norma

Podobna pisownia: Norma

norma (język polski)

wymowa:

​^?/i IPA: [ˈnɔrma], AS: [norma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	norma	normy
dopełniacz	normy	norm
celownik	normie	normom
biernik	normę	normy
narzędnik	normą	normami
miejscownik	normie	normach
wołacz	normo	normy

(1.1) ogólnie przyjęta zasada; zob. też norma społeczna w Wikipedii

(1.2) wielkość pracy do wykonania w określonym czasie

(1.3) wyznaczona granica pewnej wielkości, której nie powinno się przekraczać

(1.4) techn. dokument standaryzujący działalność badawczą, technologiczną, produkcyjną, usługową; zob. też norma (technika) w Wikipedii

(1.5) typowe zachowanie

(1.6) mat. przekształcenie rozważane w tzw. przestrzeniach unormowanych; zob. też przestrzeń unormowana w Wikipedii

(1.7) mat. podgrupa rozważana w teorii grup; zob. też norma (teoria grup) w Wikipedii

(1.8) mat. odwzorowanie określane w pierścieniach Euklidesa; zob. też pierścień Euklidesa w Wikipedii

(1.9) druk. tytuł wypisany drobnym drukiem pod pierwszą kolumną arkusza drukarskiego^[1]

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.1) To, co ona ostatnio wyprawia, przekracza już wszelkie normy!

(1.2) Akord z premią stwarza dodatkowe bodźce do wykonania i przekroczenia normy.

(1.3) Te wibracje zdecydowanie przekraczają bezpieczną normę.

(1.4) Polska Norma PN-EN 50379 omawia wymagania dotyczące przyrządów pomiarowych przeznaczonych do mierzenia stężeń gazów i innych parametrów spalania.

(1.5) Nagrywanie szefa i przez szefa to norma.^[2]

(1.6) Normy przestrzeni X są równoważne, jeśli metryki przez nie generowane są równoważne.

(1.7) Norma dla danej grupy to przecięcie normalizatorów wszystkich jej podgrup.

(1.8) W jednym pierścieniu Euklidesa może istnieć wiele różnych norm.

składnia:

kolokacje:

(1.4) zgodnie z normą

synonimy:

(1.4) standard

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. normatywistyka ż, normatyw m, normatywność ż, normalność ż, unormowanie n, normowanie n, normalizowanie n, znormalizowanie n, anormalność ż, normalizacja ż, normatywizm mrz, normatywista m, normatywizacja ż

czas. normować ndk., unormować dk., normalizować ndk., znormalizować dk., normatyzować ndk., znormatyzować dk.

przym. normowy, normatywny, normatywistyczny, normalny

przysł. normalnie, normatywnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac.^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) norm; (1.3) norm; (1.4) code, standard; (1.5) norm; (1.6) norm; (1.7) norm; (1.8) norm
• arabski: (1.1) algier. arab. وفقه ż
• baskijski: (1.1) arau; (1.4) arau, estandar
• duński: (1.1) norm w; (1.4) norm w
• esperanto: (1.1) normo
• francuski: (1.1) norme ż
• litewski: (1.1) norma ż
• niemiecki: (1.1) Norm ż
• rosyjski: (1.1) но́рма ż; (1.2) но́рма ż; (1.3) но́рма ż; (1.4) но́рма ż
• szwedzki: (1.1) norm w
• ukraiński: (1.1) норма ż
• włoski: (1.1) norma ż; (1.4) norma ż; (1.5) norma ż

źródła:

1.  Hasło „norma” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. tytuł artykułu w Rzeczpospolitej, dostęp: 2009-08-14
3. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 14.

norma (język czeski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	norma	normy
dopełniacz	normy	norem
celownik	normě	normám
biernik	normu	normy
wołacz	normo	normy
miejscownik	normě	normách
narzędnik	normou	normami

(1.1) norma

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

norma (język hiszpański)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reguła, zasada

(1.2) norma

odmiana:

lm

(1.1-2) normas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. normalizar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

norma (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) norma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

norma (język litewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	norma	normos
dopełniacz	normos	normų
celownik	normai	normoms
biernik	normą	normas
narzędnik	norma	normomis
miejscownik	normoje	normose
wołacz	norma	normos

(1.1) norma^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kalbos norma → norma językowa • išdirbio norma → norma wydajności • muito norma → stawka celna • elgesio norma → norma zachowania się / postępowania • teisės normos → normy prawne • laikytis normų → przestrzegać norm • įtvirtinti normą → zatwierdzić normę • nustatyti normas → ustalić normy • pažeisti normas → naruszyć normy

synonimy:

(1.1) normatyvas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. normalizacija ż, normalizavimas m, normavimas m, normatyvas m

czas. normalizuoti, norminti, normuoti, sunorminti

przym. normalus, normatyvinis, norminis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Algis Kalėda, Barbara Kalėdienė, Marija Niedzviecka, Lietuvių-lenkų kalbų žodynas. Słownik litewsko-polski, Mokslas, Wilno 1991, ISBN 5-420-00529-8, s. 275.

norma (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	norma	normae
dopełniacz	normae	normārum
celownik	normae	normīs
biernik	normam	normās
ablatyw	normā	normīs
wołacz	norma	normae

(1.1) miara, prawidło, modła, reguła, przepis^[1]

odmiana:

(1.1) norma, normae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „norma” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 449.

norma (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) norma (zasada)

(1.2) ekon. norma

(1.3) druk. norma

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. normázás, normalizálás, normalizálódás

czas. normáz, normalizál, normalizálódik

przym. normál, normális

przysł. normálisan

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

norma (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przepis, norma, prawidło

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. normale, abnorme, anormale

przysł. normalmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: