Loading AI tools
polski biskup prawosławny, teolog i kapelan wojskowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy (pełny tytuł: Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy, Prawosławny Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński), imię świeckie Mariusz Pańkowski (ur. 4 sierpnia 1974 w Białymstoku) – polski arcybiskup prawosławny, ordynariusz diecezji wrocławsko-szczecińskiej, Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego, podporucznik. Profesor nauk teologicznych, rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie w kadencji 2020–2024, wcześniej prorektor tej uczelni.
| Mariusz Pańkowski | |
| Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1974 |
| Arcybiskup wrocławski i szczeciński | |
| Okres sprawowania |
od 16 maja 2017 |
| Prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego | |
| Okres sprawowania |
od 2010 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
17 grudnia 1993 |
| Diakonat |
1 stycznia 1995 |
| Prezbiterat |
15 października 1998 |
| Chirotonia biskupia |
28 stycznia 2007 |
| Data konsekracji |
28 stycznia 2007 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Pantelejmon (Kalpakidis), Szymon (Romańczuk), Jeremiasz (Anchimiuk), Abel (Popławski), Symeon (Szostacki), Efrem (Kycaj), Miron (Chodakowski), Jakub (Kostiuczuk), Grzegorz (Charkiewicz), Krzysztof (Rakintzakis), Mitrofan (Jurczuk), Damaskin (Karpathakis), Melecjusz (Jehorenko) | ||||||||||||
| |||||||||||||
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 2010 |
| Stanowiska |
prawosławny biskup polowy Wojska Polskiego |
| Odznaczenia | |
     | |
W wieku 12 lat zaczął przysługiwać w soborze św. Mikołaja w Białymstoku. W tym okresie po raz pierwszy spotkał się z biskupem Sawą (Hrycuniakiem), co przesądziło o jego późniejszej decyzji o wstąpieniu do monasteru. Według własnych wspomnień biskupa Jerzego, decyzję tę podjął w wieku trzynastu lat, zaś jako piętnastolatek, 31 maja 1989, złożył u biskupa Sawy podanie o zgodę na złożenie wieczystych ślubów mniszych. Duchowny skierował go do monasteru w Supraślu jako posłusznika, pod opiekę jego przełożonego Mirona (Chodakowskiego)[1].
Równocześnie ze wstąpieniem do monasteru Mariusz Pańkowski rozpoczął naukę w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie, które ukończył z wyróżnieniem w 1993, zdając równocześnie egzamin dojrzałości[2]. 17 grudnia 1993 przyjął postrzyżyny zakonne w riasofor[3]. Pracował jako nauczyciel religii prawosławnej w przedszkolu w Supraślu[1].
W 1993 rozpoczął w trybie zaocznym studia teologiczne w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej[1]. Następnie został skierowany do kontynuowania nauki na Wydziale Teologii Narodowego Uniwersytetu Ateńskiego. Przed podjęciem studiów przebywał rok w monasterze Paraklet w pobliżu Aten[1].
W trakcie studiów zdał egzamin państwowy z języka greckiego, nauczył się również koine[3]. 1 stycznia 1995 otrzymał święcenia diakońskie z rąk arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Sawy[3]. 10 września 1998 złożył w monasterze w Supraślu wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Jerzy na cześć świętego mnicha Jerzego Chozewity[2].
15 października 1998 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk patriarchy ekumenicznego Bartłomieja w cerkwi Hagia Sophia w Białymstoku[4]. 30 kwietnia 1999 otrzymał godność ihumena, zaś 4 maja tego samego roku został namiestnikiem stauropigialnego monasteru św. Onufrego w Jabłecznej[2] Od 3 kwietnia 2000 archimandryta[3].
28 listopada 2006 Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego zdecydował o powołaniu archimandryty Jerzego na biskupa-wikariusza diecezji warszawsko-bielskiej z tytułem biskupa siemiatyckiego[3].
28 stycznia 2007[3] odbyła się chirotonia biskupia archimandryty Jerzego w soborze św. Marii Magdaleny w Warszawie. Pierwsza Święta Liturgia celebrowana przez bpa Jerzego w Siemiatyczach odbyła się 15 lutego tegoż roku[5].
16 maja 2017 na nadzwyczajnym posiedzeniu Świętego Soboru Biskupów PAKP podniesiony do rangi arcybiskupa i mianowany – w związku ze śmiercią abpa Jeremiasza – ordynariuszem prawosławnej diecezji wrocławsko-szczecińskiej[6][7]. Uroczysty ingres miał miejsce 18 czerwca 2017 w soborze Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy we Wrocławiu[8][9].
9 czerwca 2010 w Warszawie na nadzwyczajnym posiedzeniu Świętego Soboru Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego zgłoszona została jego kandydatura do godności Prawosławnego Ordynariusza Wojska Polskiego, po tragicznie zmarłym Mironie (Chodakowskim)[10]. Na wakującą katedrę został wybrany jednogłośnie[11].
23 czerwca 2010 Czesław Piątas, w imieniu Ministra Obrony Narodowej, Bogdana Klicha wręczył mu nominację na stanowisko Prawosławnego Ordynariusza Wojskowego w Prawosławnym Ordynariacie Wojska Polskiego[12]. 12 października 2010 miał miejsce jego ingres na katedrę Prawosławnego Ordynariusza Wojska Polskiego oraz oficjalne powitanie z wojskiem[13]. 3 listopada złożył przysięgę wojskową w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie[14]. 9 maja 2011 został mianowany na I stopień oficerski[15][16].
15 lipca 2012 brał udział w poświęceniu cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Katyniu[17].
Wielokrotnie znajdował się w składzie delegacji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego przebywających z oficjalnymi wizytami w innych lokalnych Kościołach Prawosławnych[1]. Był również delegatem PAKP na posiedzenia komisji przygotowującej sobór panprawosławny[2].
W 2016 został członkiem delegacji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego[18].
W 1999 obronił pod kierunkiem metropolity Warszawy i całej Polski Sawy pracę magisterską nt. Nauka św. Grzegorza Palamasa o niestworzonym świetle[3]. Studia teologiczne w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej ukończył z wyróżnieniem. W 2003 obronił rozprawę doktorską Mistyka światła w tradycji Kościoła Wschodniego również napisaną pod kierunkiem metropolity Sawy[2]. W tym samym roku został zatrudniony w ChAT jako wykładowca teologii zasadniczej, homiletyki oraz języka cerkiewnosłowiańskiego[3]. Homiletykę wykładał również w Prawosławnym Seminarium Duchownym[3].
W 2006 został kierownikiem Katedry Prawosławnej Teologii Praktycznej ChAT. W 2008 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych na podstawie rozprawy poświęconej postaci św. Ignacego (Brianczaninowa)[3][19]. W tym samym roku objął funkcję kierownika Sekcji Teologii Prawosławnej ChAT[2]. W 2012 został prorektorem ChAT (w 2016 został wybrany na kolejną kadencję[20]).
5 czerwca 2014 uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych[21][22]. W 2015 został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego ChAT[23].
W 2019 został członkiem Rady Naukowej czasopisma „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”[24].
7 maja 2020 r. został wybrany rektorem ChAT na kadencję 2020–2024[25].
Jest autorem książek[26]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
