gówno

Podobna pisownia: gowno

gówno (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡuvnɔ], AS: [guvno], ​^?/i

podział przy przenoszeniu wyrazu: gó•w•no^[1]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gówno	gówna
dopełniacz	gówna	gówien
celownik	gównu	gównom
biernik	gówno	gówna
narzędnik	gównem	gównami
miejscownik	gównie	gównach
wołacz	gówno	gówna

(1.1) wulg. odchody stałe, kał^[2][3]

(1.2) wulg. przen. coś brzydkiego, bezwartościowego^[4]

(1.3) wulg. przen. ktoś godny pogardzenia, zlekceważenia^[2]

(1.4) wulg. przen. nic^[4][2]

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) Na chodniku leżało psie gówno.

(1.2) Nie kupuj tego gówna.

(1.3) Mówi, że on mechanik (…) gówno, nie mechanik!^[2]

(1.4) Gówno mnie to obchodzi. (= Nic mnie to nie obchodzi.)

(1.4) (…) ale to było jak grochem o ścianę, zero odzewu, więc teraz już się nawet nie wysilam, bo i tak gówno będę z tego miała^[5].

składnia:

(1.1) gówno + D.

(1.3) gówno + M.

kolokacje:

(1.1) psie / kocie / ludzkie / … gówno • robić gówno • narobić gówna

(1.2) byle gówno • straszne / wielkie gówno

(1.3) gówno aktor / dziennikarz / lekarz / mechanik / muzyk / nauczyciel / polityk / …

(1.4) gówno prawda • gówno (kogoś) obchodzić • gówno wart / warty • gówno móc • gówno wiedzieć

synonimy:

(1.1) neutr. kał, kupa, stolec; pot. infant. kupa, kakao

(1.2) neutr. paskudztwo, obrzydlistwo; wulg. szajs

antonimy:

(1.2) cacko, śliczność

hiperonimy:

(1.1) fecesy, fekalia, odchody, wydaliny

hiponimy:

(1.1) biegunka; wulg. sraczka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gówniarz mos, gówniara ż, gówniarstwo n

zdrobn. gówienko n

przym. gówniany

związki frazeologiczne:

bić się z gównem • gówno prawda • siedzieć po uszy w gównie / siedzieć po szyję w gównie / tkwić po uszy w gównie / tonąć po uszy w gównie • wpierdolić się po uszy w gówno / wpaść po uszy w gówno • a gówno

przysłowia gówno chłopu nie zegarek • i w Paryżu nie zrobią z gówna ryżu • nie polezie orzeł w gówna • z gówna bata nie ukręcisz

etymologia:

prasł. *govьno

por. czes. hovno • mac. говно • białor. гаўно • ros. говно • scs. govьno • słc. hovno • słń. govno • ukr. гівно^[6]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shit; (1.2) shit
• arabski: (1.1) غائط
• białoruski: (1.1) гаўно n
• bułgarski: (1.1) говно n
• czeski: (1.1) hovno n; (1.2) hovno n; (1.4) hovno n
• dolnołużycki: (1.1) gowno n; (1.2) gowno n
• duński: (1.1) lort w; (1.2) lort n
• esperanto: (1.1) merdo; (1.2) merdo; (1.3) merdulo
• fiński: (1.1) paska
• francuski: (1.1) merde ż; (1.2) merde ż
• górnołużycki: (1.1) howno n
• hiszpański: (1.1) mierda ż; (1.2) mierda ż; (1.4) mierda ż
• islandzki: (1.1) skítur m
• jidysz: (1.1) דרעק m (drek); (1.2) דרעק m (drek)
• kataloński: (1.1) merda ż; (1.2) merda ż
• kazachski: (1.1) боқ; (1.2) боқ; (1.4) боқ
• łaciński: (1.1) merda; (1.2) merda
• macedoński: (1.1) гомно n
• niemiecki: (1.1) Scheiße ż, Kacke ż; (1.2) Scheiße ż, Kacke ż
• nowogrecki: (1.1) σκατό n; (1.2) σκατό n; (1.4) σκατό n
• rosyjski: (1.1) говно n, дерьмо n; (1.2) говно n, дерьмо n
• szwedzki: (1.1) skit w; (1.2) skit w
• ukraiński: (1.1) гівно n
• węgierski: (1.1) szar
• wilamowski: (1.1) šȧjs ż; (1.2) šȧjs ż
• włoski: (1.1) merda ż; (1.2) merda ż

źródła:

1. Hasło „gówno” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 331.
2.  Hasło „gówno” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3.  Hasło „gówno” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 107.
5. Nie mogę już, mój facet jest taki kiepski w łóżku, kafeteria.pl
6. Heinz Schuster-Šewc, Historisch-etymologisches Wörterbuch der ober- und niedersorbischen Sprache, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budziszyn 1980–1989.