czas

Z Wikisłownika, wolnego słownika

czas (język polski)

wymowa:
, IPA: [t͡ʃas], AS: [čas]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wymiar używany do określania kolejności zdarzeń; zob. też czas w Wikipedii
(1.2) chwila, moment, pora
(1.3) gram. sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikczasczasy
dopełniaczczasuczasów
celownikczasowiczasom
biernikczasczasy
narzędnikczasemczasami / daw. czasy[1]
miejscownikczasieczasach
wołaczczasieczasy
Zamknij
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Czas jest nazywanyczwartym wymiarem”.
(1.1) W samotnym biegu uzyskała czas 13,22, dający awans[2].
(1.2) Myślę, że już czas iść.
(1.3) W języku polskim trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły.
składnia:
(1.2) czas + bezok. • czas + D. • czas na + B. • czas do + D. • czas ku + C.
kolokacje:
czasoprzestrzeń, czasomierz
(1.1) czas letniczas zimowy
(1.2) do czasu • z czasem
(1.3) czas zaprzeszły / przeszły / teraźniejszy / przyszły
synonimy:
(1.2) chwila, moment, pora
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czasownik mrz, czasowość ż, czasówka ż
przym. czasowy, ponadczasowy, czasownikowy, odczasownikowy
przysł. czasem, czasami, czasowo, podczas
przyim. podczas
związki frazeologiczne:
(być / przyjechać / …) o czasie / na czasciężkie czasyco jakiś czasco pewien czasbyć kwestią czasubyć na czasieczas leczy ranyczas nagliczas po temuczas to pieniądzdawnymi czasydo swego czasudo pewnego czasuduch czasugorący czaskawał czasumieć czas (na coś) • na czasnadchodzi / nadszedł / zbliża się czyjś czasnadszarpnięty przez ząb czasunajwyższy czasnie ma czasu (na coś) • o czasieod czasu do czasupo czasieprzed czasemrychło w czasswego czasuszkoda czasu i atłasuw czasach słusznie minionychw sam czasw swoim czasiewe właściwym czasiewyspać się za wszystkie czasywyścig z czasemz biegiem czasuza czasów (kogoś / czyichś) • za dawnych czasówzabijać czaszrobić na czasiść z duchem czasuszmat czasuczas ucieka, wieczność czeka
etymologia:
(1.2) prasł. *časъ (< praindoeur. *kēso-) → odcinek czasu[3]
(1.1) pochodne od (1.2)
(1.3) kalka z łac. tempus[4]
uwagi:
zob. też czas w Wikicytatach
zobacz też: polskie przysłowia o czasie
tłumaczenia:
  • abazyński: (1.1) гӀамта, заман (zaman)
  • abchaski: (1.1) аамҭа (āāmtā)
  • adygejski: (1.1) уахътэ (wāχtă); (1.2) лъэхъан (łăχān)
  • afrykanerski: (1.1) tyd
  • ajmara: (1.1) pacha
  • alabama: (1.1) óoɬaamoolo
  • albański: (1.1) kohë ż
  • alemański: (1.1) Ziit ż
  • amharski: (1.1) ጊዜ (gīzē)
  • angielski: (1.1) time; (1.2) time; (1.3) tense
  • arabski: آن (’ān) m, وقت waqt (أوقات ’auqāt), زمن zaman (أزمان ’azmān), زمان zaman (أزمنة ’azmina), (wyznaczanie czasu, np. strefa czasowa) توقيت tauqīt (do weryfikacji)
  • aramejski: (1.1) syryjski ܙܒܢܐ m (ze[b]nā)
