Спіс візантыйскіх імператараў

Ніжэй прадстаўлены спіс імператараў Візантыі ў храналагічным парадку.

Курсівам пазначаны ўзурпатары. Тлустым шрыфтам у табліцах вылучаны даты перыядаў з пераважным палітычным уплывам апісванага твару (важна пры наяўнасці яго суправіцеляў).

Першым імператарам Рыма стаў Актавіян Аўгуст 13 студзеня 27 гады да н.э.^[1]

У 395 годзе імперыя была канчаткова падзелена на Заходнюю Рымскую імперыю і Усходнюю Рымскую імперыю^[2].

У 476 годзе быў зрынуты апошні Заходне-рымскі імператар Ромул Аўгуст. Заходняя Рымская імперыя пала, а Усходняя Рымская імперыя, якая пазней стала звацца гісторыкамі Візантыяй, працягвала існаваць яшчэ каля тысячы гадоў, да 1453 года, калі Канстанцінопаль быў захоплены туркамі-асманамі^[3], з перапынкам з 1204 па 1261 год, калі Канстанцінопаль быў захоплены крыжакамі^[4].

Кіраўнікі Візантыі лічылі сябе спадчыннікамі Рыма, «рамеямі», і насілі тытулы, якія ўзыходзілі да яго.

Па-грэчаску імператараў часцей за ўсё называлі аўтакратарамі (грэч. Αὐτοκράτωρ-самодержец).

Імперыя да 1204 года

Вылучэнне ўсходніх абласцей Рымскай імперыі ў самастойную дзяржаву пачалося ў перыяд «тэтра́рхіі» (грэч. τετραρχία — «кіраванне чатырох»), сістэмы кіравання, якая была ўведзена імператарам Дыяклетыянам у 293 г. і доўжылася да 313 г. У 285 г. Дыяклетыян прызначыў военачальніка Максіміяна малодшым суправіцелем («цэзарам»), а ў 286 г. — «аўгустам», пры гэтым Дыяклетыян кіраваў усходняй паловай імперыі, а Максіміян — заходняй. У 293 годзе, палічыўшы, што ваенныя і грамадзянскія праблемы патрабуюць спецыялізацыі, дадаткова былі прызначаны двое цэзараў у памочнікі аўгустам: Галерый і Канстанцый Хлор. Меркавалася, што аўгусты будуць адракацца пасля 20-гадовага кіравання, а ўлада будзе пераходзіць да цэзараў. Чатырма сталіцамі тэтрархаў былі:

• Нікамедыя ў Малой Азіі (цяпер Ізміт у Турцыі), была сталіцай усходняга і найгалоўнага аўгуста. У табліцы — EA
• Сірмій (цяпер Срэмска-Мітравіца у раёне Ваяводзіна сучаснай Сербіі, была сталіцай усходняга цэзара. У табліцы — EC
• Медыялан (цяпер Мілан, каля Альпаў) быў сталіцай заходняга аўгуста. У табліцы — WA
• Аўгуста Трэверарум (цяпер Трыр, у Германіі) была сталіцай заходняга цэзара. У табліцы — WC

Дынастыя Канстанціна (2-я Флавіяў)

Уключаны імператары пачынаючы з 330 г. (заснаванне Канстанцінопаля), якія кіравалі прэфектурамі Усход і Ілірык, што сталі асновай тэрыторыі Візантыі. Таксама ўключаны Ганібаліян Малодшы, які не насіў фармальнага імператарскага тытула, але быў узвышаны Канстанцінам I і атрымаў унікальны для Рыма тытул «цара цароў» (найзнатны уладар — rex nobilissimus). Уключаны таксама Ветраніён і Іавіян, якія не належалі да дынастыі.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Канстанцін I Вялікі лац.: Flavius Valerius Aurelius Constantinus	Флавій Валерый Аўрэлій Канстанцін		25 ліпеня 306 — 29 кастрычніка 312 (WC) 29 кастрычніка 312 — 19 верасня 324 (WA) 19 верасня 324 — 22 мая 337 (аднаасобны імператар)	сын Канстанцыя I Хлора, абвешчаны па яго патрабаванні	Максіміян (WA), Галерый (EA), Флавій Север (WA), Максімін II Даза (EC) і (EA), Ліцыній (WC), (WA) і (EA), Валент I (WA), Марцініян (WA), Крысп, Канстанцін II, Канстанцый II, Канстант, Далмацый Малодшы, Ганібаліян Малодшы	27 лютага 272, Наіс — 22 мая 337, Нікамедыя	[5]
Канстанцін II лац.: Flavius Claudius Constantinus	Флавій Клаўдзій Канстанцін		1 сакавіка 317 — 22 мая 337 (WC) 22 мая 337—340 (Галія, Іспанія і Брытанія) у сукіраванні з братамі Канстанцыем II і Канстантам, загінуў у бітве з Канстантам	старэйшы сын Канстанціна Вялікага ад другога шлюбу з Фаустай; прызначаны Канстанцінам Вялікім	Канстанцін I Вялікі (WA), Ліцыній (EA), Крысп, Канстанцый II, Канстант, Далмацый Малодшы, Ганібаліян Малодшы	люты 317, Арэлат — 340, Аквілея-->	[6]
Канстанцый II лац.: Flavius Julius Constantius	Флавій Юлій Канстанцый		23 лістапада 324 — 22 мая 337 (цэзар) 22 мая 337—340 (азіяцкія правінцыі) у сукіраванні з братамі Канстанцінам II і Канстантам 340 — 350 (усходняя частка) у сукіраванні з Канстантам 350 — 3 лістапада 361 аднаасобна	другі сын Канстанціна Вялікага ад другога шлюбу з Фаустай; прызначаны Канстанцінам Вялікім	Канстанцін I Вялікі (WA), Канстанцін II, Канстант, Далмацый Малодшы, Ганібаліян Малодшы, Канстанцый Гал, Ветраніён, Юліян II Адступнік	7 жніўня 317, Сірмій — 3 лістапада 361, Мапсустыя, Кілікія	[7]
Далмацый Малодшы лац.: Flavius Dalmatius	Флавій Далмацый		19 верасня 335—337 (цэзар) забіты падчас знішчэння сваякоў Канстанціна I улетку 337 г.	старэйшы сын Далмацыя Старэйшага, зборнага брата Канстанціна Вялікага; прызначаны Канстанцінам Вялікім	Канстанцін I Вялікі (WA), Канстанцін II, Канстанцый II, Канстант, Ганібаліян Малодшы	пам. улетку (?) 337	[8]
Ганібаліян Малодшы лац.: Flavius Hannibalianus	Флавій Ганібаліян		335 — верасень 337 («цар цароў і народа Понта») забіты падчас знішчэння сваякоў Канстанціна I улетку 337 г.	малодшы сын Далмацыя Старэйшага, зборнага брата Канстанціна Вялікага; прызначаны Канстанцінам Вялікім	Канстанцін I Вялікі (WA), Канстанцін II, Канстанцый II, Канстант, Далмацый Малодшы	пам. улетку (?) 337	[9]
Ветраніён лац.: Vetranio (поўнае імя не захавалася)	Ветраніён (поўнае імя не захавалася)		1 сакавіка — 25 снежня 350 (у Сірміі), пазбаўлены ўлады Канстанцыем II	Абвешчаны войскамі і прызнаны Канстанцыем II	Канстанцый II	Мёзія — 356, Сірмій	[10]
Канстанцый Гал лац.: Flavius Claudius Constantius Gallus	Флавій Клаўдзій Канстанцый Гал		15 сакавіка 351—354 (цэзар) пакараны смерцю Канстанцыем II	старэйшы сын Юлія Канстанцыя, брата Канстанціна Вялікага; прызначаны Канстанцыем II	Канстанцый II	каля 335, Маса — 354, Пола	[11]
Юліян II Адступнік лац.: Flavius Claudius Julianus лац.: Flavius Claudius Julianus Augustus	Флавій Клаўдзій Юліян, як імператар — Флавій Клаўдзій Юліян Аўгуст		6 лістапада 355 — люты 360 (цэзар) люты 360 — 3 лістапада 361 (жнівень) 3 лістапада 361 — 26 чэрвеня 363 (аднаасобна)	малодшы сын Юлія Канстанцыя, брата Канстанціна Вялікага; прызначаны Канстанцыем II	Канстанцый II	331 ці 332, Канстанцінопаль — 26 чэрвеня 363, у бітве пры Маранзе, Месапатамія	[12]
Іавіян лац.: Flavius Claudius Iovianus	Флавій Клаўдзій Іавіян		27 чэрвеня 363 — 17 лютага 364	Абвешчаны войскам пасля гібелі Юліяна II Адступніка		330 ці 331, Сінгідунум — 17 лютага 364, Дадастана, Віфінія	[13]

