Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku

Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku – wybory do Sejmu i Senatu odbyły się 23 września. Zastosowano nowo uchwaloną ordynację wyborczą do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. O mandaty ubiegało się 15 komitetów wyborczych. Wybory te zakończyły się zwycięstwem koalicji SLD-UP. W wyniku wyborów do Sejmu weszło 6 komitetów, które przekroczyły odpowiedni próg oraz posłowie Mniejszości Niemieckiej. Po wyborach koalicja SLD-UP zawarła koalicję z Polskim Stronnictwem Ludowym. Premierem został przewodniczący Sojusz Lewicy Demokratycznej, Leszek Miller. Stanowiska wicepremierów objęli początkowo Marek Belka (SLD, został ministrem finansów) Marek Pol (przewodniczący Unii Pracy, został ministrem infrastruktury) i Jarosław Kalinowski (prezes PSL, został ministrem rolnictwa i rozwoju wsi).

Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku

Państwo	Polska
Rodzaj	wybory parlamentarne
Data przeprowadzenia	23 września 2001
Data zarządzenia	25 czerwca 2001 przez: Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[1]
Podstawa prawna	Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
Ordynacja wyborcza	proporcjonalna (Sejm), większościowa (Senat)
Głosowanie
Wyniki głosowania do Sejmu: SLDUP 41,04% PO 12,68% SRP 10,2% PIS 9,5% PSL 8,98% LPR 7,87% AWSP 5,6% UW 3,1% Inne 1,02%
Wyniki głosowania do Senatu: SLDUP 38,91% BS 24,42% PSL 13,21% SRP 4,28% LPR 4,05% UPR 1,74% ARS 1,1% Inne 25,46%
Frekwencja: Sejm: 46,29% Senat: 46,28%
poprzednie: 1997 następne: 2005
Strona internetowa

Sytuacja na scenie politycznej przed wyborami

Do ogłoszenia wyborów doszło podczas trwających od 1997 rządów AWS (w momencie urzędowania rządu Jerzego Buzka). Wybory odbyły się w następnym roku po rozpadzie koalicji AWS-UW i wyborach prezydenckich, które wygrał w pierwszej turze wywodzący się z SLD urzędujący prezydent RP Aleksander Kwaśniewski z wynikiem 53,9% głosów^[2]. Komitety ogólnopolskie zarejestrowały tworzące w latach 1997–2000 koalicję rządzącą AWS (jako AWSP) i UW oraz opozycyjne SLD (który powołał koalicję wyborczą m.in. z UP) i PSL, a także powstałe w 2001 parlamentarne PO, PiS i ARS (formacje wywodzące się z AWS i UW) oraz pozaparlamentarna LPR.

System wyborczy

12 kwietnia 2001 Sejm głosami posłów AWS, Unii Wolności oraz PSL uchwalił nową ordynację wyborczą. Zmianie uległa metoda liczenia głosów w wyborach do Sejmu – z metody d’Hondta na zmodyfikowaną metodę Sainte-Laguë. Nowa ordynacja znosiła listę ogólnopolską. Najmniejszy okręg wyborczy miał 7 mandatów (Chrzanów), a największy 19 (Warszawa). Wszystkich 460 posłów wybierano w okręgach wyborczych. W wyborach do Senatu wybierano od 2 do 4 senatorów. Wprowadzono znaczące ograniczenia w systemie pozyskiwania i wydatkowania środków na kampanię wyborczą. Zakazane zostały cegiełki i zbiórki. W ich miejsce wprowadzono subwencję z budżetu państwa wypłacaną w kwartalnych ratach dla partii – które uzyskały powyżej 3% ważnie oddanych głosów, oraz powyżej 6% dla koalicji. Przeciwko systemowi subwencji nieskutecznie protestowała Platforma Obywatelska^[3], która nie wyrażała woli zarejestrowania się jako partia polityczna, co oznaczało rezygnację z subwencji. Prezydent Aleksander Kwaśniewski krytycznie odniósł się do propozycji przeliczania głosów na mandaty oraz do faktu, że ordynacja została uchwalona pół roku przed wyborami^[4]. W przeciwieństwie do metody d’Hondta, nowa ordynacja w mniejszym stopniu premiowała wysokie wyniki dla pojedynczych komitetów – przy poparciu rzędu 43% powodowało to zmniejszenie ostatecznego wyniku, nawet o 35 mandatów^[5].

Po uchwaleniu nowej ordynacji mandaty dzielono w okręgach wyborczych w systemie proporcjonalnym, zmodyfikowaną metodą Sainte-Laguë pomiędzy listy tych komitetów wyborczych, które uzyskały co najmniej 5% głosów w skali kraju, a w przypadku koalicyjnych komitetów wyborczych (KKW) – 8% głosów. Z progu tego zwolnione były listy komitetów mniejszości narodowych.

Wybory do Senatu odbyły się według systemu większościowego. W okręgach wybierano 2–4 senatorów, którzy uzyskali największą liczbę głosów. W wyborach do senatu koalicja SLD-UP zdobyła 75 mandatów. Drugie miejsce i 15 mandatów zdobył Blok Senat 2001 (skupiający przedstawicieli AWSP, PiS, PO i UW)^[6]. Do Senatu dostało się również 4 przedstawicieli PSL oraz po 2 Samoobrony RP i Ligi Polskich Rodzin. Natomiast 2 mandaty przypadły senatorom niezależnym^[6].

Kampania wyborcza i sondaże

SLD-UP. Sondaże przeprowadzone na miesiąc przed wyborami dawały lewicowej koalicji SLD-UP (w której skład poza dwiema głównymi partiami wchodziły także PLD, KPEiR i SD) poparcie rzędu 45–50%^[7]. Od stycznia do sierpnia poparcie dla koalicji wahało się od 43 do 54%^[8]. Kampania lewicowej koalicji przebiegała pod hasłem „Przywróćmy normalność, wygrajmy przyszłość”^[5]. Oficjalny początek kampanii koalicji miał miejsce 9 lipca na Torwarze. Do 18 lipca miały miejsce inauguracje okręgowe. W kampanii SLD-UP wystąpił m.in. zespół Ich Troje. Postulatami kampanii były: zniesienie Senatu, redukcja liczby ministerstw, likwidacja kas chorych i powrót starej matury^[8]. Na trzy dni przed głosowaniem na konferencji prasowej kandydat na ministra finansów Marek Belka swoimi wypowiedziami na temat programu radykalnych oszczędności odebrał koalicji część głosów^[7].

Unia Wolności. Hasłem wyborczym Unii Wolności była „Silna klasa średnia to silna Polska”, jednak żaden z sierpniowych sondaży nie dawał partii szans na przekroczenie 5%-owego progu wyborczego^[5]. W trakcie kampanii partia promowała program skierowany do absolwentów oraz dwie stawki podatkowe.

AWSP. Hasłami kampanii AWSP brzmiało „Inni dużo mówią… My zmieniamy Polskę”. Kampania wyborcza Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy miała bardzo pasywny charakter. Podczas inauguracji kampanii wyborczej Jerzy Buzek przedstawił osiągnięcia rządu: m.in. wstąpienie do NATO, postępy w integracji z Unią Europejską, decentralizację kraju czy ratyfikację konkordatu. Podkreślano potrzebę kontynuacji przez AWSP tradycji „Solidarności”. AWSP zrezygnowała z billboardów, tłumacząc się potrzebą dostosowania do skromnych warunków życia Polaków^[9]. Dodatkowo z powodu uporu ZChN, AWSP została zarejestrowana jako koalicja wyborcza (poza ZChN w jej skład wchodziły także RS AWS, PPChD i KPN). W sondażach koalicja cieszyła się poparciem poniżej 8%-owego progu wyborczego dla koalicji.

Platforma Obywatelska. Główne hasła kampanii brzmiały: „Normalni ludzie, normalna Polska”, „Szansa dla Polski”, „Żeby mieć, trzeba chcieć”^[10]. Pojawiły się także billboardy z wizerunkami „trzech tenorów” oraz foremki w kształcie loga formacji^[11]. W programie politycznym popierano integrację z Unią Europejską, a w sferze gospodarczej podatek liniowy (z zachowaniem zwolnienia dla osób najmniej zarabiających) oraz „zmianę kodeksu pracy, aby ułatwić zatrudnienie nowych pracowników”^[11]. W sferze politycznej PO opowiadała się za likwidacją listy krajowej oraz wprowadzeniem ordynacji większościowej do Sejmu^[11]. Zwracano również uwagę na potrzebę reformowania i unowocześnienia obszarów wiejskich^[12]. Przedwyborcze sondaże dawały ugrupowaniu poparcie 14% i wskazywały na zdobycie przez PO drugiego miejsca^[5]. Z list PO startowali m.in. działacze SKL i UPR^[5]. W prawyborach w Nysie i Bystrzycy Kłodzkiej PO uzyskała odpowiednio 17 i 6%^[8].

Prawo i Sprawiedliwość. Kampania do parlamentu prowadzona była w oparciu o osobę ministra sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka Lecha Kaczyńskiego^[13]. Lider ugrupowania przedstawił program zawierający oczyszczenie elit, jawność majątkową polityków, powołanie urzędu antykorupcyjnego oraz przywrócenie kary śmierci. W sferze gospodarczej lider partii zapowiedział odbiurokratyzowanie gospodarki oraz ograniczenie samodzielności Narodowego Banku Polskiego i Rady Polityki Pieniężnej, ochronę rynku przed nieuczciwą konkurencją z zagranicy, a także podniesienie kwoty wolnej od podatku^[14]. W kampanii billboardowej i telewizyjnej liderzy ugrupowania bracia Kaczyńscy opowiadali o swoich celach. Partia przedstawiła również czarno-biały spot krytykujący niesprawne sądy i trudną rzeczywistość^[13].

Liga Polskich Rodzin. Kampania wyborcza Ligi Polskich Rodzin skierowana była do wyborców nastawionych eurosceptycznie. Partia wzywała do walki z ekspansją kapitału zagranicznego^[7]. W ostatniej fazie kampanii po zamachach na Nowy Jork i Waszyngton nastąpił wzrost poparcia dla partii jako głoszącej konieczność dystansowania się od państw zachodu^[7]. Z list LPR startowało szereg ugrupowań o charakterze narodowym.

Samoobrona RP. Kampania wyborcza Samoobrony przebiegała pod hasłami „SLD, PSL, UW, PO, AWS – oni już byli” oraz „Wybierz Samoobronę zamiast samozagłady”. Hasła były wsparte odnowionym eleganckim wizerunkiem przewodniczącego partii^[7]. Na wzrost poparcia partii w ostatniej fazie kampanii wpłynęły zamachy na Nowy Jork i Waszyngton, ponieważ partia głosiła program dystansowania się od państw Zachodu^[7]. Na skutek wypowiedzi Marka Belki z SLD, Samoobrona przejęła również część wyborców tego ugrupowania na krótko przed wyborami.

Polskie Stronnictwo Ludowe. Kampania wyborcza PSL przebiegała w tonie pikniku, w przeciwieństwie do utrzymywanej w smutnym tonie agresywnej kampanii Samoobrony. Hasło wyborcze brzmiało „Blisko ludzkich spraw”^[7]. Wypowiedzi polityków były stonowane, choć krytyczne wobec rządu Jerzego Buzka^[15]. Początek kampanii PSL nastąpił 6 sierpnia w Teatrze Polskim^[8]. W porównaniu do poprzednich kampanii partia zrezygnowała z muzyki disco polo na rzecz pozowania w towarzystwie biznesmenów i młodzieży, a pikniki przypominały przedstawicieli klasy średniej^[16].

Komitety wyborcze do Sejmu i Senatu

Komitety, które zarejestrowały listy do Sejmu w co najmniej połowie okręgów wyborczych

	Nr listy	Komitet wyborczy	Lider		Hasła wyborcze	Kandydaci na posłów	Kandydaci na senatorów
	1	KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy*		Leszek Miller	Przywróćmy normalność, wygrajmy przyszłość	908[17]	99
	2	KKW Akcja Wyborcza Solidarność Prawicy*		Andrzej Wiszniewski	Prawość, porządek, praca; Prawa Polska	727[18]	0
	3	Unia Wolności		Bronisław Geremek	Silna klasa średnia to silna Polska	800[19]	0
	4	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej*		Andrzej Lepper	Wybierz Samoobronę, zamiast samozagłady; Oni już byli; Czas odblokować Polskę	664[20]	21
	5	Prawo i Sprawiedliwość*		Lech Kaczyński	Prawo i Sprawiedliwość	752[21]	0
	6	Polskie Stronnictwo Ludowe*		Jarosław Kalinowski	Blisko ludzkich spraw	884[22]	74
	7	KWW Platforma Obywatelska*		Maciej Płażyński	Szansa dla Polski; Żeby mieć, trzeba chcieć; Normalni ludzie, normalna Polska	766[23]	0
	8	Alternatywa Ruch Społeczny*	brak			852[24]	11
	10	Liga Polskich Rodzin*		Marek Kotlinowski	Aby Polska Polską była	719[25]	14