  • arumuński: (1.1) chiro m
  • asamski: (1.1) সময় (ȟômôy)
  • asturyjski: (1.1) tiempu m
  • awarski: (1.1) заман (zaman)
  • azerski: (1.1) vaxt / dialekt południowy واخت, zaman
  • baskijski: (1.1) denbora; (1.2) une, memento, momentu; (1.3) denbora, aldi
  • baszkirski: (1.1) ваҡыт (vaqït)
  • beludżi: (1.1) وہد (vahd)
  • bengalski: (1.1) সময় (samaẏa)
  • białoruski: (1.1) час m (čas)
  • birmański: (1.1) အချိန် (a.hkyin)
  • bośniacki: (1.1) vrijeme n
  • bretoński: (1.1) amzer ż
  • brithenig: (1.1) temp m
  • bułgarski: (1.1) време n (vreme)
  • buriacki: (1.1) саг (sag)
  • cebuano: (1.1) panahon
  • chakaski: (1.1) тус (tus)
  • chiński standardowy: (1.1) 时间 (shíjiān)
  • chorwacki: (1.1) vrijeme n
  • chuuk: (1.1) fansoun
  • czamorro: (1.1) tiempo
  • czeczeński: (1.1) хан (χan)
  • czeski: (1.1) čas m
  • cziczewa: (1.1) nthawi
  • czirokeski: (1.1) ᎠᎴᏰᏑ (aleyesu)
  • czuwaski: (1.1) вӑхӑт (văhăt)
  • dalmatyński: (1.1) tiamp m, tianp m
  • dargijski: (1.1) замана
  • dolnołużycki: (1.1) cas m
  • dolnoniemiecki: (1.1) Tied
  • duński: (1.1) tid w; (1.2) tid w; (1.3) tempus n, tid w
  • dżuhuri: (1.1) באכד (vəxd)
  • erzja: (1.1) шка (ška), пинге (pinge)
  • esperanto: (1.1) tempo; (1.2) tempo; (1.3) tempo
  • estoński: (1.1) aeg
  • ewe: (1.1) ɣeyiɣi
  • ewenkijski: (1.1) тырганӣ, время
  • eweński: (1.1) время
  • farerski: (1.1) tíð ż
  • fiński: (1.1) aika; (1.2) hetki, aika; (1.3) aikamuoto
  • francuski: (1.1) temps m
  • friulski: (1.1) timp m
  • fryzyjski: (1.1) tiid w
  • fryzyjski saterlandzki: (1.1) Tied ż
  • gagauski: (1.1) vakıt, zaman
  • galicyjski: (1.1) tempo m
  • gocki: (1.1) 𐍃𐍄𐌿𐌽𐌳𐌰 ż (stunda); (1.2) 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰 ż (ƕeila)
  • górnołużycki: (1.1) čas m
  • grenlandzki: (1.1) piffissaq
  • gruziński: (1.1) დრო (dro)
  • guarani: (1.1) ára, upérõ
  • gudźarati: (1.1) સમય (samay)
  • haitański: (1.1) tan
  • hausa: (1.1) lőkàcı̋, da’a
  • hawajski: (1.1)
  • hebrajski: (1.1) זמן m (zman)
  • hindi: (1.1) समय m (samay), वक़्त m (vaqt)
  • hiszpański: (1.1) tiempo m
  • ido: (1.1) tempo
  • inari: (1.1) äigi
  • indonezyjski: (1.1) waktu
  • inguski: (1.1) ха (χa)
  • irlandzki: (1.1) am m
  • islandzki: (1.1) tími m, tíð ż; (1.?) stundum
  • istriocki: (1.1) tenpo m
  • jaćwieski: (1.1) ajki m lm
  • jakucki: (1.1) бириэмэ (birieme), кэм (kem)
  • japoński: (1.1) 時間 (じかん, jikan), (とき, toki); (1.2) 一瞬 (いっしゅん, isshun), (とき, toki); (1.3) 時制 (じせい, jisei), テンス (tensu)
  • jawajski: (1.1) wektu
  • jidysz: (1.1) צײַט ż (cajt)
  • joruba: (1.1) ìgbààkókòàsìkòìdayìí
  • kabardyjski: (1.1) зэман (zeman)
  • kakczikel: (1.1) q'ij
  • kałmucki: (1.1) цаг (tsag)
  • kannada: (1.1) ಕಾಲ (kāla), ವೇಳೆ (vēḷe), ಸಮಯ (samaya)