Дынастыя Валентыніяна-Феадосія

Феадосій I, прызначаны Грацыянам суправіцелем, быў звязаны з папярэдняй дынастыяй шлюбам на Гале, дачцэ Валентыніяна I, таму часта кажуць пра адзіную дынастыю Валентыніяна-Феадосія, не падзяляючы яе.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Валентыніян I лац.: Flavius Valentinianus лац.: Flavius Valentinianus Augustus	Флавій Валентыніян як імператар — Флавій Валентыніян Аўгуст		26 лютага — 28 сакавіка 364 (аднаасобна), 28 сакавіка 364 — 17 лістапада 375 (на Захадзе), суправіцель Валента II	Абвешчаны войскамі, але прыняў кіраванне толькі заходняй часткай імперыі	Валент II, Грацыян	321, Кібала — 17 лістапада 375, Брэгецыён, на Дунаі	[14]
Валент II лац.: Flavius Julius Valens лац.: Flavius Julius Valens Augustus	Флавій Юлій Валент як імператар — Флавій Юлій Валент Аўгуст		28 сакавіка 364 — 17 лістапада 375, (на Усходзе), суправіцель Валентыніяна I, 17 лістапада 375 — 9 жніўня 378 (на Усходзе), суправіцель Грацыяна і Валентыніяна II, загінуў у бітве з готамі	Брат Валентыніяна I, прызначаны ім	Валентыніян I, Грацыян, Валентыніян II	328, Кібала — 9 жніўня 378, Адрыянопальская бітва	[15]
Пракопій лац.: Procopius (поўнае імя не захавалася)	Пракоп (поўнае імя не захавалася)		26 верасня 365 — 27 мая 366 (у Малой Азіі), пакараны смерцю Валентам II	Абвешчаны войскамі	Член дынастыі Канстанціна	325, Кілікія — 27 мая 366, Фракія	[16]
Грацыян лац.: Flavius Gratianus лац.: Flavius Gratianus Augustus	Флавій Грацыян як імператар — Флавій Грацыян Аўгуст		4 жніўня 367 — 17 лістапада 375, суправіцель бацькі на Захадзе, 17 лістапада 375 — 25 жніўня 383 (на Захадзе), суправіцель Валентыніяна II, забіты Магнам Максімам	Сын Валентыніяна I, прызначаны ім	Валентыніян I, Валент II, Валентыніян II, Феадосій I Вялікі, праціўнік — Магн Максім	18 красавіка 359 год, Сірмій — 25 жніўня 383, Лугдунум	[17]
Валентыніян II лац.: Flavius Valentinianus лац.: Flavius Valentinianus Augustus	Флавій Валентыніян як імператар — Флавій Валентыніян Аўгуст		375 — 25 жніўня 383, суправіцель брата на Захадзе, 25 жніўня 383 — 15 мая 392, суправіцель на Захадзе ўзурпатара Магна Максіма, верагодна, забіты па загадзе Арбагаста	Брат Грацыяна, прызначаны ім	Валент II, Грацыян, Феадосій I Вялікі,, Магн Максім	371 — 15 мая 392 год, В’ен	[18]
Магн Максім лац.: Magnus Clemens Maximus	Магн Клемент Максім		383 — 25 жніўня 383, праціўнік Грацыяна, 25 жніўня 383—387, суправіцель на Захадзе Валентыніяна II, 387 — 28 жніўня 388, праціўнік Валентыніяна II і Феадосія I Вялікага, пакараны смерцю Феадосіем I Вялікім	Абвешчаны войскамі ў Брытаніі	праціўнік — Грацыян, Валентыніян II, праціўнік — Феадосій I Вялікі	каля 335, Іспанія — 28 жніўня 388, Аквілея	[19]
Флавій Віктар лац.: Flavius Victor	Флавій Віктар		384 — жнівень 388, суправіцель бацькі — Магна Максіма, пакараны смерцю па загадзе Феадосія I Вялікага	Сын Магна Максіма, прызначаны ім	Магн Максім, Валентыніян II, праціўнік — Феадосій I Вялікі	пам. у жніўні 388, Аўгуста Трэвераў	[20]
Яўген лац.: Flavius Eugenius	Флавій Яўген		22 жніўня 392 — 6 верасня 394, пакараны смерцю Феадосіем I Вялікім	Абвешчаны з дапамогай Арбагаста	праціўнік — Феадосій I Вялікі	пам. 6 верасня 394, на р. Фрыгід (суч. Славенія)	[21]
Феадосій I Вялікі лац.: Flavius Theodosius лац.: Flavius Theodosius Augustus	Флавій Феадосій як імператар — Флавій Феадосій Аўгуст		19 студзеня 379 — 15 мая 392 (на Усходзе), 15 мая 392 — 17 студзеня 395 (аднаасобна)	прызначаны Грацыянам	Грацыян, Валентыніян II, Ганорый, Аркадыя, праціўнікі — Магн Максім, Флавій Віктар, Яўген	11 студзеня 347, Кавка, Іспанія — 17 студзеня 395, Медыялан	[22]
Аркадый лац.: Flavius Arcadius лац.: Flavius Arcadius Augustus грэч. Ἀρκάδιος	Флавій Аркадый як імператар — Флавій Аркадый Аўгуст		студзень 383 — 17 студзеня 395, суправіцель з бацькам — Феадосіем I Вялікім, 17 студзеня 395 — 1 мая 408 (на Усходзе)	сын і суправіцель Феадосія I Вялікага	Феадосій I Вялікі, Ганорый, Феадосій II	377, Іспанія — 1 мая 408, Канстанцінопаль	[23] [24] [25] [26] [27] [28]
Феадосій II лац.: Flavius Theodosius Junior грэч. Θεοδόσιος Β'	Флавій Феадосій Юніёр		402 — 1 мая 408, суправіцель бацькі — Аркадыя, 1 мая 408 — 28 ліпеня 450, з 414 да 421 рэгентам з'яўлялася сястра — Пульхерыя	сын Аркадзія	Аркадый	10 красавіка 401 — 28 ліпеня 450	[29] [30] [31] [32] [33]
Маркіян лац.: Flavius Marcianus	Флавій Маркіян		450 — 27 студзеня 457	узведзены на прастол Пульхерыяй, сястрой Феадосія II, якая ажанілася з ім		392 ці 396, Фракія — 27 студзеня 457, Канстанцінопаль	[34] [35]

Дынастыя Львоў

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Леў I Макела лац.: Flavius Valerius Leo грэч. Λέων A′	Флавій Валерый Леў		7 лютага 457—473 аднаасобна 473 — 18 студзеня 474 зрабіў суправіцелем унука Льва II	Узведзены на прастол вайскаводам Аспарам		401, Дакія — 18 студзеня 474	[36] [37] [38]
Леў II лац.: Flavius Leo Junior грэч. Λέων Β′	Флавій Леў Юніёр		473 — 18 студзеня 474 суправіцель Льва I Макелы 18 студзеня — 9 лютага 474 аднаасобна 9 лютага — 17 лістапада 474 зрабіў суправіцелем Зянона	Унук і суправіцель Льва I Макелы, сын Зянона	Леў I Макела, Зянон	467 — 17 лістапада 474	[39] [40]
Зянон грэч. Ταρασικοδίσσα лац.: Flavius Zeno грэч. Ζήνων	Тарасікадыса, пасля шлюбу ў 468 годзе з Арыяднай, дачкой Льва I Макелы — Флавій Зянон		9 лютага — 17 лістапада 474 суправіцель Льва II 9 лютага 474 — 9 студзеня 475 аднаасобна, затым звергнуты Васіліскам жнівень 476 — 9 красавіка 491 (вярнуў трон)	Бацька і суправіцель Льва II	Леў II	425 — 9 красавіка 491	[41]
Васіліск лац.: Flavius Basiliscus грэч. Βασιλίσκος	Флавій Васіліск		9 студзеня 475 — жнівень 476 звергнуты Зянонам, памёр у зняволенні ад голаду	Брат Верыны, жонкі Льва I, часова адхіліў Зянона	Марк	пам. узімку 476/477, Кападокія	[42]
Марк лац.: Marcus	Марк		9 студзеня 475 — жнівень 476 звергнуты Зянонам, памёр у зняволенні ад голаду	Сын Васіліска, які прысвоіў сыну тытул Аўгуста, пляменнік Верыны, жонкі Льва I	Васіліск	пам. узімку 476/477, Кападокія	[42]
Анастасій I лац.: Flavius Anastasius грэч. Ἀναστάσιος A΄	Флавій Анастасій		11 красавіка 491 — 9 ліпеня 518	Жаніўся на Арыядне, удаве Зянона		каля 430, Дурэс — 9 чэрвеня 518, Канстанцінопаль	[43]

Дынастыя Юстыніяна

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Юстын I лац.: Flavius Iustinus грэч. Ἰουστίνος	Флавій Юстын		518 — 1 красавіка 527 (аднаасобна) 1 красавіка 527 — 1 жніўня 527 сукіраванне з пляменнікам Юстыніянам I	Абраны сенатам	Юстыніян I	?, каля Наіса — 1 жніўня 527, Канстанцінопаль	[44]
Юстыніян I лац.: Flavius Petrus Sabbatius Justinianus грэч. Ιουστινιανός Α' (ο Μέγας)	Флавій Пётр Савацій Юстыніян		1 красавіка 527 — 1 жніўня 527 сукіраванне з дзядзькоў Юстынам I 1 жніўня 527 — 14 лістапада 565 аднаасобна	Пляменнік і суправіцель Юстына I	Юстын I	11 мая 483, Таўрэсій, Дарданія — 14 лістапада 565, Канстанцінопаль	[45]
Юстын II лац.: Flavius Iustinus Iunior лац.: Flavius Iustinus Iunior Augustus грэч. Ιουστίνος Β	Флавій Юстын Юніёр Аўгуст як імператар — Флавій Юстын Юніёр Аўгуст		15 лістапада 565—574 аднаасобна 574 — 26 верасня 578 сукіраванне з Тыберыем II Канстанцінам	Пляменнік Юстыніяна I	Тыберый II Канстанцін	520 — 4 кастрычніка 578	[46]
Тыберый II Канстанцін лац.: Flavius Tiberius Constantinus лац.: Flavius Tiberius Constantinus Augustus грэч. Τιβέριος Β′ Κωνσταντίνος	Флавій Тыберый Канстанцін як імператар — Флавій Тыберый Канстанцін Аўгуст		574 — 4 кастрычніка 578 сукіраванне з Юстынам II 4 кастрычніка 578 — 14 жніўня 582 адзінаўладна	Усыноўлены Юстынам II у 574 г.	Юстын II	520, Фракія — 14 жніўня 582	[47]
Маўрыкій лац.: Flavius Mauricius Tiberius лац.: Flavius Mauricius Tiberius Augustus грэч. Μαυρίκιος	Флавій Маўрыкій Тыберый як імператар — Флавій Маўрыкій Тыберый Аўгуст		14 жніўня 582 — 23 лістапада 602 абезгалоўлены па загадзе ўзурпатара Фокі	Зяць Тыберыя II Канстанціна		539, Аравіс, Кападокія — 27 лістапада 602, Халкідон	[48]
Фока лац.: Flavius Phocas лац.: Flavius Phocas Augustus грэч. Φωκᾶς	Флавій Фока як імператар — Флавій Фока Аўгуст		23 лістапада 602 — 5 кастрычніка 610 зрынуты будучым імператарам Іракліем I, разадраны народам	Абвешчаны войскамі, зрынуў і пакараў смерцю Маўрыкія		пам. 5 кастрычніка 610, Канстанцінопаль	[49]

