Ulica Wierzbięcice w Poznaniu

Charakter i przebieg

Podsumowanie

Perspektywa

Ulica rozpoczyna bieg na północy od ul. Królowej Jadwigi, a kończy się na południu przy ul. Krzyżowej, przechodząc wcześniej przez Rynek Wildecki. Zabudowana reprezentacyjnymi, kilkupiętrowymi kamienicami o zwartej i jednolitej strukturze urbanistycznej. Uzupełniona po II wojnie światowej budynkami modernistycznymi (np. kino Wilda), dostosowanymi do reszty zabudowy. Ulica ma charakter handlowo-usługowo-mieszkaniowy. Mimo zmian w sferze handlu utrzymały się na Wierzbięcicach stare zakłady rzemieślnicze, częstokroć wielopokoleniowe.

Nazwa pochodzi od dawnej osady Wierzbięcice, zlokalizowanej w tym rejonie. Całą Wildę włączono do Poznania w 1900 i od tej daty rozpoczął się okres intensywnego rozwoju i zabudowy Wierzbięcic, m.in. przez pierwszą w Poznaniu spółdzielnię mieszkaniową – Spar- und Bauverein. Ulica miała pasy zieleni po obu stronach, po których obecnie nie ma śladu – zastąpiły je parkingi samochodowe.

W latach 2020^[4]–2021 trwała gruntowna przebudowa ulicy na odcinku od skrzyżowania z ulicami Górna Wilda i 28 Czerwca 1956 r. do skrzyżowania z ulicami Stanisława Matyi i Niezłomną. W ramach prac dokonano między innymi:

budowy dwóch jednopasowych jezdni, pomiędzy którymi znajduje się wydzielone torowisko tramwajowe
przebudowy przystanków tramwajowych z wysepką na tzw. przystanki wiedeńskie
wymiany oświetlenia ulicznego z lamp sodowych marki Philips^[b] na nowe w oparciu o LED.

Dodatkowo obowiązuje tam ograniczenie prędkości do 30 km/h.

Remove ads

Komunikacja

Ulicą przebiega dwutorowa trasa tramwajowa na Dębiec (linia 10). Dawniej na krótkim północnym odcinku (do ul. Niedziałkowskiego) wykorzystywana była przez linię autobusową 71 (wyłącznie w kierunku południowym) – trasa linii została zmieniona w związku z otwarciem Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego. W północnej części ulicy (po stronie zachodniej) zbudowano w 2010 krótki odcinek drogi dla rowerów.

Remove ads

Obiekty

pierzeja zachodnia od północy:
- dworzec PKS (od 1932 do 2013)
- nr 1 – Dwór Hamburski – biurowiec z lat 90. XX wieku (architekci Ewa i Stanisław Sipińscy)
- nr 3 – były Oddział 3 PKO BP (przeniesiony na ulicę Półwiejską nr 47)
- kamienica nr 21 – Spar- und Bauverein (architekt Joseph Leimbach)
- kamienica nr 23 (architekt Richardt Mendelski)
- kamienica nr 27 – od 26 stycznia 1945 do połowy lutego tego roku siedziba Komendy Milicji Miasta Poznania, jednej z formacji ochotniczych, początkowo dowodzonych przez Rosjan, a wcześniej siedziba lokalnej komórki NSDAP^[5]
- kamienica nr 29 z 1904 zbudowana dla Ryszarda Sworowskiego – autora malatur klatek schodowych
- zespół mieszkalny pod numerami 49–59
- nr 45 – Urząd Skarbowy Poznań-Wilda
- Rynek Wildecki z kościołem Maryi Królowej (1904–1907, architekt Oskar Hoßfeld)
- rzeźba Michała Archanioła z 2010
pierzeja wschodnia od północy:
- Park Izabeli i Jarogniewa Drwęskich
- Pomnik Powstańców Wielkopolskich
- pozostałości osiedla Spar- und Bauverein (pierwszego osiedla spółdzielczego w mieście, 1894–1897, nr 20)
- kino Wilda (obecnie market Biedronka)
- Gimnazjum nr 42.

Tablice pamiątkowe

Wierzbięcice 41a – ku czci Barbary Sobotty (olimpijki zamieszkałej pod tym adresem) o treści: W tym domu urodziła się Barbara Lerczak Janiszewska-Sobotta / 1936-2000 / Olimpijka, sprinterka / Melbourne, Rzym – brązowy medal / Tokio – złota medalistka i miss mistrzostw europy – Sztokholm 1958 i Belgrad 1962 / AZS WZLA.