Loading AI tools
katalog centralny polskich bibliotek naukowych i akademickich Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowy Uniwersalny Katalog Centralny, NUKAT – katalog centralny części polskich bibliotek naukowych i akademickich. Uruchomiony w 2002 roku. Znajdują się w nim opisy różnego typu publikacji: książek, czasopism, nagrań dźwiękowych, druków muzycznych, filmów, dokumentów kartograficznych, ikonograficznych czy dokumentów życia społecznego. Obecnie obejmuje zbiory 185 bibliotek (stan na 25.10.2022)[2]. Prowadzona jest również retrokonwersja opisów dokumentów wydanych przed 2002 rokiem[3]. Serwis był notowany w rankingu Alexa na miejscu 1 097 878 (stan na 21 grudnia 2021)[4].
 | |
| Komercyjna |
nie |
|---|---|
| Data powstania |
21 października 2002[1] |
| Właściciel | |
| Rejestracja |
brak |
| Wersje językowe | |
| Strona internetowa | |
Od 1996 roku w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie (BUW) działało Centrum Formatów i Kartotek Haseł Wzorcowych (CFiKHW), oddział nadzorujący prace nad centralną kartoteką haseł wzorcowych (CKHW), rozpoczęte w BUW w 1991 roku[5]. W 2001 roku CFiKHW przekształcono w Centrum NUKAT i rozpoczęto przygotowania do uruchomienia współkatalogowania w jednej bazie katalogowej. Pierwszy rekord wprowadzono do bazy centralnej 5 lipca 2002 roku, a 21 października tego samego roku nastąpiło oficjalne otwarcie Narodowego Uniwersalnego Katalogu Centralnego NUKAT w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie[5]. W bibliotece NUKAT znalazły się zbiory z 32 biblioteki[3].
W 2005 roku została podpisana umowa z OCLC (Online Computer Library Center) o przekazywaniu opisów z bazy NUKAT do katalogu WorldCat. Biblioteka Narodowa rozpoczęła współkatalogowanie, które trwało do 2008 roku,[6] a w katalogu centralnym NUKAT znalazły się zbiory 58 bibliotek[3].
W latach 2009–2013 realizowany był projekt POPC (Program Operacyjny Polska Cyfrowa) „Autostrada informacji cyfrowej”. Baza NUKAT została scalona o katalogi lokalne 30 bibliotek (łącznie 292 tys. rekordów bibliograficznych). W 2017 roku w bazie znalazł się opisy z 157 bibliotek, a rok później było ich 168[3]. Retrokonwersja rekordów nadal trwa. Od stycznia 2018 rekordy bibliograficzne są budowane według zasad RDA (Resource Description and Access)[7].
Z katalogiem NUKAT współpracują największe ośrodki naukowe oraz wiodące w swoich dziedzinach instytucje specjalistyczne. Wśród nich znajdują się biblioteki uczelni wyższych, biblioteki jednostek Polskiej Akademii Nauk (w tym stacji badawczych PAN w Paryżu, Rzymie, Wiedniu), biblioteki jednostek badawczo-rozwojowych, biblioteki wojewódzkie i pedagogiczne[2].
Kierownikiem CFiKHW, a następnie Centrum NUKAT w latach 1996–2014 była Maria Burchard. Jej następcą w latach 2015-2023 została Ewa Kobierska-Maciuszko, wcześniej dyrektor BUW.
Katalog centralny NUKAT jest źródłem gotowych rekordów bibliograficznych i wzorcowych dla bibliotek. Dzięki temu możliwe jest przyspieszenie bieżących prac katalogowych oraz retrokonwersji. Zawartość katalogu NUKAT jest budowana przez pracowników bibliotek współtworzących tę bazę. Jeżeli potrzebny opis znajduje się w katalogu NUKAT, bibliotekarz pobiera go wraz z kompletem rekordów haseł wzorcowych do swojej bazy lokalnej, co jest odnotowywane w rekordzie bibliograficznym. W przypadku braku opisu bibliotekarz buduje opis w bazie centralnej i po jego pojawieniu się w katalogu NUKAT pobiera go do swojej bazy lokalnej. Efektem tych działań jest zintegrowana informacja o zasobach bibliotek naukowych i akademickich, które wyraziły chęć uczestniczenia w projekcie[8].
Spójność danych w katalogu zapewnia Centralna Kartoteka Haseł Wzorcowych, która gwarantuje poprawność i jednolitość terminów stosowanych w opisach dokumentów. Przykładowo, dzięki kartotece wszystkie dzieła danego autora zebrane są pod jedną ujednoliconą formą hasła, nawet gdy autor używał wielu nazw (nazwisko, pseudonim, inicjały).
Do opracowania rzeczowego zbiorów w katalogu NUKAT wykorzystywane są 3 języki informacyjno-wyszukiwawcze: język haseł przedmiotowych KABA (jhp KABA), Medical Subject Headings (MeSH) oraz język haseł przedmiotowych Biblioteki Narodowej (jhp BN), będący w trakcie przekształceń w język deskryptorowy (DBN – Deskryptory Biblioteki Narodowej). Użytkownicy katalogu NUKAT w jednym punkcie dostępu otrzymują informację o rozproszonych zasobach bibliotek naukowych i akademickich[3].
Dzięki stosowaniu międzynarodowych norm i standardów możliwa jest również wymiana i publikacja danych bibliograficznych i wzorcowych na poziomie ponadkrajowym. Informacja o zbiorach polskich bibliotek naukowych i akademickich jest dostępna w światowym katalogu WorldCat (od 2005 roku)[5], a od 2019 roku również w Karlsruher Virtuelle Katalog (KVK)[9]. Z kolei dane wzorcowe znajdują się w międzynarodowej kartotece haseł wzorcowych VIAF (od 2009 roku)[5].
Z katalogiem centralnym NUKAT mogą współpracować biblioteki akademickie, uczelnie wyższej lub naukowe (w rozumieniu Dz.U. z 2012 r. poz. 390), a także biblioteki, które używają zintegrowanego systemu bibliotecznego, obsługującego format MARC21[3]. Bibliotekarze współpracujący z NUKAT mają stałą możliwość dokonywania korekt i uzupełnień w rekordach bazy NUKAT. Współpraca przebiega na dwa sposoby:
Lista bibliotek, które wprowadziły powyżej 90 000 rekordów bibliotecznych (stan na 13.11.2018)[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