Дынастыя Іраклія

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Іраклій I лац.: Flavius Heraclius лац.: Flavius Heraclius Augustus грэч. Ηράκλειος; арм.: Հէրագլիըս	Флавій Іраклій як імператар — Флавій Іраклій Аўгуст		5 кастрычніка 610 — 11 лютага 641	Бацька — экзарх Афрыкі Іраклій; з яго дапамогай зрынуў Фоку		574, Кападокія — 11 лютага 641	[50]
Канстанцін III лац.: Heraclius Novus Constantinus грэч. Κωνσταντίνος Γ' Ηράκλειος	Іраклій Новы Канстанцін		11 лютага — 24 мая 641 у сукіраванні з братам Іракліем II	Старэйшы сын Іраклія I (ад першага шлюбу)	Іраклій II	3 мая 612 — 24 мая 641, Канстанцінопаль	[51]
Іраклій II лац.: Constantinus Heraclionus грэч. Ηράκλειος Β′	Канстанцін Іракліён		11 лютага — 24 мая 641 у сукіраванні з братам Канстанцінам III 24 мая — верасень 641 аднаасобна; адхілены сенатам і адпраўлены ў ссылку	Малодшы сын Іраклія I (ад другога шлюбу)	Канстанцін III	626, Лазіка — 641	[52]
Канстант II грэч. Κώνστας Β' Ηράκλειος	Канстант Іраклій		верасень 641 — 15 верасня 668 забіты змоўшчыкамі падчас купання	Сын Канстанціна III і ўнук Іраклія I		7 лістапада 630 — 15 верасня 668, Сіракузы	[53]
Канстанцін IV грэч. Κωνσταντίνος Δ' (ο Πωγώνατος) лац.: Constantinus IV	Канстанцін (Паганат: Барадаты)		15 верасня 668 — 10 ліпеня 685 памёр ад дызентэрыі	Сын Канстанта II		652 — 10 ліпеня 685, Канстанцінопаль	[54]
Юстыніян II грэч. Ιουστινιανός Β' (ο Ρινότμητος)	Юстыніян (Рынытмет: Бязносы)		10 ліпеня 685—695 зрынуты Лявонціем і адпраўлены ў ссылку ў Херсанес 705 — 11 снежня 711 вярнуўся на трон, зрынуўшы Тыверыя III, але затым сам быў звергнуты Філіпікам Варданам і пакараны смерцю	Сын Канстанціна IV, прызначаны пераемнікам		669 — 11 снежня 711, Канстанцінопаль	[55]
Лявонцій грэч. Λεόντιος	Лявонцій		695 — 698 зрынуты Тыверыем III, а затым разам з ім пакараны смерцю Юстыніянам II	Здзейсніў пераварот, зрынуўшы і адправіўшы ў ссылку Юстыніяна II		пам. 15 лютага 706, Канстанцінопаль	[56]
Тыверый III грэч. Αψίμαρος грэч. Τιβέριος Γ' лац.: Tiberius III	Апсімар, як імператар — Тыверый		698 — 705 зрынуты Юстыніянам II, пасля чаго пакараны смерцю разам з Лявонціем	Абвешчаны войскамі, зрынуў і саслаў у манастыр Лявонція		Памфілія — 15 лютага 706, Канстанцінопаль	[57]
Філіпік Вардан грэч. Φιλιππικὸς Βαρδάνης лац.: Philippicus Bardanes	Філіпік Вардан		11 снежня 711 — 3 чэрвеня 713 зрынуты сваім сакратаром Арцеміем, якія прыняў затым імя Анастасій II	Абвешчаны войскамі, зрынуў і пакараў смерцю Юстыніяна II		пам. 713	[58]
Анастасій II грэч. Ἀρτέμιος лац.: Artemius грэч. Ἀναστάσιος Β΄ лац.: Anastasius II	Арцемій, як імператар — Анастасій		3 чэрвеня 713 — май 715 зрынуты Феадосіем III пастрыгся ў манахі	У выніку змовы зрынуў Філіпіка Вардана		пам. 718	[59]
Феадосій III грэч. Θεοδόσιος Γ΄ лац.: Theodosius III	Феадосій		май 715 — 25 сакавіка 717 звергнуты стратыгам Львом III Ісаўрам, сышоў у манастыр у Эфесе	Абвешчаны войскамі, зрынуў Анастасія II		пам. пасля 754, Эфес	[60]

Ісаўрыйская дынастыя

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Леў III Ісаўр грэч. Λέων Γ΄ (ο Ίσαυρος) лац.: Leo III	Леў		25 сакавіка 717 — 18 чэрвеня 741	Зрынуў і прымусіў адрачыся на сваю карысць Феадосія III		685, Германікія, Малая Азія — 18 чэрвеня 741	[61]
Канстанцін V грэч. Κωνσταντίνος Ε΄ (ο Κοπρώνυμος)	Канстанцін (Капранім)		18 чэрвеня 741 — 14 верасня 775 да лістапада 743 кантраляваў толькі Малую Азію	Сын Льва III Ісаўра	праціўнік — Артавазд	ліпень 718 — 14 верасня 775	[62]
Артавазд грэч. Ἀρταύασδος арм.: Արտավազդ	Артавазд		чэрвень 741 — 2 лістапада 743 (акрамя Малой Азіі), пасля перамогі Канстанціна V быў аслеплены і сасланы ў манастыр	Абвешчаны войскамі	праціўнік — Канстанцін V	пам. 743	[63]
Леў IV Хазар грэч. Λέων Δ' (o Χαζάρος)	Леў		25 сакавіка 775—776 (аднаасобна) 776 — 8 верасня 780 зрабіў суправіцелем сына Канстанціна VI	Сын Канстанціна V	Канстанцін VI	25 студзеня 750 — 8 верасня 780	[64]
Канстанцін VI грэч. Κωνσταντίνος Ϛ΄	Канстанцін		776 — 8 верасня 780 суправіцель бацькі Льва IV Хазара 8 верасня 780 — снежань 790 пры рэгенцтве маці Ірыны снежань 790 — 15 жніўня 797 аднаасобна, зрынуў маці Ірынай	Сын Льва IV Хазара	Леў IV Хазар, рэгенцтва маці — Ірыны	14 студзеня 771—797	[65]
Ірына грэч. Ειρήνη	Ірына		8 верасня 780 — снежань 790 рэгент над сынам Канстанцінам VI 15 жніўня 797 — 31 кастрычніка 802 аднаасобна, зрынута Нікіфарам I	Жонка Льва IV Хазара, маці Канстанціна VI, зрынула сына 15 жніўня 797	рэгент над сынам Канстанцінам VI	каля 752 — 9 жніўня 803, востраў Лесбас	[66]

Дынастыя Нікіфара

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Нікіфар I грэч. Νικηφόρος Α'	Нікіфар		31 кастрычніка 802—803 аднаасобна 803 — 26 ліпеня 811 прызначыў у суправіцелі сына Стаўракія, загінуў у бітве з балгарскім ханам Крумам	Скарбнік пры двары Ірыны, якую зрынуў	Стаўракій	760, Селеўкія Сідэра, Пісідыя — 26 ліпеня 811, Вырбішскі праход праз Балканы	[67]
Стаўракій грэч. Σταυράκιος	Стаўракій		803 — 26 ліпеня 811 суправіцель бацькі Нікіфара I 26 ліпеня — 2 кастрычніка 811 аднаасобна, звергнуты Міхаілам I Рангавэ	Сын і суправіцель Нікіфара I	Нікіфар I	пам. 11 студзеня 812, у манастыры	[67]
Міхаіл I Рангавэ грэч. Μιχαήλ Α' Ραγκαβής лац.: Michael Rangabes Ignatios	Міхаіл Рангавэ Ігнацій		2 кастрычніка 811 — 11 ліпеня 813 адрокся і сышоў у манастыр пасля абвяшчэння імператарам Льва V Армяніна	Зяць Нікіфара I, зрынуў хворага Стаўракія		пам. 11 студзеня 844	[67]
Леў V Армянін арм.: Լեւոն Արծրունի грэч. Λέων Ε' (ο Αρμένιος) лац.: Leo V	Лявон Арцруні як імператар — Леў		11 ліпеня 813 — 23 снежня 813 аднаасобна 23 снежня 813 — 25 снежня 820 зрабіў суправіцелем сына Канстанціна Сімбата, забіты прыхільнікамі Міхаіла Амарыяніна падчас каляднай службы ў Саборы Св. Сафіі	Абвешчаны войскамі, дамогся адрачэння на сваю карысць Міхаіла I Рангавэ	Канстанцін Сімбат	775 — 25 снежня 820, Канстанцінопаль	[67]
Канстанцін Сімбат грэч. Συμβάτιος грэч. Κωνσταντίνος	Сімбат як імператар — Канстанцін		23 снежня 813 — 25 снежня 820 забіты прыхільнікамі Міхаіла Амарыяніна падчас каляднай службы ў саборы Св. Сафіі	Сын і суправіцель Льва V Армяніна	Леў V Армянін	пам. 25 снежня 820, Канстанцінопаль	[67]

Амарыйская (Фрыгійская) дынастыя

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Міхаіл II Траўл грэч. Μιχαήλ Β' (ο Τραυλός)	Міхаіл		25 снежня 820—821 аднаасобна 821 — 2 кастрычніка 829 зрабіў суправіцелем сына Феафіла	Арганізавала змову супраць Льва V Армяніна	Феафіл	пам. 2 кастрычніка 829	[67]
Феафіл грэч. Θεόφιλος	Феафіл		821 — 2 кастрычніка 829 суправіцель бацькі Міхаіла II Траўла 2 кастрычніка 829—840 аднаасобна 840 — 20 студзеня 842 зрабіў суправіцелем сына Міхаіла III	Сын і суправіцель Міхаіла II Траўла	Міхаіл II Траўл, Міхаіл III	813 — 20 студзеня 842	[67]
Міхаіл III грэч. Μιχαήλ Γ' (ο Μέθυσος)	Міхаіл (П’яніца)		840 — 20 студзеня 842 суправіцель бацькі Феафіла 20 студзеня 842—856 з рэгентам — маці Фядорай 856 — 26 мая 866 аднаасобна 26 мая 866 — 24 верасня 867 зрабіў суправіцелем Васіля Македаняніна, прыхільнікамі якога быў забіты	Сын і суправіцель Феафіла	Феафіл, рэгент — маці Феадора, Васіль I Македанянін	19 студзеня 840 — 24 верасня 867, Канстанцінопаль	[67]

Македонская дынастыя

Асноўны артыкул: Македонская дынастыя

Чырванаватым фонам у гэтым раздзеле вылучаны прадстаўнікі роду Лакапінаў, якія былі суправіцелямі Канстанціна VII Багранароднага з 920 па 945 гады і фактычна кіравалі дзяржавай. Завяршаюць гэты раздзел Міхаіл VI Стратыётык і Ісак I Камнін, якія да членаў дынастыі не адносяцца і з’яўляюцца пераходнымі фігурамі да дынастыі Дука.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Васіль I Македанянін грэч. Βασίλειος Α΄ (ο Μακεδών) арм.: Բարսեղ Ա Մակեդոնացի	Васіль		26 мая 866 — 24 верасня 867 суправіцель Міхаіла III 24 верасня 867 — 29 жніўня 886 аднаасобна, пры гэтым: 6 студзеня 868 — 3 верасня 879 яго суправіцелем быў сын Канстанцін Македанянін з 870 зрабіў суправіцелем 2-га сына Льва VI з 879 зрабіў суправіцелем 3-га сына Аляксандра	Стаў суправіцелем Міхаіла III і арганізаваў яго забойства	Міхаіл III, Канстанцін Македанянін, Леў VI, Аляксандр	каля 811 — 29 жніўня 886, загінуў на паляванні	[67]
Канстанцін Македанянін грэч. Κωνσταντίνος Μακεδών	Канстанцін		6 студзеня 868 — 3 верасня 879 суправіцель Васіля I Македаняніна акрамя таго, з 870 суправіцель брата Льва VI	Старэйшы сын і суправіцель Васіля I Македаняніна	Васіль I Македанянін, Леў VI	пам. 3 верасня 879	[67]
Леў VI грэч. Λέων ΣΤ΄ Μακεδών (ο Σοφός)	Леў Мудры		з 870 суправіцель бацькі Васіля I Македаняніна і брата Канстанціна Македаняніна з 3 верасня 879 суправіцель бацькі Васіля I Македаняніна і з 879 брата Аляксандра 29 жніўня 886 — 15 мая 908 суправіцель брата Аляксандра 15 мая 908 — 11 мая 912 суправіцель брата Аляксандра і свайго сына Канстанціна VII Багранароднага	Сын (магчыма, няродны) і суправіцель Васіля I Македаняніна	Васіль I Македанянін, Канстанцін Македанянін, Аляксандр, Канстанцін VII Багранародны	19 верасня 866 — 11 мая 912, Канстанцінопаль	[67]
Аляксандр грэч. Αλέξανδρος Μακεδών	Аляксандр		з 879 суправіцель бацькі Васіля I Македаняніна і брата Льва VI з 29 жніўня 886 суправіцель брата Льва VI 15 мая 908 — 11 мая 912 суправіцель брата Льва VI і пляменніка Канстанціна VII Багранароднага 11 мая 912 — 6 чэрвеня 913 суправіцель пляменніка Канстанціна VII Багранароднага	Сын і суправіцель Васіля I Македаняніна	Васіль I Македанянін, Леў VI, Канстанцін VII Багранародны	870, Канстанцінопаль — 6 чэрвеня 913, Канстанцінопаль	[67]
Канстанцін VII Багранародны грэч. Κωνσταντίνος Ζ' Μακεδών (ο Πορφυρογέννητος)	Канстанцін		з 15 мая 908 суправіцель бацькі Льва VI і дзядзькі Аляксандра 11 мая 912 — 6 чэрвеня 913 суправіцель дзядзькі Аляксандра з 6 чэрвеня 913 кіраваў з удзелам рэгентаў з 17 мая 920 зрабіў суправіцелем цесця Рамана I Лакапіна, а затым і яго сыноў: з 20 мая 921 па 14 жніўня 931 — Хрыстафора, з 25 снежня 924 — Стэфана, з 25 снежня 924 — Стэфана і Канстанціна Лакапіна, а затым і сыноў Хрыстафора: з 927 — Рамана Лакапіна, з 14 жніўня 931 — Міхаіла Лакапіна, але з 26 студзеня 945 спыніў сукіраванне 4-х апошніх 26 студзеня 945 — 9 лістапада 959 кіраваў адзінаўладна, пры гэтым з 6 красавіка 945 зрабіў суправіцелем сына Рамана II	Сын і суправіцель Льва VI, пляменнік Аляксандра	Леў VI, Аляксандр, Раман I Лакапін, Хрыстафор, Стэфан, Канстанцін Лакапін, Раман Лакапін, Міхаіл Лакапін, Раман II	9 верасня 905, Канстанцінопаль — 9 лістапада 959, Канстанцінопаль	[67]
Раман I Лакапін грэч. Ρωμανός Α΄ Λακαπήνος арм.: Ռոմանոս Ա Լակապենոս	Раман Лакапін		17 снежня 920 — 16 снежня 944 суправіцель зяця Канстанціна VII Багранароднага, затым дамогся прызначэння суправіцелямі сваіх 3-х дзяцей і 2-х унукаў (празваных Лакапінамі)	Цесць і суправіцель Канстанціна VII Багранароднага	Канстанцін VII Багранародны, Хрыстафор, Стэфан, Канстанцін, Раман, Міхаіл	каля 870, Лакапэ, Кападокія — 15 чэрвеня 948, Прынцавы астравы	[67]
Хрыстафор грэч. Χριστόφορος Λακαπηνός	Хрыстафор Лакапін		20 мая 921 — 14 жніўня 931 суправіцель Канстанціна VII Багранароднага і прадстаўнікоў роду Лакапінаў	Прадстаўнік роду Лакапінаў, сын Рамана I Лакапіна	Канстанцін VII Багранародны, Раман I Лакапін, Стэфан, Канстанцін Лакапін, Раман Лакапін, Міхаіл Лакапін	пам. 14 жніўня 931	[67]
Стэфан грэч. Στέφανος Λακαπηνός	Стэфан Лакапін		25 снежня 924 — 26 студзеня 945 суправіцель Канстанціна VII Багранароднага і прадстаўнікоў роду Лакапінаў, пры гэтым 16 снежня 944 — 26 студзеня 945 з'яўляўся аўтакратарам	Прадстаўнік роду Лакапінаў, сын Рамана I Лакапіна	Канстанцін VII Багранародны, Раман I Лакапін, Хрыстафор, Канстанцін Лакапін, Раман Лакапін, Міхаіл Лакапін	пам. 18 красавіка 963	[67]
Канстанцін Лакапін грэч. Κωνσταντίνος Λακαπηνός	Канстанцін Лакапін		25 снежня 924 — 26 студзеня 945 суправіцель Канстанціна VII Багранароднага і прадстаўнікоў роду Лакапінаў	Прадстаўнік роду Лакапінаў, сын Рамана I Лакапіна	Канстанцін VII Багранародны, Раман I Лакапін, Хрыстафор, Стэфан, Раман Лакапін, Міхаіл Лакапін	пам. 946 ці 948	[67]
Раман Лакапін грэч. Ρωμανός Λακαπηνός	Раман Лакапін		927 — 26 студзеня 945 суправіцель Канстанціна VII Багранароднага і прадстаўнікоў роду Лакапінаў	Прадстаўнік роду Лакапінаў, сын Хрыстафора	Канстанцін VII Багранародны, Раман I Лакапін, Хрыстафор, Стэфан, Канстанцін Лакапін, Міхаіл Лакапін		[67]
Міхаіл Лакапін грэч. Μιχαήλ Λακαπηνός	Міхаіл Лакапін		14 жніўня 931 — 26 студзеня 945 суправіцель Канстанціна VII Багранароднага і прадстаўнікоў роду Лакапінаў	Прадстаўнік роду Лакапінаў, сын Хрыстафора	Канстанцін VII Багранародны, Раман I Лакапін, Хрыстафор, Стэфан, Канстанцін Лакапін, Раман Лакапін		[67]
Раман II грэч. Ρωμανός Β΄	Раман		6 красавіка 945 — 9 лістапада 959 суправіцель бацькі Канстанціна VII Багранароднага 9 лістапада 959 — 15 сакавіка 963 адзінаўладна з 960 зрабіў суправіцелем сына Васіля II, а з 962 і сына Канстанціна VIII	Сын Канстанціна VII Багранароднага і Алены Лакапін, дачкі Рамана I Лакапіна	Канстанцін VII Багранародны, Васіль II, Канстанцін VIII	938 — 15 сакавіка 963	[67]
Васіль II грэч. Βασίλειος B'	Васіль		з 960 суправіцель бацькі Рамана II, а з 962 і брата Канстанціна VIII 15 сакавіка — 2 ліпеня 963, суправіцель брата Канстанціна VIII пры рэгенцтве маці Феафана 2 ліпеня 963 — 10 снежня 969 суправіцель брата Канстанціна VIII і айчыма Нікіфара II Фокі 10 снежня 969 — 10 студзеня 976 суправіцель брата Канстанціна VIII і ўзурпатара Іаана I Цымісхія 10 студзеня 976 — 15 снежня 1025 суправіцель брата Канстанціна VIII	Старэйшы сын Рамана II	Раман II, Канстанцін VIII, рэгент Феафана, Нікіфара II Фокі, Іаан I Цымісхій, Канстанцін VIII	958 — 15 снежня 1025	[68]
Канстанцін VIII грэч. Κωνσταντίνος Η΄	Канстанцін		з 962 суправіцель бацькі Рамана II і брата Васіля II 15 сакавіка — 2 ліпеня 963, суправіцель брата Васіля II пры рэгенцтве маці Феафана 2 ліпеня 963 — 10 снежня 969 суправіцель брата Васіля II і айчыма Нікіфара II Фокі 10 снежня 969 — 10 студзеня 976 суправіцель брата Васіля II і ўзурпатара Іаана I Цымісхія 10 студзеня 976 — 15 снежня 1025 суправіцель брата Васіля II 15 снежня 1025 — 15 лістапада 1028 адзінаўладна	Малодшы сын Рамана II	Раман II, Васіль II, рэгент Феафана, Нікіфар II Фока, Іаан I Цымісхій	960 — 15 лістапада 1028	[67]
Нікіфар II Фока грэч. Νικηφόρος Β΄ Φωκᾶς	Нікіфар Фока		2 ліпеня 963 — 10 снежня 969 суправіцель пасербаў Васіля II і Канстанціна VIII, забіты ў спальні Іаанам I Цымісхіем пры дапамозе жонкі Феафана	Абвешчаны войскамі, ажаніўся з удавой Рамана II Малодшага Феафанай, якая была рэгентам сваіх сыноў Васіля II і Канстанціна VIII	Васіль II, Канстанцін VIII	каля 912 — 10 снежня 969, Канстанцінопаль	[67]
Іаан I Цымісхій арм.: Գուրգեն грэч. Ιωάννης Α΄ Τζιμισκής арм.: Հովհաննես Ա Չմշկիկ	Гурген як імператар — Іаан Цымісхій		10 снежня 969 — 10 студзеня 976 суправіцель Васіля II і Канстанціна VIII, магчыма, атручаны	Вайскавод, прыняў удзел у забойстве Нікіфара II Фокі	Васіль II, Канстанцін VIII	каля 925 — 10 студзеня 976, Канстанцінопаль	[67]
Раман III Аргір грэч. Ρωμανός Γ΄ Αργυρός	Раман Аргір		15 лістапада 1028 — 11 красавіка 1034 суправіцель жонкі Зоі, а таксама, да 1030 яе сястры Феадоры, задушаны прыхільнікамі Міхаіла, фаварыта Зоі	Зяць Канстанціна VIII	Зоя, Феадора	968 — 11 красавіка 1034	[67]
Зоя грэч. Ζωή	Зоя		15 лістапада 1028 — 11 красавіка 1034 суправіцель мужа Рамана III Аргіра, а таксама, да 1030 сёстры Феадоры 11 красавіка 1034 — 10 снежня 1041 суправіцель мужа Міхаіла IV Пафлагонскага 10 снежня 1041 — 20 красавіка 1042 суправіцель пасерба Міхаіла V Калафата 20 красавіка — 11 чэрвеня 1042 суправіцель сястры Феадоры 11 чэрвеня 1042 — чэрвень 1050 суправіцель мужа Канстанціна IX Манамаха і сястры Феадоры	Дачка Канстанціна VIII	Раман III Аргір, Феадора, Міхаіл IV Пафлагонскі, Міхаіл V Калафат, Канстанцін IX Манамах	978 — чэрвень 1050	[69]
Феадора грэч. Θεοδώρα	Феадора		15 лістапада 1028 — 11 красавіка 1030 суправіцель сястры Зоі і яе мужа Рамана III Аргіра 20 красавіка — 11 чэрвеня 1042 суправіцель сястры Зоі 11 чэрвеня 1042 — чэрвень 1050 суправіцель сястры Зоі і яе мужа Канстанціна IX Манамаха чэрвень 1050 — 11 студзеня 1055 суправіцель Канстанціна IX Манамаха, удаўца яе сястры Зоі 11 студзеня 1055 — 31 жніўня 1056 адзінаўладна	Дачка Канстанціна VIII	Раман III Аргір, Зоя, Міхаіл IV Пафлагонскі, Міхаіл V Калафат, Канстанцін IX Манамах	984 — 31 жніўня 1056, Канстанцінопаль	[70]
Міхаіл IV Пафлагонскі грэч. Μιχαήλ Δ΄ (ο Παφλαγών)	Міхаіл		11 красавіка 1034 — 10 снежня 1041 суправіцель жонкі Зоі, падчас хваробы прыняў пострыг	Муж Зоі	Зоя	1010, Пафлагонія — 10 снежня 1041, Канстанцінопаль	[67]
Міхаіл V Калафат грэч. Μιχαήλ Ε΄ (ο Καλαφάτης)	Міхаіл		10 снежня 1041 — 21 красавіка 1042 суправіцель мачахі Зоі, выдаліў яе ў манастыр, але зрынуты яе прыхільнікамі	Пляменнік Міхаіла IV Пафлагонскага, пасля яго смерці ўсыноўлены ўдавой Зояй	Зоя	1015, Пафлагонія — 24 жніўня 1042, Канстанцінопаль, Студыйскі манастыр	[67]
Канстанцін IX Манамах грэч. Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος	Канстанцін Манамах		11 чэрвеня 1042 — чэрвень 1050 суправіцель жонкі Зоі і яе сястры Феадоры чэрвень 1050 — 11 студзеня 1055 суправіцель Феадоры, сястры памерлай жонкі Зоі	Муж Зоі	Зоя, Феадоры	каля 1000 — 11 студзеня 1055, Канстанцінопаль	[67]
Міхаіл VI Стратыётык грэч. Μιχαήλ ΣΤ' (ο Στρατιωτικός)	Міхаіл		31 жніўня 1056 — 31 жніўня 1057 адхілены Ісакам I Камнінам	Быў абраны ў пераемнікі Феадоры, якая была пры смерці, і ўхвалены ёю		пам. 1059	[67]
Ісак I Камнін грэч. Ισαάκιος Α΄ Κομνηνός	Ісак Камнін		1 верасня 1057 — 22 лістапада 1059 захварэў і прызначыў пераемнікам Канстанціна X Дука	Абвешчаны войскамі		каля 1005 — 31 мая 1061, Канстанцінопаль, Студыйскі манастыр	[67]

Дынастыя Дукаў

Асноўны артыкул: Дукі

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Канстанцін X Дука грэч. Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας	Канстанцін Дука		24 лістапада 1059 — 22 мая 1067 з 1059 зрабіў суправіцелямі сыноў Міхаіла VII Дуку і Канстанціна Дуку	Дамогся адрачэння на сваю карысць Ісака I Камніна	Міхаіл VII Дука, Канстанцін Дука	каля 1006 — 22 мая 1067	[67]
Міхаіл VII Дука грэч. Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας	Міхаіл Дука		суправіцель: 1059 — 22 мая 1067 бацькі Канстанціна X Дукі і брата Канстанціна Дукі 22 мая — 31 снежня 1067 брата Канстанціна Дукі пры рэгенцтве маці Еўдакіі Макрэмбалітысы 31 снежня 1067—1072 Рамана IV Дыягена і брата Канстанціна Дукі, з 1068 таксама брата Андроніка Дукі 1072 — 14 кастрычніка 1077 братоў Канстанціна Дукі і Андроніка Дукі 14 кастрычніка 1077 — 7 студзеня 1078 брата Канстанціна Дукі, адрокся, затым быў пасвечаны ў эфескія мітрапаліты	Старэйшы сын і суправіцель Канстанціна X Дукі	Канстанцін X Дука, Канстанцін Дука, Раман IV Дыяген, Андронік Дука	1050 — каля 1090	[67]
Канстанцін Дука грэч. Κωνστάντιος Δούκας	Канстанцін Дука		суправіцель: 1059 — 22 мая 1067 бацькі Канстанціна X Дукі і брата Міхаіла VII Дукі 22 мая — 31 снежня 1067 брата Міхаіла VII Дукі пры рэгенцтве маці Еўдакіі Макрэмбалітысы 31 снежня 1067—1072 Рамана IV Дыягена і брата Міхаіла VII Дукі, з 1068 таксама брата Андроніка Дукі 1072 — 14 кастрычніка 1077 братоў Міхаіла VII Дукі і Андроніка Дукі 14 кастрычніка 1077 — 7 студзеня 1078 брата Міхаіла VII Дукі	Трэці сын і суправіцель Канстанціна X Дукі	Канстанцін X Дука, Міхаіл VII Дука, Раман IV Дыяген, Андронік Дука	1060 — 1082	[67]
Раман IV Дыяген грэч. Ρωμανός Δ΄ Διογένης	Раман Дука		суправіцель: 31 снежня 1067—1072 Міхаіла VII Дукі і Канстанціна Дукі з 1068 і іх брата Андроніка Дуку, які прымусіў яго адрачыся, а затым забіў	Другі муж Еўдакіі Макрэмбалітысы, удавы Канстанціна X Дукі	Міхаіл VII Дука, Канстанцін Дука, Андронік Дука	1030 — 1072	[67]
Андронік Дука грэч. Ανδρόνικος Δούκας	Андронік Дука		суправіцель: 1068 — 1069 Рамана IV Дыягена і брата Міхаіла VII Дукі 1072 — 14 кастрычніка 1077 братоў Міхаіла VII Дукі і Канстанціна Дукі	Сын Канстанціна X Дукі, абраны ў суправіцелі Раманам IV Дыягенам	Раман IV Дыяген, Міхаіл VII Дука, Канстанцін Дука	каля 1057 — 14 кастрычніка 1077	[67]
Нікіфар III Ватаніят грэч. Νικηφόρος Γ' Βοτανειάτης	Нікіфар Ватаніят		7 студзеня 1078 — 4 красавіка 1081 звергнуты Аляксеем I Камнінам	Абвешчаны войскамі, зрынуў Міхаіла VII Дуку, ажаніўся з яго ўдавой Марыі Аланскай		1002 — 10 снежня 1081	[67]

Дынастыя Камнінаў

Асноўны артыкул: Камніны

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Аляксей I Камнін грэч. Ἀλέξιος Α' Κομνηνός	Аляксей Камнін		4 красавіка 1081 — 15 жніўня 1118 з 1092 зрабіў суправіцелем сына Іаана II Камніна	Адхіліў Нікіфара III Ватаніята	Іаан II Камнін	1056 — 15 жніўня 1118, Канстанцінопаль	[67]
Іаан II Камнін грэч. Ίωάννης Β΄ Κομνηνός (o Καλός)	Іаан Камнін (Прыгожы)		1092 — 15 жніўня 1118 суправіцель бацькі Аляксея I Камніна 15 жніўня 1118—1122 аднаасобна 1122 — лета 1142 зрабіў суправіцелем старэйшага сына Аляксея Камніна 1142 — 5 красавіка 1143 зрабіў суправіцелем малодшага сына Мануіла I Камніна, загінуў на паляванні	Сын і суправіцель Аляксея I Камніна	Аляксей I Камнін, Аляксей Камнін, Мануіл I Камнін	13 верасня 1087, Канстанцінопаль — 8 красавіка 1143, Кілікія	[71]
Аляксей Камнін грэч. Ἀλέξιος Κομνηνός	Аляксей Камнін		1122 — лета 1142 суправіцель бацькі Іаана II Камніна, памёр ад хваробы	Старэйшы сын і суправіцель Іаана II Камніна	Іаан II Камнін	люты 1106 — лета 1142, Анталія	[67]
Мануіл I Камнін грэч. Μανουήλ Α' Κομνηνός (ο Μέγας)	Мануіл Камнін (Вялікі)		1142 — 5 красавіка 1143 суправіцель бацькі Іаана II Камніна, 5 красавіка 1143 — 24 верасня 1180 аднаасобна	Малодшы сын і суправіцель Іаана II Камніна	Іаан II Камнін	28 лістапада 1118, Канстанцінопаль — 24 верасня 1180, Канстанцінопаль	[72]
Аляксей II Камнін грэч. Αλέξιος Β’ Κομνηνός	Аляксей Камнін		24 верасня 1180 — кастрычнік 1183 задушаны цецівой лука па загадзе стрыечнага дзядзькі Андроніка I Камніна	Сын Мануіла I Камніна		14 верасня 1169, Канстанцінопаль — кастрычнік 1183, Канстанцінопаль	[73]
Андронік I Камнін грэч. Ανδρόνικος Α’ Κομνηνός	Андронік Камнін		кастрычнік 1183 — 12 верасня 1185 разадраны натоўпам падчас перавароту Ісака II Ангела	Кузен Мануіла I Камніна, у 1182 адхіліў яго сына Аляксея II Камніна, а пасля яго забойства ажаніўся з яго ўдавой		1118 — 12 верасня 1185, Канстанцінопаль	[74]