* Inne partie startujące z list danych komitetów (w wypadku KKW i KWW wszystkie partie):

• SLD-UP – Sojusz Lewicy Demokratycznej, Unia Pracy, Partia Ludowo-Demokratyczna, Stronnictwo Demokratyczne, Krajowa Partia Emerytów i Rencistów
• AWSP – Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność, Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów, Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Konfederacja Polski Niepodległej, po 2 członków: Chrześcijańska Demokracja III Rzeczypospolitej Polskiej, Ruch Odbudowy Polski, po 1 członku: Mikołajczykowskie PSL „Niepodległość”, Stronnictwo Pracy
• Samoobrona RP – Forum Emerytów i Rencistów, Związek Weteranów Wojny, po 1 członku: Polskie Stronnictwo Ludowe, Sojusz Lewicy Demokratycznej
• PiS – Przymierze Prawicy, Stronnictwo Pracy, Porozumienie Centrum, Ruch Odbudowy Polski (częściowo), Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność (w niewielkiej części), Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe (2 członków), po 1 członku: Unia Polityki Realnej, Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów, Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe
• PSL – Blok dla Polski, Stronnictwo Polska Racja Stanu, Zieloni Rzeczypospolitej Polskiej, Stronnictwo Narodowe (w niewielkiej części), Polska Partia Inżynierów i Techników, po 1 członku: Chrześcijańska Demokracja III Rzeczypospolitej Polskiej, Polskie Stronnictwo Kresowe
• PO – Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe, Unia Polityki Realnej, Unia Wolności (w niewielkiej części), Chrześcijańska Demokracja III Rzeczypospolitej Polskiej (połowa), Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów (2 członków), po 1 członku: Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność, Republikanie Rzeczypospolitej Polskiej, Forum Samorządowe
• ARS – Alternatywa Ruch Społeczny, Konfederacja Polski Niepodległej – Ojczyzna, Polska Partia Ekologiczna – Zielonych, Biedota Polska, Krajowe Porozumienie Emerytów i Rencistów Rzeczypospolitej Polskiej, Narodowe Odrodzenie Polski, Polskie Stronnictwo Ludowe Mikołajczykowskie, Front Polski, Stronnictwo Narodowe (w niewielkiej części), po 2 członków: Chrześcijańska Demokracja III Rzeczypospolitej Polskiej, Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, Liga Polska – Organizacja Narodu Polskiego, po 1 członku: Stronnictwo Polska Racja Stanu, Liga Polskich Rodzin
• LPR – Stronnictwo Narodowe, Ruch Odbudowy Polski, Ruch Katolicko-Narodowy, Porozumienie Polskie, Przymierze Ludowo-Narodowe, Liga Polskich Rodzin, Przymierze dla Polski, Liga Polska – Organizacja Narodu Polskiego, Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe (w niewielkiej części), po 2 członków: Porozumienie Polskich Chrześcijańskich Demokratów, Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność, po 1 członku: Konfederacja Polski Niepodległej, Stronnictwo Pracy, Partia Kupiecka

Komitety, które zarejestrowały listy do Sejmu w niektórych okręgach

	Nr listy	Komitet wyborczy	Lider		Hasła wyborcze	Liczba okręgów	Kandydaci na posłów	Kandydaci na senatorów
	9	Polska Wspólnota Narodowa*		Bolesław Tejkowski		6	75[26]	0
	11	KWW Mniejszość Niemiecka**		Henryk Kroll		2	36[27]	3
	13	Polska Unia Gospodarcza		Wojciech Kornowski		10	117[28]	9
	14	Polska Partia Socjalistyczna*		Piotr Ikonowicz		16	205[29]	9
	15	KWW Niemiecka Mniejszość Górnego Śląska*		Dietmar Brehmer		1	15[30]	0

* Inne partie startujące z list danych komitetów (w wypadku KWW wszystkie partie):

• PWN – Polska Partia Robotniczo-Chłopska
• PPS – Krajowe Forum Lewicy
• MNGŚ – Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność (1 członek)

** Jako komitet mniejszości narodowej zwolniony z obowiązku przekraczania progu wyborczego.

Listy wyborcze w poszczególnych okręgach oraz ich liderzy

Poniższe zestawienie zostało opracowane na podstawie danych z serwisu informacyjnego PKW^[31]

Obecność list komitetów wyborczych w poszczególnych okręgach w wyborach do Sejmu. Tam, gdzie komitet zarejestrował listę, podano imię i nazwisko kandydata z nr 1

