - Małopolska - Wołyńska - Winiarska - os. Winiary - Witosa - Bronowa - PIĄTKOWSKA | ||||||||
Błażeja | Dębiec PKM | b.d. | 39 min. | 28 | Linia obsługiwana jedynie taborem dwukierunkowym, z powodu krańcówki Błażeja. | |||
Przebieg linii: BŁAŻEJA - al. Praw Kobiet - Naramowicka - Przełajowa - Winogrady - Pułaskiego - Roosevelta - Matyi - Wierzbięcice -
28 Czerwca 1956 r. - DĘBIEC PKM | ||||||||
Piątkowska | Unii Lubelskiej | b.d. | 39 min. | 28 | ||||
Przebieg linii: PIĄTKOWSKA - Bronowa - Witosa - os. Winiary - Winiarska - Wołyńska - Małopolska - al. Wielkopolska - Pułaskiego - Roosevelta - Głogowska - Hetmańska - Unii Lubelskiej - UNII LUBELSKIEJ | ||||||||
Os. Sobieskiego | Starołęka PKM | b.d. | 37 min. | 25 | ||||
Przebieg linii: OS. SOBIESKIEGO - Trasa PST - Wydłużenie trasy PST - Głogowska - Matyi - Królowej Jadwigi - Krzywoustego - Zamenhofa - Starołęcka - STAROŁĘKA PKM | ||||||||
Starołęka PKM | Junikowo | b.d. | 37 min. | 32/36 | ||||
Przebieg linii: STAROŁĘKA PKM - Zamenhofa - Jana Pawła II - Kórnicka - Mostowa - pl. Bernardyński - Podgórna - Aleje Marcinkowskiego -
pl. Wolności - Gwarna - Święty Marcin - Bukowska - Grunwaldzka - JUNIKOWO | ||||||||
Górczyn PKM | Os. Sobieskiego | b.d. | 22 min. | 15 | ||||
Przebieg linii: GÓRCZYN PKM - Głogowska - Wydłużenie trasy PST - Trasa PST - OS. SOBIESKIEGO | ||||||||
Os. Sobieskiego | Junikowo | b.d. | 26 min. | 21/23 | ||||
Przebieg linii: OS. SOBIESKIEGO - Trasa PST - Roosevelta - Bukowska - Grunwaldzka - JUNIKOWO | ||||||||
Os. Sobieskiego | Franowo | b.d. | 29 min. | 25 | ||||
Przebieg linii: OS. SOBIESKIEGO - Trasa PST - Fredry - Gwarna - Święty Marcin - Aleje Marcinkowskiego - Podgórna - pl. Bernardyński - Mostowa - Kórnicka - Warczygłowy - Trasa Kórnicka - Piaśnicka - Szwajcarska - FRANOWO | ||||||||
Górczyn | Starołęka PKM | b.d. | 49 min. | 35/36 | ||||
Przebieg linii: GÓRCZYN PKM - Matyi - Towarowa - Święty Marcin - Gwarna - pl. Ratajskiego - pl. Wielkopolski - Małe Garbary - Wyszyńskiego -
Jana Pawła II - Warczygłowy - Trasa Kórnicka - Chartowo - Żegrze - Hetmańska - Starołęcka - STAROŁĘKA PKM | ||||||||
Ogrody | Franowo | b.d. | 37 min. | 25 | ||||
Przebieg linii: OGRODY - Roosevelta - Matyi - Królowej Jadwigi - Krzywoustego - Jana Pawła II - Warczygłowy - Trasa Kórnicka - Piaśnicka - Szwajcarska - FRANOWO | ||||||||
Połabska | Dębiec PKM | b.d. | 36 min. | 25/26 |
|
Kursuje tylko w godzinach szczytu w dni robocze co 20 minut na zmianę z linią nr 9. | ||
Przebieg linii: POŁABSKA - Murawa - Winogrady - Pułaskiego - Fredry - Gwarna - Święty Marcin - Aleje Marcinkowskiego - Strzelecka -
Królowej Jadwigi - Górna Wilda - 28 Czerwca 1956 r. - DĘBIEC PKM |
Numer linii | Schemat | Pętla początkowa | Pętla końcowa | Długość linii | Średni czas przejazdu | Liczba przystanków | Tramwaje kursujące | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Unii Lubelskiej | Os. Sobieskiego | b.d. | 39 min. | 31/33 | * Tatra RT6 MF06 AC | |||
Przebieg linii: UNII LUBELSKIEJ - Unii Lubelskiej - Żegrze - Chartowo - Trasa Kórnicka - Warczygłowy - Kórnicka - Mostowa - pl. Bernardyński - Podgórna - Aleje Marcinkowskiego - pl. Wolności - Gwarna - Święty Marcin - Roosevelta - Głogowska - Wydłużenie trasy PST - Trasa PST - OS. SOBIESKIEGO | ||||||||
Franowo | Os. Sobieskiego | b.d. | 29 min. | 25 | * Solaris Tramino | |||
Kursuje tylko w noce z piątku na sobotę i z soboty na niedzielę. | ||||||||
Przebieg linii: FRANOWO - Szwajcarska - Piaśnicka - Trasa Kórnicka - Warczygłowy - Kórnicka - Mostowa - pl. Bernardyński - Podgórna - Aleje Marcinkowskiego - pl. Wolności - Fredry - Roosevelta - Trasa PST - OS. SOBIESKIEGO |
Podczas remontów i zamknięć występuje konieczność reorganizacji siatki połączeń.
