wyprowadzić się

wyprowadzić (język polski)

on wyprowadził (1.4) psy

wymowa:

IPA: [ˌvɨprɔˈvad͡ʑit͡ɕ], AS: [vyprovaʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wyprowadzać)

(1.1) prowadząc, ułatwić komuś wyjście skądś

(1.2) kierując pojazdem, opuścić z nim jakieś miejsce

(1.3) pomóc komuś lub czemuś wybrnąć z trudnej sytuacji

(1.4) pójść ze zwierzęciem domowym na spacer, krowami na pastwisko

czasownik zwrotny dokonany wyprowadzić się (ndk. wyprowadzać się)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wyprowadzić
czas przyszły prosty		wyprowadzę	wyprowadzisz	wyprowadzi	wyprowadzimy	wyprowadzicie	wyprowadzą
czas przeszły	m	wyprowadziłem	wyprowadziłeś	wyprowadził	wyprowadziliśmy	wyprowadziliście	wyprowadzili
	ż	wyprowadziłam	wyprowadziłaś	wyprowadziła	wyprowadziłyśmy	wyprowadziłyście	wyprowadziły
	n	wyprowadziłom	wyprowadziłoś	wyprowadziło
tryb rozkazujący		niech wyprowadzę	wyprowadź	niech wyprowadzi	wyprowadźmy	wyprowadźcie	niech wyprowadzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m wyprowadziłem był wyprowadziłeś był wyprowadził był wyprowadziliśmy byli wyprowadziliście byli wyprowadzili byli ż wyprowadziłam była wyprowadziłaś była wyprowadziła była wyprowadziłyśmy były wyprowadziłyście były wyprowadziły były n wyprowadziłom było wyprowadziłoś było wyprowadziło było forma bezosobowa czasu przeszłego wyprowadzono tryb przypuszczający m wyprowadziłbym, byłbym wyprowadził wyprowadziłbyś, byłbyś wyprowadził wyprowadziłby, byłby wyprowadził wyprowadzilibyśmy, bylibyśmy wyprowadzili wyprowadzilibyście, bylibyście wyprowadzili wyprowadziliby, byliby wyprowadzili ż wyprowadziłabym, byłabym wyprowadziła wyprowadziłabyś, byłabyś wyprowadziła wyprowadziłaby, byłaby wyprowadziła wyprowadziłybyśmy, byłybyśmy wyprowadziły wyprowadziłybyście, byłybyście wyprowadziły wyprowadziłyby, byłyby wyprowadziły n wyprowadziłobym, byłobym wyprowadziło wyprowadziłobyś, byłobyś wyprowadziło wyprowadziłoby, byłoby wyprowadziło imiesłów przymiotnikowy przeszły m wyprowadzony, niewyprowadzony wyprowadzeni, niewyprowadzeni ż wyprowadzona, niewyprowadzona wyprowadzone, niewyprowadzone n wyprowadzone, niewyprowadzone imiesłów przysłówkowy uprzedni wyprowadziwszy rzeczownik odczasownikowy wyprowadzenie, niewyprowadzenie

(2.1) aspekt dokonany od: wyprowadzać się

odmiana:

(1.1-4) koniugacja VIa

 

przykłady:

(1.1) Niemal modlił się w duchu, żeby sprawa sama się jakoś rozwiązała, żeby w ostatniej chwili wrócił tej kobiecie rozsądek albo żeby szef wyprowadził ją z cmentarza^[1].

(1.1) Ochroniarze zbliżyli się i wyprowadzili Murzyna na zewnątrz^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) wyżąć

antonimy:

(1.1) wprowadzić

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprowadzenie n, wyprowadzanie n, wyprowadzka ż

czas. zaprowadzać, wyprowadzać ndk., wyprowadzać się ndk.

związki frazeologiczne:

wyprowadzić z równowagi

etymologia:

pol. wy- + prowadzić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprowadzać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprowadzać się

• wilamowski: (1.1) rausłaeta

źródła:

1. Maria Nurowska, Panny i wdowy: czyściec, 1992, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.