Okręg	SLD–UP	AWSP	UW	Samoobrona	PiS	PSL	PO	ARS	PWN	LPR	MN	PUG	PPS
1	Jerzy Szmajdziński	Krzysztof Bałazy	Marcin Zawiła	Ryszard Bonda	Adam Lipiński	Tadeusz Samborski	Tadeusz Maćkała	Bronisław Trzeciak	–	Halina Szustak	–	–	–
2	Marek Dyduch	Ryszard Wawryniewicz	Jan Lityński	Franciszek Franczak	Wojciech Lica	Ryszard Niebieszczański	Zbigniew Chlebowski	Adam Ziemiński	–	Grzegorz Górniak	–	–	–
3	Jan Chaładaj	Jan Chmielewski	Władysław Frasyniuk	Piotr Kozłowski	Kazimierz Ujazdowski	Janusz Dobrosz	Bogdan Zdrojewski	Sebastian Wierzbicki	–	Antoni Stryjewski	–	–	–
4	Anna Bańkowska	Antoni Tokarczuk	Andrzej Maciejewski	Wojciech Mojzesowicz	Tomasz Markowski	Eugeniusz Kłopotek	Teresa Piotrowska	Adam Sengebusch	–	Witold Hatka	–	Roman Piotrowski	–
5	Jerzy Wenderlich	Jacek Kurski	Jan Wyrowiński	Leszek Sułek	Romuald Gronkiewicz	Zbigniew Sosnowski	Sławomir Rybicki	Sławomir Urtnowski	–	Anna Sobecka	–	Tomasz Kaczmarek	Teresa Piaskowska
6	Izabella Sierakowska	Jacek Szczot	Paweł Bryłowski	Józef Żywiec	Elżbieta Kruk	Zdzisław Podkański	Zyta Gilowska	Jerzy Kukuryk	–	Robert Luśnia	–	–	Piotr Jastrzębski
7	Lech Nikolski	Zdzisław Denysiuk	Henryk Wujec	Jerzy Michalski	Włodzimierz Dzięga	Franciszek Stefaniuk	Stanisław Żmijan	Jan Onisk	–	Henryk Lewczuk	–	–	–
8	Andrzej Brachmański	Maciej Jankowski	Jerzy Wierchowicz	Henryk Ostrowski	Kazimierz Marcinkiewicz	Jan Andrykiewicz	Dariusz Bachalski	Mieczysław Zarzycki	–	Stanisław Gudzowski	–	Marek Ozimkiewicz	Henryk Kasiński
9	Leszek Miller	Jerzy Kropiwnicki	Andrzej Jędrzejczak	Krzysztof Rutkowski	Elżbieta Więcławska	Henryk Siemiński	Mirosław Drzewiecki	Piotr Kluszczyński	Włodzimierz Nowański	Piotr Korwin-Kochanowski	–	–	Urszula Bogdańska
10	Zbigniew Sobotka	Jacek Tworkowski	Ryszard Grudziński	Stanisław Łyżwiński	Witold Nieduszyński	Janusz Wojciechowski	Elżbieta Radziszewska	Gabriel Kraus	Jerzy Surowiecki	Tadeusz Kędziak	–	–	Mariola Mirowska
11	Andrzej Pęczak	Krzysztof Kwiatkowski	Tarcyzjusz Matusiak	Renata Rochnowska	Piotr Krzywicki	Wojciech Zarzycki	Cezary Grabarczyk	Zbigniew Śniadecki	–	Krystyna Grabicka	–	–	Halina Kubiak
12	Janusz Lisak	Grzegorz Gołdynia	Tadeusz Syryjczyk	Tadeusz Łobodziński	Adam Bielan	Leszek Zieliński	Paweł Graś	Krzysztof Kozik	–	Leszek Murzyn	–	–	–
13	Kazimierz Chrzanowski	Kazimierz Barczyk	Tadeusz Mazowiecki	Kazimierz Wójcik	Zbigniew Ziobro	Bogdan Pęk	Bogdan Klich	Kazimierz Wilk	–	Marek Kotlinowski	–	–	–
14	Kazimierz Sas	Andrzej Szkaradek	Janusz Majcher	Tadeusz Szukała	Ryszard Nowak	Mieczysław Kiełbasa	Andrzej Czerwiński	Grzegorz Pazdan	–	Zofia Krasicka-Domka	–	–	–
15	Krzysztof Janik	Zbigniew Zarębski	Gwidon Wójcik	Marian Curyło	Barbara Marianowska	Wiesław Woda	Aleksander Grad	Krzysztof Kasperek	–	Mariusz Grabowski	–	–	–
16	Andrzej Piłat	Mirosław Koźlakiewicz	Dariusz Krajowski-Kukiel	Jerzy Pękała	Wojciech Jasiński	Waldemar Pawlak	Łukasz Abgarowicz	Grzegorz Kaczmarzyk	–	Paweł Połanecki	–	–	Dariusz Murawski
17	Tomasz Nałęcz	Jan Rejczak	Borysław Szlanta	Wanda Łyżwińska	Marek Suski	Zbigniew Kuźmiuk	Ewa Kopacz	Jan Gut	–	Jan Łopuszański	–	Sylwester Rafalak	–
18	Józef Oleksy	Krzysztof Tchórzewski	Zbigniew Janas	Krzysztof Filipek	Marian Piłka	Jarosław Kalinowski	Zbigniew Chrzanowski	Tadeusz Bartold	–	Gabriel Janowski	–	–	Andrzej Olejniczak
19	Marek Borowski	Andrzej Smirnow	Bronisław Geremek	Krzysztof Sikora	Jarosław Kaczyński	Ryszard Bugaj	Paweł Piskorski	Michał Janiszewski	Bolesław Tejkowski	Antoni Macierewicz	–	–	Piotr Ikonowicz
20	Andrzej Celiński	Krzysztof Kawęcki	Ryszard Petru	Zbigniew Witaszek	Ludwik Dorn	Janusz Piechociński	Krzysztof Oksiuta	Henryk Goryszewski	Andrzej Olszanka	Roman Giertych	–	–	–
21	Jerzy Szteliga	Franciszek Szelwicki	Kazimierz Szczygielski	Zenon Tyma	Andrzej Diakonow	Zbigniew Figas	Leszek Korzeniowski	Małgorzata Vincenz-Popenda	Józef Korol	Jerzy Czerwiński	Henryk Kroll	–	–
22	Witold Firak	Stanisław Zając	Janusz Onyszkiewicz	Alicja Lis	Marek Kuchciński	Adam Woś	Elżbieta Łukacijewska	Mieczysław Skowroński	–	Ryszard Kędra	–	–	–
23	Wiesław Ciesielski	Marian Krzaklewski	Tadeusz Gardziel	Maria Zbyrowska	Marek Jurek	Jan Bury	Jan Tomaka	Dorota Saja	–	Zygmunt Wrzodak	–	–	–
24	Włodzimierz Cimoszewicz	Marian Blecharczyk	Artur Smółko	Genowefa Wiśniowska	Jarosław Zieliński	Henryk Bogdan	Marek Zagórski	Waldemar Polczyński	–	Piotr Krutul	–	Ryszard Iwaszkiewicz	Zenobiusz Golonko
25	Jolanta Banach	Jacek Rybicki	Bogdan Borusewicz	Danuta Hojarska	Lech Kaczyński	Krzysztof Trawicki	Maciej Płażyński	Stanisław Pobłocki	–	Wiesław Kozłowski	–	–	–
26	Izabela Jaruga-Nowacka	Kazimierz Janiak	Jan Król	Lech Zielonka	Wiesław Walendziak	Sławomir Szatkowski	Donald Tusk	Marek Toczek	–	Robert Strąk	–	–	–
27	Kazimierz Zarzycki	Stanisław Szwed	Janusz Okrzesik	Piotr Smolana	Mirosław Styczeń	Jan Wysogląd	Tomasz Tomczykiewicz	Anna Parka	–	Stanisław Zadora	–	–	–
28	Ewa Janik	Ryszard Iwan	Jerzy Zając	Andrzej Grzesik	Szymon Giżyński	Władysław Serafin	Edward Maniura	Tomasz Wieczorek	–	Barbara Czekaj	–	–	Józef Zatoński
29	Wacław Martyniuk	Janusz Steinhoff	Andrzej Potocki	Stanisław Dulias	Wojciech Szarama	Adam Wędrychowicz	Andrzej Gałażewski	Bogusław Ziętek	–	Marek Rawecki	–	–	Łukasz Kałdonek
30	Tomasz Mamiński	Wojciech Frank	Ryszard Ostrowski	Józef Stasiewski	Paweł Bromski	Jan Szmydki	Piotr Zienc	Janina Kraus	–	Grzegorz Mosoń	Lidia Burdzik	Michał Kurpas	–
31	Barbara Blida	Jerzy Buzek	Tadeusz Zieliński	Włodzimierz Czechowski	Jerzy Polaczek	Marian Dziurowicz	Piotr Mateja	Daniel Podrzycki	–	–	–	–	–
32	Andrzej Szarawarski	Czesław Sobiesiek	Barbara Imiołczyk	Michał Figlus	Jędrzej Jędrych	Jacek Soska	Grzegorz Dolniak	Tomasz Karwowski	–	Waldemar Sikora	–	–	Urszula Woroniecka
33	Henryk Długosz	Waldemar Bartosz	Andrzej Kruzel	Józef Cepil	Przemysław Gosiewski	Józef Szczepańczyk	Krzysztof Grzegorek	Mariusz Olszewski	–	Wojciech Wierzejski	–	–	Robert Łukasiewicz
34	Witold Gintowt-Dziewałtowski	Krzysztof Napieralski	Tadeusz Naguszewski	Adam Ołdakowski	Leonard Krasulski	Stanisław Żelichowski	Stanisław Gorczyca	Andrzej Wąsicki	–	Wacław Płotka	–	–	–
35	Tadeusz Iwiński	Grażyna Langowska	Mirosław Czech	Mieczysław Aszkiełowicz	Aleksander Szczygło	Irena Petryna	Marek Żyliński	Piotr Niczyperowicz	–	Halina Nowina Konopka	–	–	Włodzimierz Lewicki
36	Marek Wagner	Mirosław Kruszyński	Jerzy Koralewski	Józef Skutecki	Tadeusz Dziuba	Józef Gruszka	Andrzej Wojtyła	Ludwik Wagner	–	Witold Tomczak	–	Marzena Adamska	–
37	Marek Pol	Antoni Tyczka	Jerzy Stępień	Alfred Budner	Andrzej Owsiński	Jan Kopczyk	Ireneusz Niewiarowski	Jan Buda	Jerzy Zouner	Jerzy Wojtaszek	–	Małgorzata Zaręba	–
38	Andrzej Gawłowski	Urszula Wachowska	Jerzy Podmokły	Renata Beger	Jan Szyszko	Stanisław Kalemba	Adam Szejnfeld	Bogdan Pawłowski	–	Józef Skowyra	–	–	–
39	Krystyna Łybacka	Paweł Łączkowski	Marek Zieliński	Tadeusz Dębicki	Marcin Libicki	Wojciech Jankowiak	Waldy Dzikowski	Mieczysław Nowak	–	Maciej Giertych	–	Wojciech Kornowski	–
40	Ryszard Ulicki	Bogdan Krawczyk	Władysław Husejko	Andrzej Lepper	Waldemar Flügel	Leszek Dydyna	Małgorzata Rohde	Aleksander Białkowski	–	Franciszka Pniewska	–	–	Wiesław Jankowski
41	Jacek Piechota	Longin Komołowski	Grzegorz Jankowski	Wacław Klukowski	Jacek Sauk	Andrzej Durka	Mariusz Gerula	Edward Ślęzak	–	Sylwester Chruszcz	–	–	–

