raj

Podobna pisownia: raajj • Raj • ráj

raj (język polski)

wymowa:

IPA: [raj], AS: [rai ̯] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci; zob. też Eden (raj) w Wikipedii

(1.2) przen. piękne miejsce, gdzie ludzie są szczęśliwi

(1.3) przen. miejsce szczególnie sprzyjające jakiemuś rodzajowi aktywności^[1]

czasownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	raj	raje
dopełniacz	raju	rajów
celownik	rajowi	rajom
biernik	raj	raje
narzędnik	rajem	rajami
miejscownik	raju	rajach
wołacz	raju	raje

(2.1) 2. os. lp rozk. od: raić

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Adam i Ewa, pierwsi ludzie, zostali wygnani z raju.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chrześcijański / muzułmański raj

(1.2) istny / prawdziwy / tropikalny / komunistyczny raj • wrota raju • czuć się / mieć jak w raju • Czeski Raj • Słowacki Raj

(1.3) raj dla narciarzy / turystów… • raj podatkowy

synonimy:

(1.1) Eden, Rajski Ogród, niebo

(1.2) arkadia, eden, eldorado, raj na ziemi, kraina szczęśliwości, ziemia obiecana, kraina mlekiem i miodem płynąca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Raj m

przym. rajski

związki frazeologiczne:

baju, baju, będziesz w raju • bez ludzi i raj się znudzi • raj utracony • wygnanie z raju • Adam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadził • bez ludzi i raj się znudzi • rada by dusza do raju, ale grzechy nie puszczają

etymologia:

od prasł. *rajь, z jakiegoś języka irańskiego^[2]

por. bułg. рай, chorw. raj, czes. ráj, mac. рај, ros. рай, słc. raj i ukr. рай

por. awest. 𐬭𐬁𐬫 i sanskr. रयि

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paradise, eden
• arabski: (1.1) جنة ż, فردوس
• baskijski: (1.1) paradisu
• białoruski: (1.1) рай m; (1.2) рай m
• bułgarski: (1.1) рай m
• chorwacki: (1.1) raj m
• czeski: (1.1) ráj m
• duński: (1.1) paradis n, Eden n
• esperanto: (1.1) paradizo
• francuski: (1.1) paradis m
• hiszpański: (1.1) paraíso m
• islandzki: (1.1) paradís ż
• jidysz: (1.1) גן־עדן m (gan-ejdn)
• kataloński: (1.1) paradís m
• łotewski: (1.1) paradīze ż
• niderlandzki: (1.1) paradijs n
• niemiecki: (1.1) Paradies n
• norweski (bokmål): (1.1) paradis n
• nowogrecki: (1.1) παράδεισος m
• portugalski: (1.1) paraíso m
• rosyjski: (1.1) рай m, эдем m; (1.2) рай m
• rumuński: (1.1) rai; (1.2) rai
• sanskryt: (1.1) दिव n
• slovio: (1.1) раи/rai
• słowacki: (1.1) raj m
• starogrecki: (1.1) παράδεισος m
• szwedzki: (1.1) paradis n, himmel w
• tahitański: (1.1) parataito
• turecki: (1.1) behişt
• ukraiński: (1.1) рай m; (1.2) рай m
• wilamowski: (1.1) paradīs n
• włoski: (1.1) paradiso m

źródła:

1.  Hasło „raj” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Hasło „raj” w: Hrvatski jezični portal.

raj (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) płaszczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. rajo, segilorajo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

raj (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) raj^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rajský

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *rajь

zob. polskie znaczenie

uwagi:

źródła:

1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 188-189.

raj (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ent. rój

(1.2) rój (ludzi)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rajzik

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

raj (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

raei

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rząd (szereg)^[1]

(1.2) kolejność

(1.3) mat. szereg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. rīhe < swn. riga

por. niem. Reihe

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.