W Poznaniu stosowane są następujące praktyki:
Stan na 8 sierpnia 2024[63]:
Statystyki | |
---|---|
Suma składów | 229 |
Udział składów niskopodłogowych i niskowejściowych we flocie | 79% |
Zdjęcie | Typ tramwaju | Numery taborowe |
---|---|---|
Moderus Beta MF 02 AC | 438 | |
105Na+105NaD | 340+341 |
Zdjęcie | Producent | Typ | Rok produkcji | Numer taborowy | Lata eksploatacji wagonów danego typu | Opis | Cechy | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Herbrand | Herbrand B3/H0 | 1895 | 24 | 1880–1898 | Wagon konny z 1880 r., kilkakrotnie przebudowywany. Stacjonuje na zajezdni Madalińskiego. | – | [79] | |
Carl Weyer | WD | 1905 | 305 | 1905–1960 | Jest to wagon doczepny z numerem bocznym 305, wyprodukowany w 1905 r. Został odbudowany przez Modertrans w 2015 r. Docelowo ma jeździć z B.S typ I. | – | [80][81][82][83] | |
Bergische Stahlindustrie | Typ I | 2018 (odbudowa) | 15 | 1897–1902 | Został odbudowany na bazie zachowanego podwozia. W 100. rocznicę Powstania Wielkopolskiego wyjechał na tory wraz z Carl Weyer i z jego pokładu KMPS rozdawał kotyliony. | – | [82][84] | |
Wismar | S2D | 1930 | 423 | 1946–1972 | Wagon o numerze 423 został wyprodukowany w 1930 r. pierwotnie dla Szczecina, gdzie miał numer 502, sprowadzony do Poznania po II wojnie światowej. Po likwidacji w 1970 roku pełnił funkcję altany. Przechowywane w Modertrans w celu konserwacji od 2008 roku, odbudowany w 2023 roku przez MPK Kraków. Stacjonuje na zajezdni Franowo. | – | [85] | |
Fuchs | KSW | 1944 | 158 | 1944–1972 | Numer boczny 158 (do 2022 r. 2033), użytkowany wcześniej jako gospodarczy. Odbudowany w 2022 roku przez MPK Kraków. Stacjonuje na zajezdni Franowo. | – | [86][87] | |
Konstal | N | 1949 | 286 | 1949–1992 | Wagon N nr 286 (do 2021 r. 602) został zmodernizowany podczas eksploatacji – przerobiono go na jednokierunkowy i zmodyfikowano wygląd. Najczęściej ciągnie on doczepy 456 i 436. Wszystkie wozy stacjonują na zajezdni Franowo. | – | [81][88] | |
Stocznia Północna | N | 1951 | 2024 | 1951–1992 | Numer boczny 2024, wyprodukowany w stoczni Gdańskiej, użytkowany wcześniej jako gospodarczy, stacjonuje na zajezdni Madalińskiego. | [81] | ||
Sanocka Fabryka Wagonów | ND | 436 | 1950 | 1950–1992 | Wagon o numerze 436 (wcześniej 2046) wyprodukowano w 1950 r. w S.F.W. Jest to wagon doczepny pochodzących z pierwszej partii ośmiu wagonów. W Poznaniu jeździło 49 wagonów tego typu. Wycofano go w 1992 r. Do końca eksploatacji jeździł jako doczepa w składzie szkoleniowym, a także w trójskładach. Pojazd został wpisany do Rejestru zabytków ruchomych a remont odbywał się w latach 1996–2013. | – | [81] | |
Konstal | ND | 456 | 1952 | 1949–1992 | Wagon 456 został przebudowany podczas eksploatacji – przerobiono go na jednokierunkowy i zmodyfikowano wygląd. Najczęściej jeździ w składzie z wagonem motorowym 286. | – | [81][88] | |
Konstal | 4N | 689 | 1957 | Wagon oczekuje na remont | [89] | |||