Okręg wyborczy	Nazwa Komitetu		Numer 1 na liście
29 Gliwice		KWW Niemiecka Mniejszość Górnego Śląska	Dietmar Brehmer

Wyniki

Wyniki wyborów potwierdziły wcześniejsze prognozy sondaży. Zwycięzcą wyborów została koalicja SLD-UP, zdobywając 5,3 mln głosów (41,04%) i zwyciężając w każdym z nowo utworzonych 41 okręgów wyborczych. Jednak na skutek nowej ordynacji wyborczej wynik przełożył się na 216 mandatów poselskich i był zbyt mały, by samodzielnie rządzić^[32]. Największym zaskoczeniem wyborów był trzeci wynik Samoobrony, która zdobyła 1,3 mln głosów, co przełożyło się na 53 mandaty poselskie^[32]. Pozostałymi komitetami mającymi reprezentację w Sejmie zostały Prawo i Sprawiedliwość (9,5% – 44 mandaty poselskie), Polskie Stronnictwo Ludowe (8,98% – 42 mandaty) i Liga Polskich Rodzin (7,87% – 38 mandatów poselskich)^[32]. Ponadto 2 mandaty przypadły Mniejszości Niemieckiej. Poza Sejmem znalazły się oba komitety ugrupowań, które w minionej kadencji zasiadały w rządzie – AWSP (5,6% głosów) oraz Unia Wolności (3,1%)^[6]. Zwycięska koalicja uzyskała największe poparcie w Polsce zachodniej i centralnej, natomiast najmniejsze w południowo-wschodniej^[6], w którym największym poparciem cieszyły się LPR i PSL^[6].

Wyniki wyborów do Sejmu RP

Wyniki wyborów do Sejmu 1991–2019

Osobny artykuł: Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji (2001–2005).

Zwycięzcy w poszczególnych okręgach w wyborach do Sejmu RP

Komitet wyborczy[33]		Głosy			Mandaty
		Liczba	%	+/−	Liczba	+/−	%
	KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	5 342 519	41,04	9,17[uwaga 1]	216	52[uwaga 2]	47,00
	KWW Platforma Obywatelska	1 651 099	12,68	–	65	–	14,13
	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	1 327 624	10,20	10,12	53	53	11,52
	Prawo i Sprawiedliwość	1 236 787	9,50	–	44	–	9,57
	Polskie Stronnictwo Ludowe	1 168 659	8,98	1,67	42	15	9,13
	Liga Polskich Rodzin	1 025 148	7,87	–	38	–	8,26
	KWW Mniejszość Niemiecka	47 230	0,36	0,03	2		0,43
	KKW Akcja Wyborcza Solidarność Prawicy[uwaga 3]	729 207	5,60	28,23	–	201	–
	Unia Wolności	404 074	3,10	10,27	–	60	–
	Alternatywa Ruch Społeczny	54 266	0,42	–	–	–	–
	Polska Partia Socjalistyczna	13 459	0,10	–	–	–	–
	KWW Niemiecka Mniejszość Górnego Śląska	8024	0,06	0,07	–	–	–
	Polska Unia Gospodarcza	7189	0,06	–	–	–	–
	Polska Wspólnota Narodowa	2644	0,02	0,05	–	–	–
Ogółem		13 017 929	100,00	–	460	–	100,00
Głosy nieważne		541 483	3,99	0,11
Frekwencja		13 559 412	46,29	1,64

• 
  Liczba mandatów
• 
  Zwycięskie komitety wyborcze w powiatach

Podział mandatów i rozkład procentowy poparcia w wyniku wyborów z uwzględnieniem podziału na późniejszą koalicję rządzącą w kolejności: ugrupowania rządowe, opozycja parlamentarna i pozaparlamentarna (komitety, które nie przekroczyły 1% poparcia w skali kraju potraktowano zbiorczo):

↓
216	42	65	53	44	38
SLD–UP	PSL	PO	Samoobrona RP	PiS	LPR

↓
SLD–UP	PSL	PO	Samoobrona RP	PiS	LPR	AWSP	UW

Wyniki głosowania w skali okręgów

Wszystkie dane wyrażono w procentach.