  • kantoński: (1.1) 時間 (si4 gaan1, si4 gaan3), 時光 (si4 gwong1)
  • karaczajsko-bałkarski: (1.1) заман (zaman)
  • karaimski: (1.1) заман; (1.2) заман
  • karakałpacki: (1.1) daʻwir, waqıt, zaman
  • karelski: (1.1) aigu
  • karpatorusiński: (1.1) час m (čas)
  • kaszubski: (1.1) czas m, cząd m
  • kataloński: (1.1) temps m
  • kazachski: (1.1) уақыт (waqıt)
  • keczua: (1.1) pacha
  • khmerski: (1.1) ពេល (peil)
  • kildin: (1.1) а̄ййк
  • kirgiski: (1.1) убакыт (ubakıt)
  • komi: (1.1) кад (kad)
  • komi-permiacki: (1.1) кад (kad)
  • konkani: (1.1) काल (kāla)
  • koreański: (1.1) 시간 (sigan); (1.2) 시간 (sigan)
  • kornijski: (1.1) amser m
  • korsykański: (1.1) tempu m
  • krymskotatarski: (1.1) vaqıt, zaman
  • kumycki: (1.1) заман (zaman), вакъти (vaqti)
  • kurmandżi: (1.1) wext
  • ladino: (1.1) טיימפו m (tiempo)
  • ladyński: (1.1) tëmp m
  • lakijski: (1.1) чӏун, замана
  • laotański: (1.1) ຂະນະ (kʰana)
  • lazyjski: (1.1) ორა (ora)
  • lezgiński: (1.1) вахт, замана
  • limburski: (1.1) tied m
  • Lingua Franca Nova: (1.1) tempo / темпо
  • litewski: (1.1) laikas m
  • liwski: (1.1) āiga
  • lojban: (1.1) temci
  • luksemburski: (1.1) Zäit ż
  • łaciński: (1.1) tempus n
  • łatgalski: (1.1) laiks m
  • łotewski: (1.1) laiks m
  • malajalam: (1.1) കാലം (kālaṃ)
  • malajski: (1.1) masa
  • malediwski: (1.1) ވަގުތު (vagutu)
  • malgaski: (1.1) fotoana, andro
  • maltański: (1.1) żmien m
  • manx: (1.1) am m, traa m; (1.2) traa m
  • maoryski: (1.1) , taima
  • marathi: (1.1) काळ (kāḷ)
  • maryjski: (1.1) жап, пагыт
  • maya: (1.1) k’iin
  • megrelski: (1.1) ჟამი (žami)
  • minnan: (1.1) tradycyjny 時間 / uproszczony 时间 (sî-kan), tradycyjny 時陣 / uproszczony 时阵 (sî-chūn)
  • moksza: (1.1) пинге (pinge)
  • mongolski: (1.1) цаг (tsag)
  • mongolski klasyczny: (1.1) ᠴᠠᠭ᠋ (čaɣ)
  • nahuatl: (1.1) cahuitl
  • nanajski: (1.1) эр, эрин, поргин, пон
  • nawaho: (1.1) ookił
  • neo: (1.1) temp
  • nepalski: (1.1) समय (samay)
  • niderlandzki: (1.1) tijd m
  • niemiecki: (1.1) Zeit ż; (1.2) Zeit ż; (1.3) Tempus n, Zeitform ż
  • nieniecki: (1.1) ёльць’, мальӈгана
  • norweski (bokmål): (1.1) tid m / ż
  • norweski (nynorsk): (1.1) tid ż
  • norweski (riksmål): (1.1) tid w
  • novial: (1.1) tempe, tempus
  • nowogrecki: (1.1) χρόνος m (chrónos), καιρός m (kairós)
  • nowopruski: (1.1) kērdā ż
  • orija: (1.1) ସମୟ (samay)
  • ormiański: (1.1) ժամանակ (žamanak)
  • osetyjski: (1.1) рӕстӕг
  • osmański: (1.1) زمان (zamān)
  • papiamento: (1.1) tempo
  • paszto: (1.1) زمان m (zamãn), وخت m (waḫt)
  • pendżabski: (1.1) ਵਕ਼ਤ (vaqt)
  • perski: (1.1) زمان (zamân), وقت (vaqt); (1.2) وقت (vaqt)
  • polski język migowy:
  • południowoałtajski: (1.1) ӧй (öy)
  • portugalski: (1.1) tempo m
  • północnolapoński: (1.1) áigi
  • prowansalski: (1.1) temps m
  • romániço: (1.1) témporo
  • romansz: (1.1) temp m
  • rosyjski: (1.1) время n; (1.2) время n; (1.3) время n
  • ruanda: (1.1) igihe
  • rumuński: (1.1) timp n, vreme ż
  • sanskryt: (1.1) समय m (samaya), वेला ż (velā), अखण्ड; (1.2) काल m (kāla)
  • sardyński: (1.1) tempus m
  • serbski: (1.1) време, vreme n
  • sindhi: (1.1) وقت (vaqtu)
  • slovio: (1.1) vrem / врем
  • słowacki: (1.1) čas m
  • słoweński: (1.1) čas m
  • słowiński: (1.1) czas m
  • somalijski: (1.1) waqti
  • sorani: (1.1) وەخت (wext), فەلەک (felek)
  • staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ⰲⱃⱑⰿⱔ / врѣмѧ n (vrěmę)
  • starofrancuski: (1.1) tans m
  • starogrecki: (1.1) χρόνος m (khrónos)
  • staronordyjski: (1.1) tíð ż
  • staroruski: (1.1) веремѧ n (veremę)
  • suahili: (1.1) wakati; (1.2) muda
  • sundajski: (1.1) waktu
  • sycylijski: (1.1) tempu m; (1.2) tempu m; (1.3) tempu m
  • syngaleski: (1.1) වේලාව (vēlāva)
  • szerpa: (1.1) टेम (ṭem)
  • szkocki: (1.1) tid, time
  • szkocki gaelicki: (1.1) àm m
  • szwabski: (1.1) Zeid ż
  • szwedzki: (1.1) tid w
  • tabasarański: (1.1) вахт, замана
  • tacki: (1.1) вэхд
  • tadżycki: (1.1) замон (zamon), вақт (vaqt)
  • tagalski: (1.1) oras, panahon
  • tahitański: (1.1) tau, taime
  • tajski: (1.1) เวลา (wēlā)
  • tamazight: (1.1) ⴰⴽⵓⴷ m (akud)
  • tamilski: (1.1) காலம் (kālam)
  • tatarski: (1.1) vaqıt/waqıt, zaman
  • telugu: (1.1) కాలము (kālamu), వేళ (vēḷa)
  • tetum: (1.1) tempu, bain
  • tigrinia: (1.1) ግዜ (gəze)
  • toki pona: (1.1) tenpo; (1.2) tenpo
  • tok pisin: (1.1) taim
  • turecki: (1.1) zaman, vakit
  • turkmeński: (1.1) wagt
  • tuvalu: (1.1) taimi
  • tuwiński: (1.1) үе, шак
  • tybetański: (1.1) ཆུ་ཚོད, དུས་ཚོད (dus.ʦʰod)
  • udmurcki: (1.1) дыр (dyr), вакыт (vakyt)
  • ujgurski: (1.1) ۋاقىت (waqit)
  • ukraiński: (1.1) час m (čas); (1.2) час m (čas); (1.3) час m (čas)
  • urdu: (1.1) وقت m (vaqt)
  • uzbecki: (1.1) vaqt, zamon
  • volapük: (1.1) naed
  • võro: (1.1) aig
  • walijski: (1.1) amser m
  • waloński: (1.1) tins m
  • wenecki: (1.1) tenpo m
  • wenedyk: (1.1) ciępu n
  • wepski: (1.1) aig
  • węgierski: (1.1) idő
  • wietnamski: (1.1) thời gian
  • wilamowski: (1.1) caeit ż, cȧjt ż, cajt ż
  • włoski: (1.1) tempo m; (1.2) tempo m; (1.3) tempo m
  • wolof: (1.1) jamono, jamano
  • wotycki: (1.1) aika
  • wu: (1.1) tradycyjny 時間 / uproszczony 时间 (zr ji), 辰光 (zen kuaan)
  • xhosa: (1.1) ixesha
  • zazaki: (1.1) dem
  • zhuang: (1.1) seizgan
  • zulu: (1.1) isikhathi, inkathi
  • żmudzki: (1.1) čiesos m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czas” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  3. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.

czas (język kaszubski)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.