Konstal | 4ND | 476 | 1957 | Wagon oczekuje na remont | [90] | |||
Konstal | 4ND | 517 | 1961 | Wagon oczekuje na remont | [91] | |||
Konstal | 102N | 1 | 1969 | 1970–2004 | Jeden z wagonów 102N, produkowanych w latach 1967–1970. Do Poznania dotarło 8 sztuk. Wagon o numerze 1 jest jednym z 5 zachowanych tramwajów tego typu. Odrestaurowany tramwaj od 2005 r. kursuje na linii turystycznej. Ze względu na swój wygląd zwany potocznie „kanciakiem”. | – | [81][92] | |
Konstal | 102Na | 71 | 1972 | 1970–2013 | Typ tramwaju produkowany w latach 1970–1973. Do Poznania dotarło 65 sztuk. Wagon o numerze 71 został gruntownie wyremontowany w 2008 r. Od tamtej pory kursował po regularnych liniach, głównie po trasach linii 3 i 4. Jednakże 10 grudnia 2013 r. (z powodu wieku) wagon został przekwalifikowany na tabor historyczny kończąc tym samym erę liniowego kursowania wozów typu 102Na w Polsce. | – | [81][93] | |
Konstal | 105N | 82+81 | 1979 | 1975–2013 | Produkowany w latach 1973–1979.
Wszystkie wagony (oprócz 81+82) podczas eksploatacji zostały przebudowane na typy: 105Na, 105NaD i Moderusy Alfa. Obecnie po Poznaniu jeździ jeden dwuwagonowy odrestaurowany skład tego tramwaju. Z powodu swojego wyglądu nazywane czasami potocznie „akwarium”. W 2014 r. został on przekwalifikowany na tabor historyczny (zabytkowy). W 2015 zmieniono numery 193 i 194 na 81 i 82. |
– | [81][94] | |
Konstal | 105Na | 280 | 1987 | 1979-nadal | Wagon oczekuje na remont | [95] | ||
Konstal | 105Na | 318 | 1987 | 1979-nadal | Dawny wagon 278 | [96] | ||
Konstal | 105Na | 292 | 1988 | 1979-nadal | [97] | |||
Düwag | GT6 | 2513 | 1957 | 1996–2010 | Wagony tego typu sprowadzono do Poznania w latach 1996–2000 z Düsseldorfu. Ze względu na kraj pochodzenia nazywane potocznie były „helmutami”. W 2013 r. został przekwalifikowany na pojazd historyczny. Wagon jest pomalowany w barwy niemieckiego przewoźnika, zostało także odtworzone wnętrze i jego niemieckie wyposażenie. W 2019 przywrócono też oryginalny numer 2513 (zamiast nadanego w Poznaniu 615). | – | [81][98] | |
Beijnes | 3G | 805 | 1960 | 2003–2011 | Wagon o numerze bocznym 805, wyprodukowany w 1960 r. i sprowadzony do Poznania w 2003 r. Potocznie nazywane były „holendrami”. Wycofany z eksploatacji w czerwcu 2011 r., m.in. ze względu na wiek, czy bardzo wąskie drzwi utrudniające wymianę pasażerów. W listopadzie 2016 r. zaczęto przywracać mu żółto-brązowe malowanie. W remoncie, z użyciem m.in. części zamiennych z wagonu nr 800, który został ściągnięty z Amsterdamu w 2023 roku. | – | [81][99] | |
Düwag | GT8 | 702 | 1969 | 1996–2019 | Wagony sprowadzone do Poznania w latach 1996–1998 oraz 2010-2011 z Düsseldorfu i Frankfurtu nad Menem. Wycofane 10 listopada 2019 z ruchu liniowego po zrealizowanych dostawach wagonów Moderus Gamma. | – | [77][100] | |
Düwag | GT8 | 707 | 1968 | 1996–2019 |
Zdjęcie | Producent | Typ | Lata eksploatacji | Opis | Cechy | Liczba wagonów | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
HCP | 105N/2 (115N) | 1995–2008 | Prototypowy wagon o numerze 400. W 2008 r. odstawiony z powodu zbyt częstych awarii. Został skreślony z inwentarza w kwietniu 2010 r. i zezłomowany w sierpniu 2011. | 1 | [101] | ||
Konstal | 13N | 1998–2011 | Wagon o numerze 115 pozyskany przez Klub Miłośników Pojazdów Szynowych poprzez wymianę z warszawskim Klubem Miłośników Komunikacji Miejskiej za wagon 102Na nr 42 w 1998 r. z przeznaczeniem na historyczny. Zachował malowanie warszawskie, używany do roku 2008, kiedy to został odstawiony ze względu na zły stan techniczny. W 2011 przekazany Szkole Aspirantów PSP, gdzie służy celom treningowym. | – | 1 | [81] | |
HCP | 118N Puma |
2008–2011 | Prototypowy wagon o numerze 450 wydzierżawiony od HCP jeździł po poznańskich torowiskach do 2011 r. | 1 | [102] | ||
Solaris | Tramino S100 | 2011–2020 | Prototypowy tramwaj wydzierżawiony od Solarisa. W 2020 roku wycofany z eksploatacji z powodu awarii. W 2022 roku odkupiony przez MPK, obecnie oczekuje remontu. Początek eksploatacji: 2009. Liczba miejsc: 61+8. | 1 | [103][104] |
Zdjęcie | Nazwa | Uwagi | Liczba wagonów/pojazdów |
---|---|---|---|
GT6 | Holownik | 2 | |
4N1 | Wagon silnikowy gospodarczy o numerze 2020. | 1 | |
4N1 | Pług wirnikowy o numerze 2034. | 1 | |
4N1 | Wagony silnikowe wieżowe o numerach 2041 i 2042. | 2 | |
CSW-44 | Wagon silnikowy do robót torowych o numerze 2038. | 1 | |
WMS-01L | Wagon spalinowy, wieżowy o numerze #2043. | 1 | |
PWMS-01L | Wagon spalinowy z podnośnikiem koszowym o numerze 2094. | 1 | |
GD | Doczepna szlifierka do szyn o numerze 2070. | 1 | |
PCSW-40 | Doczepna platforma do robót torowych o numerze 2071. | 1 | |
warsztat własny | Wagon akumulatorowy manewrowy na wózku 102N (bez numeru). | 1 | |
Koltech WM-02 |
Wagon akumulatorowy manewrowy (bez numeru). | 1 | |
podwozie ND | Wagony doczepne z agregatem prądotwórczym o numerach 2067 i 2093. | 2 | |
podwozie ND | Doczepna kryta skrzynia na piasek o numerze 2051. | 1 | |
podwozie ND | Wagony doczepne, skrzyniowe o numerze 2066 i 2075. | 2 | |
Star 200 | Samochody ciężarowe, dźwigi wieżowe o numerach 2220 i 2210. | 2 | |
MAN TGM 18.240 |
Samochód ciężarowy z koszem typu Montraks 6PS – o numerze 2200. | 1 | |
MAN LE 18.220 |
Żuraw samochodowy typu TRAM 123 o numerze #2199. | 1 | |
Unistar-K | Samochód ciężarowy ratunkowy drogowo-torowy o numerze 2150. | 1 | |
Iveco EuroCargo Tector |
Samochód ciężarowy drogowo–torowy, czyszczarka do torowisk nr 2267. | 1 | |
Peugeot Boxer |
Pogotowie zwrotnic o numerze 2053. | 1 | |
Unimog | Samochód ciężarowy drogowo-szynowy, holownik. | 1 | |
MAN TGS 41.420 8×4 | Holownik autobusowy, zbudowany został na bazie ciężarówki MAN | 1 |
W Poznaniu planuje się znaczną rozbudowę sieci torowisk, choć część propozycji nie wyszła jeszcze z fazy koncepcji[107]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.