Okręg	Nazwa												Frekwencja
		SLD-UP	PO	SRP	PiS	PSL	LPR	AWSP	UW	ARS	MN	Inni
01 !1	Legnica	53,69	10,50	9,42	7,03	5,81	5,89	4,07	3,19	0,40	–	–	43,50
02 !2	Wałbrzych	52,68	11,74	10,91	4,67	5,48	6,48	4,24	3,27	0,55	–	–	43,89
03 !3	Wrocław	39,15	17,83	9,51	10,26	4,74	7,86	5,21	5,00	0,45	–	–	46,92
04 !4	Bydgoszcz	50,37	8,97	9,57	7,38	7,85	8,16	4,97	2,27	0,27	–	0,19	46,23
05 !5	Toruń	47,36	9,59	12,05	6,98	8,86	7,61	4,23	2,64	0,24	–	0,43	42,68
06 !6	Lublin	34,27	8,48	13,31	9,42	17,27	9,91	4,50	2,18	0,39	–	0,27	48,09
07 !7	Chełm	34,58	5,91	15,86	5,23	21,38	11,30	3,85	1,49	0,40	–	–	46,65
08 !8	Zielona Góra	51,54	9,81	9,60	5,66	7,49	5,44	5,99	3,36	0,38	–	0,72	42,58
09 !9	Łódź	52,19	12,10	6,69	9,88	2,35	7,34	5,70	3,22	0,23	–	0,29	48,54
10 !10	Piotrków Trybunalski	39,70	8,33	15,90	6,32	14,91	7,49	4,80	1,63	0,39	–	0,54	44,73
11 !11	Sieradz	41,05	7,84	17,76	5,77	13,87	7,51	3,85	1,59	0,42	–	0,33	46,17
12 !12	Chrzanów	35,24	14,09	8,38	9,87	9,30	11,54	8,16	2,84	0,57	–	–	48,27
13 !13	Kraków	33,67	18,15	6,89	16,03	5,11	9,66	4,39	5,84	0,25	–	–	50,50
14 !14	Nowy Sącz	23,32	19,13	7,98	11,68	10,86	11,44	12,80	2,04	0,75	–	–	47,95
15 !15	Tarnów	25,56	13,77	10,05	9,77	17,40	13,02	7,87	2,22	0,33	–	–	46,59
16 !16	Płock	41,21	7,70	13,04	7,48	17,04	5,67	5,27	1,98	0,40	–	0,21	42,11
17 !17	Radom	34,38	10,64	13,54	8,00	18,10	7,71	5,47	1,59	0,48	–	0,10	43,66
18 !18	Siedlce	30,06	7,60	14,19	8,42	22,95	9,67	4,94	1,60	0,44	–	0,12	45,65
19 !19	Warszawa I	36,77	18,87	3,05	21,57	1,62	7,12	4,02	6,58	0,19	–	0,21	56,11
20 !20	Warszawa II	30,76	16,05	8,26	18,12	8,95	9,38	4,90	3,15	0,35	–	0,10	45,15
21 !21	Opole	38,84	11,97	11,01	5,33	5,08	6,62	3,66	3,09	0,41	13,62	0,37	39,83
22 !22	Krosno	31,62	7,02	12,27	8,79	15,90	11,89	10,29	1,75	0,48	–	–	47,28
23 !23	Rzeszów	31,19	8,86	10,14	8,41	13,78	15,78	9,90	1,36	0,58	–	–	49,14
24 !24	Białystok	37,91	8,42	12,04	11,51	10,96	11,79	4,89	1,87	0,21	–	0,40	44,79
25 !25	Gdańsk	34,58	25,82	6,38	15,95	3,39	5,90	4,91	2,83	0,23	–	–	47,56
26 !26	Gdynia	36,46	24,92	9,21	9,30	4,96	7,87	4,27	2,69	0,32	–	–	47,32
27 !27	Bielsko-Biała	38,30	13,80	7,91	9,87	5,65	9,83	10,21	3,79	0,41	–	0,24	51,06
28 !28	Częstochowa	47,03	11,70	10,61	7,89	7,14	5,48	6,99	2,37	0,42	–	0,37	46,84
29 !29	Gliwice	44,39	13,62	6,09	9,81	3,01	5,48	8,44	5,33	0,54	–	3,30	39,26
30 !30	Rybnik	40,16	18,04	7,10	9,61	4,15	5,97	7,55	4,23	0,82	2,09	0,26	42,88
31 !31	Katowice	44,60	16,43	5,55	12,44	2,01	–	13,34	4,60	1,03	–	–	44,90
32 !32	Sosnowiec	62,40	8,45	6,84	6,66	3,86	3,97	4,23	2,71	0,60	–	0,26	48,53
33 !33	Kielce	45,08	7,16	12,81	6,73	15,07	6,24	3,68	1,80	0,95	–	0,46	44,17
34 !34	Elbląg	47,89	10,35	12,71	6,36	9,06	6,69	2,72	3,86	0,35	–	–	42,03
35 !35	Olsztyn	47,22	11,64	9,63	7,87	6,94	8,57	3,97	3,48	0,30	–	0,37	40,16
36 !36	Kalisz	47,31	10,16	12,77	4,06	12,00	7,49	3,75	1,93	0,36	–	0,18	49,99
37 !37	Konin	48,07	8,88	13,76	4,78	11,33	5,66	5,15	1,80	0,29	–	0,27	47,82
38 !38	Piła	48,34	10,47	11,74	4,62	10,55	6,64	4,55	2,68	0,43	–	–	49,12
39 !39	Poznań	41,99	20,29	5,08	12,81	2,98	7,22	4,26	4,97	0,19	–	0,20	52,27
40 !40	Koszalin	47,16	10,15	22,77	3,73	4,11	4,45	4,06	3,01	0,28	–	0,28	43,75
41 !41	Szczecin	50,58	12,56	10,24	8,28	3,75	5,77	4,24	4,26	0,32	–	–	43,40
Polska		41,04	12,68	10,20	9,50	8,98	7,87	5,60	3,10	0,42	0,36	0,24	46,29

