akord

Podobna pisownia: akkoord • Akkord • akkord

akord (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈakɔrt], AS: [akort], zjawiska fonetyczne: wygł. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akord	akordy
dopełniacz	akordu	akordów
celownik	akordowi	akordom
biernik	akord	akordy
narzędnik	akordem	akordami
miejscownik	akordzie	akordach
wołacz	akordzie	akordy

(1.1) muz. równoczesne współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków^[1]; zob. też akord w Wikipedii

(1.2) ekon. zarz. system wynagrodzeń uzależniający je od mierzalnych skutków pracy

(1.3) przen. odznaczający się, czasem dominujący, element czegoś^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Na fortepianie akordy gra się zazwyczaj lewą ręką.

(1.2) Robotnicy niezadowoleni są z akordu, gadają, żeby przywrócić dniówki^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) zagrać akord • akord konsonansowy, akord dysonansowy • przewrót akordu

(1.2) pracować na akord

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wielodźwięk

hiponimy:

(1.1) trójdźwięk, czterodźwięk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. akordyka ż, akordnik m, akordowiec m

przym. akordowy

przysł. akordowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. accordo, franc. accord

uwagi:

(1.1) W świecie anglosaskim terminem chord, odpowiednikiem akordu, nazywa się także współbrzmienia dwóch dźwięków^[3].

(1.1) zob. akordeon

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chord; (1.2) piece work
• baskijski: (1.1) akorde
• białoruski: (1.1) акорд m; (1.2) здзельшчына ż, здзельная работа ż
• bułgarski: (1.1) акорд m; (1.2) акорд m
• duński: (1.1) akkord w
• esperanto: (1.1) akordo
• francuski: (1.1) accord m
• hiszpański: (1.1) acorde m
• niemiecki: (1.1) Akkord m
• rosyjski: (1.1) аккорд m
• słowacki: (1.1) akord m; (1.2) akord m
• szwedzki: (1.1) ackord
• ukraiński: (1.1) акорд m
• włoski: (1.1) accordo m

źródła:

1.  Hasło „akord” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Bruno Jasieński, Człowiek zmienia skórę, Warszawa 1933, s. 159.
3. Hasło „chord” w: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, red. Stanley Sadie, 2001, ISBN ISBN 0-333-60800-3.

akord (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akord	akordy
dopełniacz	akordu	akordů
celownik	akordu	akordům
biernik	akord	akordy
wołacz	akorde	akordy
miejscownik	akordu	akordech
narzędnik	akordem	akordy

(1.1) muz. akord

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

akord (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) akord, porozumienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. akordo, septakordo, malakordo

przym. akorda, akordiĝema, malakorda

przysł. akorde, malakorde

czas. akordi, akordigi, akordiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

akord (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. akord^[1]

(1.2) ekon. zarz. akord (system płacy)^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) harmonický / melodický akord

(1.2) pracovať na akord • v akorde

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. akordný, akordový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 5.