Eden

Podobna pisownia: eden • Edén • edén • Éden • éden

Eden (język polski)

Eden (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɛdɛ̃n], AS: [edẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Eden	Edeny
dopełniacz	Edenu	Edenów
celownik	Edenowi	Edenom
biernik	Eden	Edeny
narzędnik	Edenem	Edenami
miejscownik	Edenie	Edenach
wołacz	Edenie	Edeny

(1.1) bibl. raj, ogród rajski^[1]; zob. też Eden (raj) w Wikipedii

(1.2) geogr. toponim, nazwa szeregu miast i miejscowości na świecie

(1.3) geogr. nazwa kilku rzek na świecie

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym; / okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie: / rubin, topaz, diament, / tarszisz, onyks, beryl, / szafir, karbunkuł, szmaragd, / a ze złota wykonano okrętki / i oprawy na tobie, przygotowane w dniu twego stworzenia^[2].

(1.2) Przenosimy się z Edenu do San Francisco.

składnia:

kolokacje:

(1.1) opuścić / zasadzić Eden • mieszkać w Edenie

(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Edenie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Edenu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Edenu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Edenu • mieszkaniec / mieszkanka Edenu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Edenie • pochodzić z Edenu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Edenu

synonimy:

(1.1) raj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eden mrz

przym. edeński

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Eden < gr. < hebr. עדן

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Eden
• esperanto: (1.1) Edeno
• hebrajski: (1.1) עדן
• hiszpański: (1.1) Edén m
• łaciński: (1.1) Eden
• nowogrecki: (1.1) Εδέμ ż

źródła:

1.  Hasło „Eden” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Księga Ezechiela 28,13.

Eden (język angielski)

Eden (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden, rajski ogród

(1.2) imię żeńskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Eden < gr. < hebr. עדן

uwagi:

źródła:

Eden (język łaciński)

Eden (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden, rajski ogród

(1.2) geogr. równina nad Eufratem^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. < hebr. עדן

uwagi:

źródła:

1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 215.

Eden (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) bibl. Eden^[1]

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Eden
dopełniacz	Edenu
celownik	Edenu
biernik	Eden
miejscownik	Edene
narzędnik	Edenom

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Eden	Edeny
dopełniacz	Edenu	Edenov
celownik	Edenu	Edenom
biernik	Eden	Edeny
miejscownik	Edene	Edenoch
narzędnik	Edenom	Edenmi

(2.1) książk. eden (raj, miejsce szczęśliwości)^[1]

odmiana:

(1.1)

(2.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) war. eden; raj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. edenský

rzecz. eden m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „Eden” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.