Дынастыя Ангелаў

Асноўны артыкул: Дынастыя Ангелаў

Завяршальны даны раздзел Аляксей V Дука да дынастыі Ангелаў не адносіцца, але, прыняўшы ўладу пасля яе падзення, стаў пераходнай фігурай перад захопам крыжакамі Канстанцінопаля і часовага распаду Візантыйскай імперыі.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Ісак II Ангел грэч. Ισαάκιος Β’ Άγγελος	Ісак Ангел		12 верасня 1185—1195 зрынуты старэйшым братам Аляксеем III Ангелам і аслеплены 1203 — 28 студзеня 1204 вернуты на прастол разам з сынам Аляксеем IV Ангелам (зрынуў старэйшага брата Аляксея III Ангела), ізноў зрынуты Аляксеем V Дукай	Адхіліў і арганізаваў забойства Андроніка I Камніна, ажаніўся з яго ўдавой	Аляксей IV Ангел	верасень 1156 — 28 студзеня 1204	[67]
Аляксей III Ангел грэч. Αλέξιος Γ' Άγγελος	Аляксей Ангел		1195 — 1203 зрынуты малодшым братам Ісакам II Ангелам, які вярнуўся на прастол	Старэйшы брат Ісака II Ангела, адхіліў яго ад улады		1153 — 1211	[67]
Аляксей IV Ангел грэч. Αλέξιος Δ' Άγγελος	Аляксей Ангел		1203 — 28 студзеня 1204 суправіцель бацькі Ісака II Ангела, разам з ім зрынуты Аляксеем V Дукай і пасля задушаны па яго загадзе	Сын і суправіцель бацькі Ісака II Ангела	Ісак II Ангел	1183 — 8 лютага 1204	[67]
Аляксей V Дука грэч. Ἀλέξιος Δούκας	Аляксей Дука		5 лютага — 12 красавіка 1204 зрынуты і пакараны смерцю крыжакамі	Зрынуў Ісака II Ангела і яго сына Аляксея IV Ангела	Аляксей IV Ангел	пам. у снежні 1205	[67]

Асколкі імперыі

Асколкі Візантыйскай імперыі, якія ўзніклі пасля Чацвёртага крыжовага паходу

Нікейская імперыя

«Нікейская імперыя» (грэч. Βασίλειον τῆς Νίκαιας) — дзяржава са сталіцай у Нікеі, якая ўтварылася на тэрыторыі Азіі пасля захопу Канстанцінопаля крыжакамі ў 1204 годзе і праіснавала да 1261 года. Нікейская імперыя была найбуйнейшым з падобных утварэнняў, яе імператары працягвалі лічыць сябе сапраўднымі кіраўнікамі Візантыі.

Дынастыя Ласкарысаў

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Канстанцін XI Ласкарыс грэч. Κωνσταντίνος Λάσκαρης	Канстанцін Ласкарыс		13 красавіка 1204 — 19 сакавіка 1205 Пасля ўзяцця крыжакамі Канстанцінопаля разам з братам Феадорам Ласкарысам бяжыць у Нікею, загінуў у баі з Балдуінам I, 1-м імператарам Лацінскай імперыі	Абвешчаны ў Агія-Сафія пасля ўцёкаў Аляксея V Дукі		1170 — 19 сакавіка 1205	[67]
Феадор I Ласкарыс грэч. Θεόδωρος Α' Λάσκαρις	Феадор Ласкарыс		19 сакавіка 1205 — лістапад 1221 з 1208 да 1212 зрабіў суправіцелем сына Мікалая Ласкарыса	Брат Канстанціна Ласкарыса	Мікалай Ласкарыс	каля 1174, Канстанцінопаль — лістапад 1221, Нікея	[67]
Мікалай Ласкарыс грэч. Νικόλαος Λάσκαρης	Мікалай Ласкарыс		1208 — 1212 суправіцель бацькі Феадора I Ласкарыса	Сын Феадора I Ласкарыса	Феадор I Ласкарыс	пам. 1212	[67]

Дынастыя Ватаца

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Іаан III Дука Ватац грэч. Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης	Іаан Дука Ватац		15 снежня 1221 — 3 лістапада 1254	Зяць Феадора I Ласкарыса		1192, Дыдымотыка — 3 лістапада 1254	[67]
Феадор II Дука Ласкарыс грэч. ΙΘεόδωρος Β' Δούκας Λάσκαρης	Феадор Дука Ласкарыс		3 лістапада 1254 — 16 жніўня 1258 з 1254 зрабіў суправіцелем сына Іаана IV Дуку Ласкарыса	Сын Іаан III Дукі Ватаца	Іаан IV Дука Ласкарыс	1221, Нікея — 18 жніўня 1258, Магнісія	[67]
Іаан IV Дука Ласкарыс грэч. Ιωάννης Δ' Δούκας Λάσκαρης	Іаан Дука Ласкарыс		1254 — 18 жніўня 1258 суправіцель бацькі Феадора II Дукі Ласкарыса 3 лістапада 1254 — 25 снежня 1261 пры рэгенцтве (а з 1259 пры сукіраванні) Міхаіла Палеалога, які яго зрынуў і асляпіў	Сын і суправіцель Феадор II Дукі Ласкарыса	Феадор II Дука Ласкарыс, рэгент Міхаіл Палеалог	25 снежня 1250, Дыдымотыка — каля 1305	[67]

Апошнім імператарам Нікейскай імперыі з 1259 года быў Міхаіл VIII Палеалог. Паколькі 15 жніўня 1261, узяўшы Канстанцінопаль, ён быў другі раз каранаваны як імператар Візантыі, чым рэстаўраваў адзіную дзяржаву, то звесткі пра яго прыведзены ў раздзеле Імперыя пасля 1261 года.

Лацінская імперыя

«Лацінская імперыя» (грэч.Ρωμανία, лац.:

Imperium Romaniae) — дзяржава, якая ўтварылася пасля чацвёртага крыжовага паходу са сталіцай у Канстанцінопалі і кіравалася франкамі. Існавала ў перыяд з 1204 па 1261 год, ліквідавана пры рэстаўрацыі Візантыйскай імперыі.

Гл. таксама: Спіс імператараў Лацінскай імперыі

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Бадуэн I Фландрскі[заўв 1] фр.: Baudouin VI de Hainaut фр.: Baudouin IX de Flandre фр.: Baudouin I de Flandre	граф Эно — Бадуэн VI дэ Эно, граф Фландрыі — Бадуэн IX Фландрскі, імператар — Бадуэн I Фландрскі		16 мая 1204 — канец 1205 трапіў у палон 14 красавіка 1205 балгарамі і памёр у зняволенні	Абвешчаны імператарам утворанай Лацінскай імперыі		1171 — 1205, Тырнава	[75]
Анры I Фландрскі[заўв 2] фр.: Henri de Hainaut фр.: Henri I de Flandre	Анры дэ Эно, як імператар — Анры I Фландрскі		20 жніўня 1206—1216 верагодна, атручаны	Брат Бадуэна I Фландрскага		каля 1174—1216	[75]
П'ер дэ Куртэнэ фр.: Pierre de Courtenay	П'ер дэ Куртэнэ		1216 — 1217 узяты ў палон у вайне з Эпірскім дэспататам	Муж сястры Бадуэна I Фландрскага і Анры I Фландрскага		каля 1180—1219	[75]
Іаланда дэ Куртэнэ фр.: Yolande de Hainaut фр.: Yolande de Courtenay	Іаланда дэ Эно пасля шлюбу ў 1093 — Іаланда дэ Куртэнэ		1217 — 1219	Жонка П'ера дэ Куртэнэ, а таксама сястра Бадуэна I Фландрскага і Анры I Фландрскага, кіравала за мужа, які знік у палоне		каля 1175—1219, Канстанцінопаль	[75]
Рабер дэ Куртэнэ[заўв 3] фр.: Robert de Courtenay	Рабер дэ Куртэнэ		1219 — 1228 (каранаваны 25 сакавіка 1221, да гэтага фактычным кіраўніком быў рыцар Конан дэ Безан), бег са сталіцы, ратуючыся ад падданых	Сын П'ера дэ Куртэнэ і Іаланды дэ Куртэнэ, пасля абрання дабіраўся з Францыі 2 года		1201 — 1228, Марэя	[75]
Бадуэн II дэ Куртэнэ[заўв 1] фр.: Baudouin II de Courtenay	Бадуэн дэ Куртэнэ		1228 — 1261 (каранаваны ў 1231, да 22 сакавіка 1237 з імператарам-рэгентам Жанам дэ Брыенам, пасля ўзяцця Міхаілам VIII Палеалогам Канстанцінопаля бег у Італію, дзе заставаўся намінальным імператарам	Сын П'ера дэ Куртэнэ і Іаланды дэ Куртэнэ, малодшы брат Рабера дэ Куртэнэ	Жан дэ Брыен	1217, Канстанцінопаль — кастрычнік 1273, Неапаль	[75]
Жан дэ Брыен фр.: Jean de Brienne	Жан дэ Брыен		1228 — 1237 імператар-рэгент Бадуэна II дэ Куртэнэ	Імператар-рэгент Бадуэна II дэ Куртэнэ	Бадуэн II дэ Куртэнэ	1170 — 22 сакавіка 1237	[75]

Трапезундская імперыя (да 1282 года)

«Трапезундская імперыя» (грэч.Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας) — грэчаская дзяржава са сталіцай у Трапезундзе, якая ўтварылася ў 1204 годзе на анаталійскім узбярэжжы Чорнага мора ў выніку адасаблення ўсходніх візантыйскіх правінцый пасля захопу Канстанцінопаля крыжакамі. Дынастыя Вялікіх Камнінаў, якая зацвердзілася ў ёй, кіравала імперыяй на працягу дзвюх з паловай стагоддзяў. Толькі Іаан II Вялікі Камнін, ажаніўшыся з дачкой візантыйскага імператара Міхаіла VIII Палеалога, адмовіўся ад прэтэнзій на канстанцінопальскі прастол і склаў з сябе ў 1282 годзе тытул «імператара рамееў». З тых часоў кіраўнікі імперыі да яе знікнення ў 1461^{[заўв 4]} годзе насілі тытул «імператара Усходу, Іверыі і Ператыі».