Podział mandatów w skali okręgów

Okręg	Nazwa								Łącznie
		SLD-UP	PO	SRP	PiS	PSL	LPR	MN
01 !1	Legnica	7	1	1	1	1	1	–	12
02 !2	Wałbrzych	6	1	1	–	–	1	–	9
03 !3	Wrocław	6	3	1	2	1	1	–	14
04 !4	Bydgoszcz	7	1	1	1	1	1	–	12
05 !5	Toruń	7	1	2	1	1	1	–	13
06 !6	Lublin	5	1	2	2	3	2	–	15
07 !7	Chełm	5	1	2	–	3	1	–	12
08 !8	Zielona Góra	7	1	1	1	1	1	–	12
09 !9	Łódź	6	2	1	1	–	1	–	11
10 !10	Piotrków Trybunalski	4	1	2	–	1	1	–	9
11 !11	Sieradz	5	1	2	1	2	1	–	12
12 !12	Chrzanów	3	1	–	1	1	1	–	7
13 !13	Kraków	5	3	1	2	1	2	–	14
14 !14	Nowy Sącz	3	2	1	1	1	1	–	9
15 !15	Tarnów	2	1	1	1	2	1	–	8
16 !16	Płock	5	1	1	1	2	–	–	10
17 !17	Radom	3	1	1	1	2	1	–	9
18 !18	Siedlce	4	1	2	1	3	1	–	12
19 !19	Warszawa I	8	4	–	5	–	2	–	19
20 !20	Warszawa II	3	2	1	2	1	1	–	10
21 !21	Opole	5	2	2	1	–	1	2	13
22 !22	Krosno	4	1	2	1	2	1	–	11
23 !23	Rzeszów	5	2	2	1	2	3	–	15
24 !24	Białystok	6	1	2	2	2	2	–	15
25 !25	Gdańsk	5	3	1	2	–	1	–	12
26 !26	Gdynia	6	4	1	1	1	1	–	14
27 !27	Bielsko-Biała	4	2	1	1	–	1	–	9
28 !28	Częstochowa	4	1	1	1	–	–	–	7
29 !29	Gliwice	6	2	1	1	–	–	–	10
30 !30	Rybnik	5	2	1	1	–	–	–	9
31 !31	Katowice	7	3	1	2	–	–	–	13
32 !32	Sosnowiec	7	1	1	–	–	–	–	9
33 !33	Kielce	8	1	2	1	3	1	–	16
34 !34	Elbląg	5	1	1	–	1	–	–	8
35 !35	Olsztyn	5	1	1	1	–	1	–	9
36 !36	Kalisz	6	1	2	–	2	1	–	12
37 !37	Konin	5	1	2	–	1	–	–	9
38 !38	Piła	5	1	1	–	1	1	–	9
39 !39	Poznań	5	2	–	2	–	1	–	10
40 !40	Koszalin	5	1	2	–	–	–	–	8
41 !41	Szczecin	7	2	2	1	–	1	–	13
Polska		216	65	53	44	42	38	2	460

Wyniki wyborów do Senatu RP

Osobny artykuł: Senatorowie V kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (2001–2005).

Zwycięzcy w poszczególnych okręgach w wyborach do Senatu RP

Rozkład mandatów

Komitet wyborczy[34]		Głosy			Mandaty
		Liczba	%	+/−	Liczba	+/−
	KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	10 532 523	38,91	13,25[uwaga 4]	75	47[uwaga 5]
	KWW Blok Senat 2001	6 610 751	24,42	–	15	–
	Polskie Stronnictwo Ludowe	3 575 388	13,21	6,25	4	1
	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	1 158 887	4,28	4,08	2	2
	Liga Polskich Rodzin	1 097 058	4,05	–	2	–
	KWW i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego	142 461	0,53	–	1	–
	KWW Henryka Tadeusza Stokłosy	113 139	0,42	0,20	1
	Konserwatywno-Liberalna Partia Unia Polityki Realnej	469 815	1,74	1,43	–	–
	Alternatywa Ruch Społeczny	296 407	1,10	–	–	–
	Polska Unia Gospodarcza	146 299	0,54	–	–	–
	KWW Mniejszość Niemiecka	138 120	0,51	0,05	–	–
	Polska Partia Socjalistyczna	131 987	0,49	–	–	–
Pozostałe komitety wyborcze partii		137 681	0,51	–	–	–
Pozostałe komitety wyborcze wyborców		2 518 603	9,30	–	–	–
Razem		–	100,00	–	100	–
Głosy ważne		13 072 323	96,46
Głosy nieważne		479 179	3,54	1,36
Frekwencja		13 551 502	46,28	1,64

↓
75	4	15	2	2	2
SLD–UP	PSL	BS	SRP

SLD–UP	PSL	BS	SRP	LPR

Różnica w wyniku wyborów do Sejmu pomiędzy zmodyfikowaną metodą Sainte-Laguë a metodą D’Hondta

Komitet Wyborczy		Wynik		Zmod. Sainte-Laguë		D’Hondt		Różnica
		Liczba	%	Liczba	%	Liczba	%	Liczba	%
	KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	5 342 519	41,04%	216	47,00%	245	53,26%	29[uwaga 6]	6,26%
	KWW Platforma Obywatelska	1 651 099	12,68%	65	14,13%	62	13,48%	3[uwaga 7]	0,65%
	Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	1 327 624	10,20%	53	11,52%	47	10,22%	6[uwaga 8]	1,30%
	Prawo i Sprawiedliwość	1 236 787	9,50%	44	9,57%	38	8,26%	6[uwaga 9]	1,31%
	Polskie Stronnictwo Ludowe	1 168 659	8,98%	42	9,13%	37	8,04%	5[uwaga 10]	1,09%
	Liga Polskich Rodzin	1 025 148	7,87%	38	8,26%	29	6,30%	9[uwaga 11]	1,96%
	KWW Mniejszość Niemiecka	47 230	0,36%	2	0,43%	2	0,43%	0	0%
	KWW Niemiecka Mniejszość Górnego Śląska	8024	0,06%	0	0,00%	0	0,00%	0	0%

Zobacz też

• Sejm RP IV kadencji
• Senat RP V kadencji
• posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji
• senatorowie V kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej

