Jerzy Szmajdziński
polski polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Andrzej Szmajdziński (ur. 9 kwietnia 1952 we Wrocławiu, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji w latach 1985–1989, poseł na Sejm I, II, III, IV, V i VI kadencji (1991–2010), wicemarszałek Sejmu VI kadencji, w latach 2001–2005 minister obrony narodowej.
![]() Jerzy Szmajdziński (2005) | |
Pełne imię i nazwisko |
Jerzy Andrzej Szmajdziński |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 kwietnia 1952 |
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 2010 |
Wicemarszałek Sejmu VI kadencji | |
Okres |
od 6 listopada 2007 |
Przynależność polityczna | |
Minister obrony narodowej | |
Okres |
od 19 października 2001 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
W latach 1966–1971 był uczniem Elektronicznych Zakładów Naukowych we Wrocławiu[1]. W 1975 ukończył studia na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.
W 1968 wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej. Jako student przewodniczył radzie uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, potem zasiadał w zarządzie głównym tej organizacji. W latach 1973–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w egzekutywie komitetu uczelnianego na AE we Wrocławiu, był delegatem na wojewódzką konferencję sprawozdawczo-wyborczą partii. Od 1986 zasiadał w jej Komitecie Centralnym. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W okresie 1984–1989 był przewodniczącym Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, a w 1989–1990 kierownikiem Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. W latach 1986–1988 był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta w Zamościu[2].
Od chwili powołania należał do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, pełniąc funkcje we władzach krajowych tej partii. Od 1999 działał w Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
W latach 1988–1990 był wiceprezesem Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W latach późniejszych był także członkiem zarządu koszykarskiej spółki akcyjnej Śląsk Wrocław.
Sprawował mandat poselski na Sejm PRL IX kadencji, ponownie był wybierany w 1991, 1993, 1997, 2001 i 2005. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz siódmy został posłem, kandydując z listy koalicji Lewica i Demokraci w okręgu legnickim i otrzymując 42 724 głosy. Od 22 kwietnia 2008 zasiadał w klubie poselskim Lewica.
W Sejmie był m.in. przewodniczącym Klubu Parlamentarnego SLD (dwukrotnie) oraz przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej. W 2007 został wicemarszałkiem VI kadencji.
W październiku 2001 objął stanowisko ministra obrony narodowej w rządzie Leszka Millera. 21 kwietnia 2004 został tymczasowo pełniącym obowiązki ministra spraw wewnętrznych i administracji (w związku z wyborem dotychczasowego szefa resortu Józefa Oleksego na stanowisko marszałka Sejmu). Zachował stanowisko ministra obrony narodowej w pierwszym i drugim rządzie Marka Belki. Był także członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005. Od początku zasiadał we władzach krajowych Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w czerwcu 2008 został wiceprzewodniczącym tej partii.
W grudniu 2009 został ogłoszony kandydatem SLD w wyborach prezydenckich w 2010[3].
10 kwietnia 2010 zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[4]. Pochowany 20 kwietnia 2010 na Cmentarzu w Wilanowie[5].
Życie prywatne
Syn Henryka i Heleny. Mąż Małgorzaty Sekuły-Szmajdzińskiej, późniejszej radnej Warszawy i posłanki na Sejm. Ojciec Agnieszki i Andrzeja.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)[6]
- Odznaka pamiątkowa Ministerstwa Obrony Narodowej – 2001, ex officio
- Order Gwiazdy Białej I klasy (Estonia, 2002)[7]
- Rycerz Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (2004, Wielka Brytania)[8]
- Honorowe obywatelstwa: Jeleniej Góry (2002)[9], Bolkowa (2004)[10], Dolnego Śląska (2010, pośmiertnie), Lubina (2010, pośmiertnie)[11], Wrocławia (2010, pośmiertnie)[12] i Legnicy (2011, pośmiertnie)[13]
W 2010 odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową przy stadionie Oporowska[14], a 10 kwietnia 2011 tablicę pamiątkową przed siedzibą SLD przy ul. Wojska Polskiego w Jeleniej Górze[15].
11 kwietnia 2012 imię Jerzego Szmajdzińskiego otrzymała Sala Reprezentacyjna w siedzibie Ministerstwa Obrony Narodowej[16].
Wyniki wyborcze
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1985 | Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego | Sejm PRL IX kadencji | Lista krajowa | ![]() | |
1991 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm I kadencji | nr 13 | 5706 ![]() | |
1993 | Sejm II kadencji | nr 13 | 20 677 ![]() | ||
1997 | Sejm III kadencji | 44 397 ![]() | |||
2001 | Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy | Sejm IV kadencji | nr 1 | 72 719 (22,15%)![]() | |
2005 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm V kadencji | 20 741 (7,32%)![]() | ||
2007 | Lewica i Demokraci | Sejm VI kadencji | 42 724 (10,56%)![]() |
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.