Гл. таксама: Спіс імператараў Трапезунда

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Аляксей I Вялікі Камнін грэч. Αλέξιος Α΄ Μέγας Κομνηνός	Аляксей Мега Камнін		красавік 1204 — 1 лютага 1222	Заснавальнік дынастыі Вялікіх Камнінаў		1181, Канстанцінопаль — 1 лютага 1222, Трапезунд	[76]
Андронік I Гід грэч. Ανδρόνικος Α΄ Γίδος	Андронік Гід		1 лютага 1222—1235	Зяць Аляксея I Вялікага Камніна		пам. 1235, Трапезунд	[76]
Іаан I Аксух Вялікі Камнін грэч. Ιωάννης Α΄ Αξούχος Μέγας Κομνηνός	Іаан Аксух Мега Камнін		1235 — 1238	Першы сын Аляксея I Вялікага Камніна		пам. 1238, Трапезунд	[76]
Мануіл I Вялікі Камнін грэч. Μανουήλ Α΄ Μέγας Κομνηνός	Мануіл Мега Камнін		1238 — сакавік 1263	Другі сын Аляксея I Вялікага Камніна		1218, Трапезунд — сакавік 1263, Трапезунд	[76]
Андронік II Вялікі Камнін грэч. Ανδρόνικος Β΄ Μέγας Κομνηνός	Андронік Мега Камнін		сакавік 1263—1266	Першы сын Мануіла I Вялікага Камніна		1236, Трапезунд — 1266, Трапезунд	[76]
Георгій Вялікі Камнін грэч. Γεώργιος Μέγας Κομνηνός	Георгій Мега Камнін		1266 — 1280 пазбаўлены ўлады і зняволены манголамі	Другі сын Мануіла I Вялікага Камніна		1255, Трапезунд — пасля 1284	[76]
Іаан II Вялікі Камнін грэч. Ιωάννης Β΄ Μέγας Κομνηνός	Іаан Мега Камнін		1280 — 1284 у 1283 адмовіўся ад тытула імператара рамеяў, пазбаўлены ўлады царом Імерэтыі Давітам VI Нарынам на карысць яго жонкі Феадоры Вялікага Камніны (якая была сястрой Іаана II Вялікага Камніна) 1285 — 16 жніўня 1297 вярнуў трон, зрынуўшы сястру	Трэці сын Мануіла I Вялікага Камніна, узыйшоў на прастол пасля пазбаўлення манголамі ўлады брата Георгія Вялікага Камніна		1262 ці 1263, Трапезунд — 16 жніўня 1297, крэпасць Лімінія, Трапезундская імперыя	[76]

Эпірскае царства (да 1318 года)

«Эпірскае царства» (грэч. Δεσποτάτο της Ηπείρου) — сярэднявечная грэчаская дзяржава, якая ўтварылася на землях былой Візантыйскай імперыі. З’яўлялася асколкам Візантыйскай імперыі, нароўні з Нікейскай і Трапезундскай імперыямі.

Па-сапараўднаму грэчаскай дзяржава была ў 1205—1318 гадах, калі кіравала візантыйская дынастыя Дука, якая канкуравала з іншай грэчаскай дзяржавай — Нікейскай імперыяй за права аднавіць Візантыю і заняць яе сталіцу — горад Канстанцінопаль.

Пасля 1318 года ўлада ў Эпіры пераходзіць у рукі італьянскай дынастыі Арсіні, затым да сербаў, французаў, італьянцаў, а да 1479 годзе практычна на ўсёй тэрыторыі Эпіра (за выключэннем некалькіх прыбярэжных венецыянскіх гарадоў) усталёўваецца ўлада Асманскай імперыі.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Міхаіл I Камнін Дука грэч. Μιχαήλ Κομνηνός Δούκας	Міхаіл Камнін Дука		1205 — 1215	Заснавальнік Эпірскага царства		пам. 1215	[76]
Феадор Камнін Дука грэч. Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας	Феадор Камнін Дука		1216—1230	Брат Міхаіла I Камніна Дукі		пам. 1253	[76]
Міхаіл II Камнін Дука грэч. Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας	Міхаіл Камнін Дука		1230 — 1271	Cын Міхаіла I Камніна Дукі		пам. каля1266	[76]
Нікіфар I Камнін Дука грэч. Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας	Нікіфар Камнін Дука		1271 — 1297	Cын Міхаіла II Камніна Дукі		каля 1240—1297	[76]
Тамаш I Камнін Дука грэч. Θωμάς Α΄ Κομνηνός Δούκας	Тамаш Камнін Дука		1297—1318 У 1318 уладу ў Эпіры захапіў італьянскі род Арсіні.	Сын Нікіфара I Камніна Дукі		1285 — 1318	[76]

Імперыя пасля 1261 года

Дынастыі Палеалогаў і Кантакузінаў

Візантыйская імперыя і суседнія дзяржавы ў часы кіравання Міхаіла VIII Палеалога

Асноўны артыкул: Палеалогі

Асноўны артыкул: Кантакузіны

Прадстаўнікі дынастыі Кантакузінаў вылучаны ў табліцы чырванаватым фонам.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады кіравання	Прыход да ўлады	Суправіцелі	Гады жыцця	Інш.
Міхаіл VIII Палеалог грэч. Μιχαήλ Δούκας Άγγελος Κομνηνός Παλαιολόγος грэч. Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος	Міхаіл Дука Ангел Камнін Палеалог як імператар — Міхаіл VIII Палеалог		1 студзеня 1259 — 25 снежня 1261 суправіцель імператара Нікейскай імперыі Іаана IV Дукі Ласкарыса (15 жніўня 1261 другі раз каранаваўся ў Канстанцінопалі) 25 снежня 1261 — 11 снежня 1282 імператар адноўленай Візантыйскай імперыі, з 1261 зрабіў суправіцелем сына Андроніка II Палеалога, а з 1281 і ўнука Міхаіла IX Палеалога	Заняў Канстанцінопаль, адхіліў і асляпіў Іаана IV Дуку Ласкарыса	Іаан IV Дука Ласкарыс, Андронік II Палеалог, Міхаіл IX Палеалог	1224 ці 1225 — 11 снежня 1282, Фракія	[67]
Андронік II Палеалог грэч. Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος (ο Γέρος)	Андронік Палеалог (Старэйшы)		1261 — 11 снежня 1282 суправіцель бацькі Міхаіла VIII Палеалога, а з 1281 і сына Міхаіла IX Палеалога (у 1272 быў каранаваны) 11 снежня 1282 — 12 кастрычніка 1320 суправіцель сына Міхаіла IX Палеалога 12 кастрычніка 1320 — май 1328 аднаасобна, але з 1325 зрабіў суправіцелем унука Андроніка III Палеалога; адрокся ў яго карысць і сышоў у манастыр	Сын і суправіцель Міхаіла VIII Палеалога	Міхаіл VIII Палеалог, Міхаіл IX Палеалог, Андронік III Палеалог	25 сакавіка 1259, Нікея — 13 лютага 1332, Канстанцінопаль	[67]
Міхаіл IX Палеалог грэч. Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος	Міхаіл Палеалог		з 1281 суправіцель дзеда Міхаіла IX Палеалога і бацькі Андроніка II Палеалога 11 снежня 1282 — 12 кастрычніка 1320 суправіцель бацькі Андроніка II Палеалога (у 1294 быў каранаваны)	Суправіцель дзеда Міхаіла VIII Палеалога і бацькі Андроніка II Палеалога	Міхаіл IX Палеалог, Андронік II Палеалог	17 красавіка 1277 — 12 кастрычніка 1320, Фесалоніка	[67]
Андронік III Палеалог грэч. Ανδρόνικος Γ' Παλαιολόγος (ο Νέος)	Андронік Палеалог (Малодшы)		з 1325 суправіцель дзеда Андроніка II Палеалога май 1328 — 15 чэрвеня 1341 аднаасобна	Унук і суправіцель Андроніка II Палеалога	Андронік II Палеалог	25 сакавіка 1297, Канстанцінопаль — 15 чэрвеня 1341, Канстанцінопаль	[67]
Іаан V Палеалог грэч. Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος	Іаан Палеалог		15 чэрвеня — 26 кастрычніка 1341 аднаасобна, пад апекай 26 кастрычніка 1341 — 2 лютага 1347 грамадзянская вайна з Іаанам VI Кантакузінам 2 лютага 1347 — 10 снежня 1354 суправіцель Іаана VI Кантакузіна, а з красавіка 1353 і яго сына Матфея Кантакузіна, з пачатку 1350-х стаў суправіцелем сына Андроніка IV Палеалога 10 снежня 1354 — снежань 1357 суправіцель Матфея Кантакузіна і сына Андроніка IV Палеалога снежань 1357—1376 суправіцель сына Андроніка IV Палеалога, з 1373 зрабіў суправіцелем і другога сына Мануіла II Палеалога, 1376 — 1379 адхілены сынам Андронікам IV Палеалогам і пасаджаны ў турму, пры гэтым з 1377 суправіцелем быў абвешчаны і ўнук Іаан VIII Палеалог 1379 — 28 чэрвеня 1385 суправіцель сыноў Андроніка IV Палеалога і Мануіла II Палеалога і ўнука Іаана VIII Палеалога 28 чэрвеня 1385 — 14 красавіка 1390 суправіцель сына Мануіла II Палеалога і ўнука Іаана VIII Палеалога, на некалькі месяцаў адхілены ўнукам Іаанам VIII Палеалогам 1390 — 16 лютага 1391 суправіцель сына Мануіла II Палеалога і ўнука Іаана VIII Палеалога	Сын Андроніка III Палеалога	Іаан V Палеалог, Матфей Кантакузін, Андронік IV Палеалог	18 чэрвеня 1332, Дыдымотыка — 16 лютага 1391, Канстанцінопаль	[67]
Іаан VI Кантакузін грэч. Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός	Іаан Кантакузін		26 кастрычніка 1341 — 2 лютага 1347 грамадзянская вайна з Іаанам V Палеалогам 2 лютага 1347 — 10 снежня 1354 суправіцель Іаана V Палеалога, а з пачатку 1350-х і яго сына Андроніка IV Палеалога з красавіка 1353 зрабіў суправіцелем сына Матфея Кантакузіна, пасля адрачэння сышоў у манастыр	Прыйшоў у выніку грамадзянскай вайны з Іаанам V Палеалогам	Іаан V Палеалог, Матфей Кантакузін, Андронік IV Палеалог	каля 1293, Канстанцінопаль — 15 чэрвеня 1383, Містра	[67]
Андронік IV Палеалог грэч. Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος	Андронік Палеалог		з пачатку 1350-х суправіцель бацькі Іаана V Палеалога, а таксама Іаана VI Кантакузіна і яго сына Матфея Кантакузіна, а з 1373 і суправіцель брата Мануіла II Палеалога, 1376 — 1379 адхіліў і пасадзіў у турму бацькі Іаана V Палеалога, пры гэтым з 1377 зрабіў суправіцелем сына Іаана VIII Палеалога 1379 — 28 чэрвеня 1385 адхілены бацькам, але заставаўся яго суправіцелем	Сын і суправіцель Іаана V Палеалога	Іаан V Палеалог, Іаан VI Кантакузін, Матфей Кантакузін, Мануіл II Палеалог, Іаан VIII Палеалог	каля 1293, Канстанцінопаль — 28 чэрвеня 1385, Містра	[67]
Матфей Кантакузін грэч. Ματθαίος Ασάνης Καντακουζηνός	Матфей Азан Кантакузін		красавік 1353 — снежань 1357 суправіцель бацькі Іаана VI Кантакузіна, Іаана V Палеалога і яго сына Андроніка IV Палеалога	Сын і суправіцель Іаана VI Кантакузіна	Іаан V Палеалог, Іаан VI Кантакузін, Андронік IV Палеалог	каля 1325—1383, Марэя	[67]
Мануіл II Палеалог грэч. Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος	Мануіл Палеалог		1373 — 16 лютага 1391 суправіцель бацькі Іаана V Палеалога і (да 28 чэрвеня 1385) брата Андроніка IV Палеалога, а з 1377 і пляменніка Іаана VII Палеалога 16 лютага 1391 — 22 верасня 1408 суправіцель пляменніка Іаана VII Палеалога, а ў 1403—1407 і яго сына Андроніка V Палеалога 22 верасня 1408 — 21 ліпеня 1425 адзінаўладна, але з 1421 зрабіў суправіцелем сына Іаана VIII Палеалога	Сын і суправіцель Іаана V Палеалога	Іаан V Палеалог, Андронік IV Палеалог, Іаан VII Палеалог, Андронік V Палеалог, Іаан VIII Палеалог	каля 1293, Канстанцінопаль — 21 ліпеня 1425, Містра	[67]
Іаан VII Палеалог грэч. Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος	Іаан Палеалог		1377 — 14 красавіка 1390 суправіцель дзеда Іаана V Палеалога, бацькі Андроніка IV Палеалога (да 28 чэрвеня 1385) і дзядзькі Мануіла II Палеалога з 14 красавіка 1390 на некалькі месяцаў адхіліў іншых асоб ад улады 1390 — 22 верасня 1408 суправіцель дзеда Іаана V Палеалога (да 16 лютага 1391) і дзядзькі Мануіла II Палеалога, а ў 1403—1407 і сына Андроніка V Палеалога	Сын і суправіцель Андроніка IV Палеалога	Іаан V Палеалог, Андронік IV Палеалог, Мануіл II Палеалог, Андронік V Палеалог	каля 1370 — 22 верасня 1408	[67]
Андронік V Палеалог грэч. Ανδρόνικος Ε 'Παλαιολόγος	Андронік Палеалог		1403 — 1407 суправіцель бацькі Іаана VII Палеалога і стрыечнага дзеда Мануіла II Палеалога	Сын і суправіцель Іаана VII Палеалога	Мануіл II Палеалог, Іаан VII Палеалог	1400 — 1407	[67]
Іаан VIII Палеалог грэч. Ανδρόνικος Ε 'Παλαιολόγος	Іаан Палеалог		з 1421 суправіцель бацькі Мануіла II Палеалога 21 ліпеня 1425 — 31 кастрычніка 1448 аднаасобна	Сын і суправіцель Мануіла II Палеалога	Мануіл II Палеалог	1392 — 31 кастрычніка 1448	[67]
Канстанцін XI Драгаш грэч. Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος Δραγάσης	Канстанцін Палеалог Драгаш		6 студзеня 1449 — 29 мая 1453 загінуў пры абароне Канстанцінопаля	Сын Мануіла II Палеалога, малодшы брат Іаана VIII Палеалога		8 лютага 1405 — 29 мая 1453, Канстанцінопаль	[67]

