trograndigo

trograndigo (esperanto)

morfologia:

tro•grand•ig•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

	ununombro	multenombro
nominativo	trograndigo	trograndigoj
akuzativo	trograndigon	trograndigojn

(1.1) przesada, wyolbrzymianie

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) La maljuna patro sentis kvazaŭ konsciencriproĉon: ofte li sin demandis ĉu la malŝato, kiun la junulo ŝajnis sentadi por rajta edziĝo, ne havas sian fonton en la trograndigo de fila amo.^[1] → Stary ojciec czuł jakby wyrzuty sumienia: często pytał siebie czy pogarda, jaką młodzieniec wydawał się odczuwać do prawnego małżeństwa, nie miała swojego źródła w przesadzie synowskiej miłości.

(1.1) La ĝustasenca pasio estas la trograndigo de iu bezono aŭ sento; ĝi kuŝas en la eksceso, ne en la kaŭzo; kaj tiu eksceso fariĝas malbono, kiam ĝi rezultigas alian malbonon.^[2] → Właściwie sensowna namiętność jest wyolbrzymianiem jakiejś potrzeby albo uczucia; leży ona w ekscesie, nie w przyczynie; a ten eksces staje się złem, gdy powoduje inne zło.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grando, grandaĵo, grandeco, grandegulo, malgrandaĵo, malgrandeco

czas. grandigi, grandiĝi, malgrandigi, pligrandigi, pligrandiĝi

przym. granda, grandega, grandeta, malgranda, malgrandega, trogranda

przysł. pogrande, pomalgrande

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Henri Vallienne – Kastelo de Prelongo – paĝ. 74 – INKO 2002.
2. Allan Kardec - La Libro de la Spiritoj – El la franca originalo tradukis prof. L.C Porto Carreiri Neto - Eldonfako de Brazila Spiritisma Federacio – 1989.