Uwagi

1. W porównaniu z sumarycznym wynikiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Unii Pracy z wyborów w 1997.
2. W porównaniu z liczbą mandatów Sojuszu Lewicy Demokratycznej zdobytych w wyborach 1997.
3. Komitet nie przekroczył progu 8% głosów ważnych obowiązującego dla komitetów koalicyjnych.
4. W porównaniu z sumarycznym wynikiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Unii Pracy z wyborów w 1997.
5. W porównaniu z liczbą mandatów Sojuszu Lewicy Demokratycznej zdobytych w wyborach 1997.
6. Mandat uzyskaliby w okręgu nr 1 Lubomir Gliniecki i Jerzy Jankowski, nr 2 Mirosław Lubiński, nr 3 Agnieszka Krawczyk, nr 6 Janusz Basiak, nr 8 Ewa Freyberg i Zbigniew Faliński, nr 9 Władysław Skwarka, nr 10 Jan Darnowski, nr 11 Andrzej Aleksandrowicz, nr 13 Małgorzata Węgrzyn, nr 17 Zygmunt Nita, nr 19 Jacek Zdrojewski, nr 21 Leszek Wierzchowiec i Andrzej Spór, nr 22 Lucjan Kuźniar, nr 23 Joanna Grobel-Proszowska, nr 26 Zbigniew Walczak, nr 27 Jerzy Balon, nr 28 Grzegorz Makowski, nr 29 Lesław Jankiewicz, nr 31 Michał Urban, nr 32 Marek Drożyński, nr 35 Wiesław Nałęcz, nr 36 Wiesław Szczepański, nr 37 Ireneusz Kubiaczyk, nr 38 Wojciech Nowaczyk, nr 39 Krystyna Selinger, nr 41 Janusz Winiarczyk.
7. Mandat uzyskałby w okręgu nr 25 Aleksander Hall. Mandatu nie uzyskaliby w okręgach: nr 9 Mirosław Drzewiecki, nr 23 Krystyna Skowrońska, nr 27 Edward Płonka, nr 31 Rafał Zagórny.
8. Mandatu nie uzyskaliby w okręgach: nr 21 Józef Tomala, nr 22 Józef Głowa, nr 29 Stanisław Dulias, nr 32 Michał Figlus, nr 37 Zdzisław Jankowski, nr 41 Wacław Klukowski.
9. Mandat uzyskałaby w okręgu nr 13 Barbara Bubula. Mandatu nie uzyskaliby w okręgach: nr 6 Andrzej Mańka, nr 8 Kazimierz Marcinkiewicz, nr 11 Piotr Krzywicki, nr 21 Andrzej Diakonow, nr 28 Szymon Giżyński, nr 35 Aleksander Szczygło, nr 39 Małgorzata Stryjska.
10. Mandatu nie uzyskaliby w okręgach: nr 1 Tadeusz Samborski, nr 3 Janusz Dobrosz, nr 13 Bogdan Pęk, nr 26 Stanisław Kalinowski, nr 36 Andrzej Grzyb.
11. Mandatu nie uzyskaliby w okręgach: nr 1 Halina Szustak, nr 2 Grzegorz Górniak, nr 8 Stanisław Gudzowski, nr 10 Tadeusz Kędziak, nr 13 Stanisław Papież, nr 17 Jan Łopuszański, nr 19 Jan Olszewski, nr 25 Gertruda Szumska, nr 38 Józef Skowyra.

Przypisy

1. Dz.U. z 2001 r. nr 66, poz. 661.
2. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 9 października 2000 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 8 października 2000 r. (Dz.U. z 2000 r. nr 85, poz. 952).
3. Dudek 2013 ↓, s. 437.
4. Dudek 2013 ↓, s. 438.
5. Dudek 2013 ↓, s. 439.
6. Dudek 2013 ↓, s. 442.
7. Dudek 2013 ↓, s. 440.
8. Piasecki 2012 ↓, s. 154.
9. Piasecki 2012 ↓, s. 157.
10. Kowalczyk 2006 ↓, s. 98.
11. Kowalczyk 2006 ↓, s. 99.
12. Kowalczyk 2006 ↓, s. 100.
13. Kowalczyk 2006 ↓, s. 199.
14. Kowalczyk 2006 ↓, s. 199–200.
15. Piasecki 2012 ↓, s. 156.
16. Piasecki 2012 ↓, s. 155.
17. Wykaz komitetów wyborczych KKW SLDUP. PKW. [dostęp 2016-04-03].
18. Wykaz komitetów wyborczych KKW AWSP. PKW. [dostęp 2016-04-03].
19. Wykaz komitetów wyborczych KW UW. PKW. [dostęp 2016-04-03].
20. Wykaz komitetów wyborczych KW SRP. PKW. [dostęp 2016-04-03].
21. Wykaz komitetów wyborczych KW PiS. PKW. [dostęp 2016-04-03].
22. Wykaz komitetów wyborczych KW PSL. PKW. [dostęp 2016-04-03].
23. Wykaz komitetów wyborczych KW PO. PKW. [dostęp 2016-04-03].
24. Wykaz komitetów wyborczych KW ARS. PKW. [dostęp 2016-04-03].
25. Wykaz komitetów wyborczych KW LPR. PKW. [dostęp 2016-04-03].
26. Wykaz komitetów wyborczych KW PWN. PKW. [dostęp 2016-04-03].
27. Wykaz komitetów wyborczych KWW MN. PKW. [dostęp 2016-04-03].
28. Wykaz komitetów wyborczych KW PUG. PKW. [dostęp 2016-04-03].
29. Wykaz komitetów wyborczych KW PPS. PKW. [dostęp 2016-04-03].
30. Wykaz komitetów wyborczych KW MNGŚ. PKW. [dostęp 2016-04-03].
31. Wybory do Sejmu: dane o komitetach wyborczych. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-25].
32. Dudek 2013 ↓, s. 441.
33. Wyniki wyborów. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-05-06].
34. Wybory do Senatu: ogólne dane statystyczne. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-11-22].

Bibliografia

• Antoni Dudek: Historia polityczna Polski 1989–2012. Kraków: Znak, 2013. ISBN 978-83-240-2130-7.
• Krzysztof Kowalczyk, Jerzy Sielski: Partie i ugrupowania parlamentarne III RP. Toruń: Dom wydawniczy DUET, 2006. ISBN 83-89706-84-9.
• Andrzej Konrad Piasecki: Wybory w Polsce 1989–2011. Kraków: Arcana, 2012. ISBN 978-83-60940-46-4.

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku

• Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 w serwisie PKW