Тытулярныя імператары (Палеалогі) (дэспаты Марэі)

Пасля падзення Канстанцінопаля яшчэ некалькі прадстаўнікоў дынастыі Палеалогаў насілі тытул імператараў, хоць, валодалі толькі Марэяй, і фактычна імі ўжо не з’яўляліся.

Імя	Імя на беларускай мове	Партрэт	Гады намінальнага «кіравання»	Прыход да «ўлады»	Суправіцелі	Пра жыццё	Інш.
Дзімітрый Палеалог грэч. Δημήτριος Παλαιολόγος	Дзмітрый Палеалог		1453 — 1460	Сын Мануіла II Палеалога, брат Іаана VIII Палеалога і Канстанціна XI Палеалога		каля1407 — 1470	[77]
Тамаш Палеалог грэч. Θωμάς Παλαιολόγος	Тамаш Палеалог		1453 — 12 мая 1465	Сын Мануіла II Палеалога, брат Іаана VIII Палеалога і Канстанціна XI Палеалога		каля1409 — 12 мая 1465	[77]
Андрэй Палеалог грэч. Ανδρέας Παλαιολόγος	Андрэй Палеалог		12 мая 1465—1502	Сын Тамашы Палеалога		каля1453 — 1502	[77]

Генеалагічная схема

Гл. таксама

• Спіс імператараў Лацінскай імперыі
• Спіс імператараў Трапезунда
• Спіс рымскіх імператараў
• Спіс жонак візантыйскіх імператараў
• Ангелы, Дукі, Камніны, Македонская дынастыя, Палеалогі, Кантакузіны
• Нікейская імперыя, Лацінская імперыя, Трапезундская імперыя

Заўвагі

1. Перадача імя «Бадуэн» (фр.), якая адпавядае правілам, хоць традыцыйна для крыжакоў перадаецца як «Балдуін».
2. Перадача імя «Анры» (фр.), якая адпавядае правілам, хоць традыцыйна для крыжакоў перадаецца як «Генрых».
3. Перадача імя «Рабер» (фр.), якая адпавядае правілам, хоць традыцыйна для крыжакоў перадаецца як «Роберт».
4. У 1461 годзе Трапезундская імперыя была заваявана туркамі-асманамі

Крыніцы

1. Актавіян Аўгуст
2. ГІСТОРЫЯ СТАРАЖЫТНАГА РЫМА
3. s:ru:Византийская история (Дука)
4. Успенский Ф. История крестовых походов
5. Канстанцін I Вялікі
6. Канстанцін II
7. Канстанцый II
8. 1 Далмацый Малодшы
9. 1 Ганібаліян Малодшы
10. Ветраніён
11. Канстанцый Гал
12. Roman Emperors — DIR Julian the Apostate
13. Іавіян
14. Валентыніян I
15. Валент II
16. Пракоп
17. Грацыян
18. Валентыніян II
19. Магн Максім
20. Флавій Віктар
21. Яўген
22. Феадосій I Вялікі
23. Аркадый
24. Cameron A., Long J. Cameron, Alan. Barbarians and politics at the Court of Arcadius. Berkeley, 1993
25. Demougeot E. De l'unité à la division de l'empire romain, 395—410: Essai sur la government impérial. Paris, 1951
26. Güldenpennig A. Geschichte des Oströmischen Reiches unter den Kaisern Arcadius und Theodosius II, Halle, 1885
27. Liebeschuetz J.H.W.G. Barbarians and Bishops: Army, Church and State in the Age of Arcadius and Chrysostom. Oxford, 1990
28. Seeck O. Arkadios // RE, Bd. I, sp. 1137—1153.
29. Феадосій II
30. S. Crogiez-Pétrequin, P. Jaillette, J.-M. Poinsotte (eds.), Codex Theodosianus V. Texte latin d'après l'édition de Mommsen. Traduction, introduction et notes, Brepols Publishers, 2009, ISBN 978-2-503-51722-3
31. Fergus Miller: A Greek Roman Empire: Power and Belief Under Theodosius II. University of California Press, Berkeley 2006.
32. Vasiliki Limberis, Divine Heiress: The Virgin Mary and the Creation of Christian Constantinople (London: Routledge, 1994) has a significant section about Theodosius II and his sister Pulcheria.
33. Hugh Elton, «Imperial politics at the court of Theodosius II,» in Andrew Cain (ed), The Power of Religion in Late Antiquity: The Power of Religion in Late Antiquity (Aldershot, Ashgate, 2009), 133—142.
34. Маркіян, Флавій
35. С. Б. Дашков. Императоры Византии — Маркиан (Марциан)
36. Леў I
37. Thomas F. Madden (Presenter) (2006). Empire of Gold: A History of the Byzantine Empire; Lecture 2: Justinian and the Reconquest of the West, 457–565 (Audio book). Prince Frederick: Recorded Books. ISBN 978-1-4281-3267-2.
38. Stephen Williams, Gerard Friell, The Rome that Did Not Fall The Survival of the East in the Fifth Century, Routledge Press, 1999, ISBN 0-415-15403-0
39. Леў II
40. Феофан, «Хронография» В кн. Летопись византийца Феофана от Диоклетиана до царей Михаила и сына его Феофилакта, М. 1884
41. Зянон
42. Васіліск
43. Анастасій I
44. Юстын I
45. Юстыніян I Архівавана 26 жніўня 2000.
46. Юстын II
47. Тыберый II
48. Маўрыкій
49. Фока
50. Іраклій I
51. Канстанцін III Іраклій
52. Іраклій II
53. Канстант II Архівавана 15 верасня 2017.
54. Канстанцін IV Архівавана 28 лютага 2018.
55. Юстыніян II
56. Юстыніян II
57. Тыверый III
58. Філіпік
59. Анастасій II
60. Феадосій III
61. Леў III
62. Канстанцін V
63. Артавазд
64. Леў IV Хазар
65. Канстанцін VI Сляпы Архівавана 17 сакавіка 2015.
66. Ірына Архівавана 17 сакавіка 2015.
67. Успенский Ф. И. История Византийской империи (в 5 томах). — М.: АСТ, 2005
68. Васіль II
69. Зоя
70. Феадора
71. Іаан II Камнін
72. Мануіл I Камнін
73. Аляксей II Камнін Архівавана 29 верасня 2007.
74. Андронік I Камнін Архівавана 11 кастрычніка 2018.
75. Лацінскія імператары на fmg.ac
76. The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991.
77. Падзенне Канстанцінопаля ў 1453 годзе. Глава 13. Якія перажылі катастрофу

Літаратура

• Советская Историческая Энциклопедия / Главный редактор Е. М. Жуков. — М.: Советская Энциклопедия, 1963. — Т. 3 Вашингтон — Вячко. — С. 488. — 65 000 экз.
• Успенский Ф. И. История Византийской империи (в 5 томах). — М.: АСТ, 2005
• Дашков С. Б. «Императоры Византии». — Москва: Издательский дом «Красная площадь», 1997. — ISBN 5-87305-002-3.
• Рыжов К. В. «Все монархи мира. Древняя Греция. Древний Рим. Византия». — Москва: Вече, 1999. — 656 с. — ISBN 5-7838-0342-1.
• Timothy E. Gregory: A History of Byzantium (Blackwell History of the Ancient World). Blackwell, Oxford u. a. 2005.
• Ralph-Johannes Lilie: Byzanz. Das zweite Rom. Siedler, Berlin 2003.
• Oxford Dictionary of Byzantium. Edited by Dr. Alexander Kazhdan.. — New York and Oxford: Oxford University Press, 1991. — ISBN 0195046528.

Спасылкі

• Імператары Рыма і Візантыі (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2020.
• Кіраўнікі краін Еўропы (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 мая 2011.