katorga

katorga (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	katorga	katorgi
dopełniacz	katorgi	katorg
celownik	katordze	katorgom
biernik	katorgę	katorgi
narzędnik	katorgą	katorgami
miejscownik	katordze	katorgach
wołacz	katorgo	katorgi

(1.1) hist. zesłanie na Syberię, często związane z ciężką niewolniczą pracą

(1.2) miejsce katorgi (1.1)

(1.3) przen. ciężka praca, zwłaszcza fizyczna

(1.4) przen. wielkie cierpienie lub trudna do zniesienia sytuacja

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) …Nasz bohater narodowy musiał ginąć tragicznie, w nurtach Elstery, na stokach warszawskiej Cytadeli, na syberyjskiej katordze^[1].

(1.2) Katorga tamtejsza cieszyła się za czasów carskich zasłużenie złą sławą^[2]…

(1.4) Gdybyś kiedyś zobaczył, jak on się mozoli nad spisywaniem raportu… Myślę, że właśnie ta poranna godzina po nocnym dyżurze, kiedy musi spisać raport o tym, kogo i jak poskramiał, to dopiero dla niego katorga^[3]…

składnia:

kolokacje:

(1.1) skazać na katorgę • uciec / wrócić z katorgi

(1.2) przebywać na katordze • uciec / wrócić z katorgi

(1.3-4) istna / prawdziwa katorga

synonimy:

(1.3) krwawica, orka; pot. harówka, harówa, zachrzan; posp. zapieprz; wulg. zapierdol

(1.4) ból, cierpienie, droga krzyżowa, gehenna, golgota, kalwaria, męka, męczarnia, udręka, udręczenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zesłanie, zsyłka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. katorżnik m, katorżnica ż

przym. katorżniczy

przysł. katorżniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. каторга < gr.

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) катарга ż; (1.2) катарга ż; (1.3) катарга ż; (1.4) катарга ż
• niemiecki: (1.1) Zwangsarbeit ż; (1.3) Schufterei ż, Plackerei ż; (1.4) Plackerei ż
• nowogrecki: (1.1) κάτεργο n
• rosyjski: (1.1) каторга ż; (1.2) каторга ż; (1.3) каторга ż; (1.4) каторга ż
• ukraiński: (1.1) каторга ż; (1.2) каторга ż; (1.3) каторга ż; (1.4) каторга ż

źródła:

1. Silva rerum historicarum, Janusz Tazbir, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Ciemne sprawy międzywojnia, Stanisław Milewski, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Obłęd, Jerzy Krzysztoń, 1983 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

katorga (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. katorga^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros.

uwagi:

źródła:

1. Hasło „katorga” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.