fortepian

Podobna pisownia: fòrtepian

fortepian (język polski)

fortepian (1.1)

wymowa:

IPA: [fɔrˈtɛpʲjãn], AS: [fortepʹi ̯ãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortepian	fortepiany
dopełniacz	fortepianu	fortepianów
celownik	fortepianowi	fortepianom
biernik	fortepian	fortepiany
narzędnik	fortepianem	fortepianami
miejscownik	fortepianie	fortepianach
wołacz	fortepianie	fortepiany

(1.1) muz. klawiszowy instrument muzyczny, z poziomo umieszczonym pudłem rezonansowym; zob. też fortepian w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) „(…) A czwarty wagon pełen bananów, a w piątym stoi sześć fortepianów (…)”^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) grać na fortepianie • usiąść / zasiąść do fortepianu • utwór na fortepian

synonimy:

(1.1) reg. pozn. skrzydło

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) calisia

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fortepianista mos, fortepianistka ż

przym. fortepianowy

związki frazeologiczne:

bębnić na fortepianie

etymologia:

(1.1) wł. pianoforte, z piano e forte^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (grand) piano
• arabski: (1.1) بيانو
• białoruski: (1.1) раяль m
• bułgarski: (1.1) роял m
• chiński standardowy: (1.1) 钢琴 (gāngqín)
• chorwacki: (1.1) klavir m
• duński: (1.1) flygel, klaver n
• esperanto: (1.1) pianego, fortepiano, piano
• fiński: (1.1) flyygeli
• francuski: (1.1) piano à queue m
• hindi: (1.1) पियानो
• hiszpański: (1.1) piano de cola m
• islandzki: (1.1) flygill m
• japoński: (1.1) ピアノ (piano)
• jidysz: (1.1) פּיאַנע ż (pjane)
• kaszubski: (1.1) fòrtepian m, klawir m
• kataloński: (1.1) piano de cua m
• koreański: (1.1) 피아노
• niemiecki: (1.1) Flügel m, Klavier n
• nowogrecki: (1.1) πιάνο με ουρά n
• pendżabski: (1.1) پیانو
• portugalski: (1.1) piano (de cauda) m, pianoforte m, fortepiano m
• rosyjski: (1.1) рояль m
• słowacki: (1.1) klavír
• tajski: (1.1) เปียโน
• ukraiński: (1.1) рояль m
• włoski: (1.1) pianoforte m

źródła:

1. Julian Tuwim, Lokomotywa.
2. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.

fortepian (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) przest. fortepian

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. fortepiano

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

por. pian

źródła: