wagon

Podobna pisownia: Waggon • waggon • Wagon • wagón • wagōn • wȧgon

wagon (język polski)

wagon (1.1)

wagon (1.2) kolejki linowej

wagon (1.3) piwa

wymowa:

IPA: [ˈvaɡɔ̃n], AS: [vagõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wagon	wagony
dopełniacz	wagonu	wagonów
celownik	wagonowi	wagonom
biernik	wagon	wagony
narzędnik	wagonem	wagonami
miejscownik	wagonie	wagonach
wołacz	wagonie	wagony

(1.1) kolej. pojazd szynowy, zazwyczaj bez własnego napędu, przeznaczony do przewozu pasażerów lub towarów; zob. też wagon w Wikipedii

(1.2) techn. kryty pojazd kolejki linowej

(1.3) slang. opakowanie zbiorcze czegoś, np. zgrzewka piwa, karton papierosów (200 sztuk = 10 paczek)

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Bagaże te i niepomierna tusza utrudniały jej dźwignięcie się na wysoki stopień wagonu^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) wagon pasażerski / sypialny / towarowy / pocztowy / techniczny / barowy / motorowy / silnikowy / sterowniczy / rozrządczy • wsiąść / wsiadać do wagonu • wysiąść / wysiadać z wagonu • być w wagonie • przechodzić przez wagon • zmienić / zmieniać wagon • załadować / załadowywać / wyładować / wyładowywać wagon

(1.2) wsiąść / wsiadać do wagonu • wysiąść / wysiadać z wagonu • być w wagonie

(1.3) wagon piwa / papierosów • kupić / kupować / wziąć wagon

synonimy:

(1.2) gondola

antonimy:

(1.1) lokomotywa

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kuszetka, wars

(1.3) zgrzewka, karton

holonimy:

(1.1) pociąg

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagonówka ż, wagonownia ż

zdrobn. wagonik mrz

przym. wagonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. wagon < ang. wagon^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) car, carriage, wagon
• arabski: (1.1) عربة ż (ʿaraba), عربة قطار
• baskijski: (1.1) bagoi
• białoruski: (1.1) вагон m (vahon)
• bułgarski: (1.1) вагон m (vagon)
• chorwacki: (1.1) vagon m
• czeski: (1.1) vůz m, vagón m
• duński: (1.1) vogn w
• esperanto: (1.1) vagono
• estoński: (1.1) vagun
• fiński: (1.1) vaunu
• francuski: (1.1) wagon m
• hiszpański: (1.1) vagón m, coche m
• interlingua: (1.1) wagon, carro
• islandzki: (1.1) vagn m
• kaszubski: (1.1) wagón m
• macedoński: (1.1) вагон m (vagon)
• niderlandzki: (1.1) wagon m
• niemiecki: (1.1) Waggon m, Wagen m
• nowogrecki: (1.1) βαγόνι n (vagóni)
• portugalski: (1.1) vagão m
• rosyjski: (1.1) вагон m (vagon)
• rumuński: (1.1) vagon n
• serbski: (1.1) вагон m (vagon)
• słowacki: (1.1) vagón m
• ukraiński: (1.1) вагон m (vahon)
• wilamowski: (1.1) vagon m, wagōn m, wȧgon m
• włoski: (1.1) carrozza ż, vagone m

źródła:

1. E. Orzeszkowa: W klatce
2. Hasło „wagon” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

wagon (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /wæɡ.ən/

wymowa amerykańska^?/i

wymowa australijska^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wagon towarowy

(1.2) pojazd zaprzęgowy, wóz

przymiotnik

(2.1) wagonowy

(2.2) będący abstynentem

czasownik nieprzechodni

(3.1) przewozić coś wagonem

odmiana:

(1) lp wagon; lm wagons

(3) wagon, wagoned, wagoned, wagons, wagoning

przykłady:

(1.1) This wagon is used to carry bulky freights. → Ten wagon służy do przewożenia dużych ładunków.

(1.2) First settlers in America used wagons to carry their goods. → Pierwsi osadnicy w Ameryce używali wozów do przewożenia swoich dóbr.

(2.1) A group of such wagons was called a wagon train. → Grupa takich powozów była nazywana orszakiem wagonowym.

składnia:

kolokacje:

(2.2) on the wagon → będący abstynentem • off the wagon → już niebędący abstynentem

synonimy:

(1.1) car

(3.1) transport, carry

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. waggon

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) niderl. wagen, por. way; źródłosłów dla pol. wagon^[1]

uwagi:

również forma waggon

źródła:

1. Hasło „wagon” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

wagon (język francuski)

wymowa:

IPA: [va.ɡɔ̃] ​^?/i

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wagon towarowy; wagon^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wagon-citerne • wagon-lit • wagon-restaurant • wagon-salon

synonimy:

(1.1) voiture

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagonnet

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla pol. wagon^[2]

uwagi:

źródła:

1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
2. Hasło „wagon” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

wagon (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wagon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: