uciec

uciec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈuʨ̑ɛʦ̑], AS: [ućec], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. uciekać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		uciec
czas przyszły prosty		ucieknę	uciekniesz	ucieknie	uciekniemy	uciekniecie	uciekną
czas przeszły	m	uciekłem	uciekłeś	uciekł	uciekliśmy	uciekliście	uciekli
	ż	uciekłam	uciekłaś	uciekła	uciekłyśmy	uciekłyście	uciekły
	n	uciekłom	uciekłoś	uciekło
tryb rozkazujący		niech ucieknę	ucieknij	niech ucieknie	ucieknijmy	ucieknijcie	niech uciekną
pozostałe formy czas zaprzeszły m uciekłem był uciekłeś był uciekł był uciekliśmy byli uciekliście byli uciekli byli ż uciekłam była uciekłaś była uciekła była uciekłyśmy były uciekłyście były uciekły były n uciekłom było uciekłoś było uciekło było forma bezosobowa czasu przeszłego ucieknięto tryb przypuszczający m uciekłbym, byłbym uciekł uciekłbyś, byłbyś uciekł uciekłby, byłby uciekł ucieklibyśmy, bylibyśmy uciekli ucieklibyście, bylibyście uciekli uciekliby, byliby uciekli ż uciekłabym, byłabym uciekła uciekłabyś, byłabyś uciekła uciekłaby, byłaby uciekła uciekłybyśmy, byłybyśmy uciekły uciekłybyście, byłybyście uciekły uciekłyby, byłyby uciekły n uciekłobym, byłobym uciekło uciekłobyś, byłobyś uciekło uciekłoby, byłoby uciekło imiesłów przysłówkowy uprzedni uciekłszy rzeczownik odczasownikowy ucieknięcie, nieucieknięcie

(1.1) aspekt dokonany od: uciekać

odmiana:

(1.1) koniugacja Vc

 

przykłady:

(1.1) – Myśl mi uciekła – mówię jak prawdziwy schizofrenik – i poczułem w głowie zupełną pustkę^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eufem. wycofać się na z góry upatrzone pozycje; pot. prysnąć, szurnąć, zwiać, dać nogę, dać dyla, dać drapaka, pokazać plecy, pokazać pięty, wziąć nogi za pas; posp. spieprzyć; reg. pozn. ućknąć, gw. (Górny Śląsk) wymleć; st.pol. dernąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ucieczka ż, uciekinier m, uciekinierka ż, uciekanie n, ucieknięcie n

czas. uciekać ndk.

przym. ucieczkowy

związki frazeologiczne:

uciec grabarzowi spod łopaty

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uciekać

• białoruski: (1.1) уцячы, збегчы
• rosyjski: (1.1) убежать, сбежать
• wilamowski: (1.1) adgejn, adnyssuł
• włoski: (1.1) scappare, fuggire

źródła:

1. Jacek Głębski, Kuracja, 1998