raj

Podobna pisownia: raajj • Raj • ráj

raj (język polski)

wymowa:

IPA: [raj], AS: [rai ̯] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci; zob. też Eden (raj) w Wikipedii

(1.2) przen. piękne miejsce, gdzie ludzie są szczęśliwi

(1.3) przen. miejsce szczególnie sprzyjające jakiemuś rodzajowi aktywności^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: raić

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	raj	raje
dopełniacz	raju	rajów
celownik	rajowi	rajom
biernik	raj	raje
narzędnik	rajem	rajami
miejscownik	raju	rajach
wołacz	raju	raje

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Adam i Ewa, pierwsi ludzie, zostali wygnani z raju.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chrześcijański / muzułmański raj

(1.2) istny / prawdziwy / tropikalny / komunistyczny raj • wrota raju • czuć się / mieć jak w raju • Czeski Raj • Słowacki Raj

(1.3) raj dla narciarzy / turystów… • raj podatkowy

synonimy:

(1.1) Eden, Rajski Ogród, niebo

(1.2) arkadia, eden, eldorado, raj na ziemi, kraina szczęśliwości, ziemia obiecana, kraina mlekiem i miodem płynąca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Raj m

przym. rajski

związki frazeologiczne:

baju, baju, będziesz w raju • bez ludzi i raj się znudzi • raj utracony • wygnanie z raju • Adam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadził • bez ludzi i raj się znudzi • rada by dusza do raju, ale grzechy nie puszczają

etymologia:

od prasł. *rajь, z jakiegoś języka irańskiego^[2]

por. bułg. рай, chorw. raj, czes. ráj, mac. рај, ros. рай, słc. raj i ukr. рай

por. awest. 𐬭𐬁𐬫 i sanskr. रयि

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paradise, eden
• arabski: (1.1) جنة ż, فردوس
• baskijski: (1.1) paradisu
• białoruski: (1.1) рай m; (1.2) рай m
• bułgarski: (1.1) рай m
• chorwacki: (1.1) raj m
• czeski: (1.1) ráj m
• duński: (1.1) paradis n, Eden n
• esperanto: (1.1) paradizo
• francuski: (1.1) paradis m
• hiszpański: (1.1) paraíso m
• islandzki: (1.1) paradís ż
• jidysz: (1.1) גן־עדן m (gan-ejdn)
• kataloński: (1.1) paradís m
• łotewski: (1.1) paradīze ż
• niderlandzki: (1.1) paradijs n
• niemiecki: (1.1) Paradies n
• norweski (bokmål): (1.1) paradis n
• nowogrecki: (1.1) παράδεισος m
• portugalski: (1.1) paraíso m
• rosyjski: (1.1) рай m, эдем m; (1.2) рай m
• rumuński: (1.1) rai; (1.2) rai
• sanskryt: (1.1) दिव n
• slovio: (1.1) раи/rai
• słowacki: (1.1) raj m
• starogrecki: (1.1) παράδεισος m
• szwedzki: (1.1) paradis n, himmel w
• tahitański: (1.1) parataito
• turecki: (1.1) behişt
• ukraiński: (1.1) рай m; (1.2) рай m
• wilamowski: (1.1) paradīs n
• włoski: (1.1) paradiso m

źródła:

1.  Hasło „raj” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Hasło „raj” w: Hrvatski jezični portal.

raj (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) płaszczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. rajo, segilorajo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

raj (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) raj^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rajský

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *rajь

zob. polskie znaczenie

uwagi:

źródła:

1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 188-189.

raj (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ent. rój

(1.2) rój (ludzi)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rajzik

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

raj (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

raei

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rząd (szereg)^[1]

(1.2) kolejność

(1.3) mat. szereg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. rīhe < swn. riga

por. niem. Reihe

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.