pióro

pióro (język polski)

pióra (1.1)

pióro (1.2)

pióro (1.4)

pióra (1.5)

pióro (1.8) (B)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjurɔ], AS: [pʹi ̯uro], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pióro	pióra
dopełniacz	pióra	piór
celownik	pióru	piórom
biernik	pióro	pióra
narzędnik	piórem	piórami
miejscownik	piórze	piórach
wołacz	pióro	pióra

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pióro
dopełniacz	pióra
celownik	pióru
biernik	pióro
narzędnik	piórem
miejscownik	piórze
wołacz	pióro

(1.1) ornit. wytwór naskórka ptaków, pokrywający ich ciało, składający się z elastycznej osi i dwu chorągiewek; zob. też pióro w Wikipedii

(1.2) przyrząd do pisania

(1.3) liter. autorstwo dzieła literackiego

(1.4) spłaszczony, rozszerzony koniec wiosła

(1.5) pióra slang. długie włosy^[1], szczególnie u mężczyzny

(1.6) gw. muz. gitara^[1]

(1.7) łow. ptactwo łowne

(1.8) techn. męska część połączenia ciesielskiego typu „pióro i wpust”

odmiana:

(1.1-6)

 

(1.7) blm,

 

przykłady:

(1.1) Wróbel nastroszył pióra.

(1.2) Dziadek pisze listy wyłącznie piórem.

(1.3) To jedyna powieść pióra młodej węgierskiej pisarki.

(1.4) Powinieneś płycej zanurzać pióra wioseł.

(1.5) Gitarzysta potrząsał długimi blond piórami.

(1.6) Klaudia umie pięknie grać na piórze, a ja się dopiero uczę.

(1.8) Pod elewacją drewnianą mocowaną na pióro i wpust należy zapewnić szczelinę wentylacyjną^[2].

składnia:

(1.3) (dzieło) pióra + D.

kolokacje:

(1.1) stroszyć / wymieniać pióra • pióra konturowe / puchowe / pokrywowe • gęsie / kacze / orle / pióro • chorągiewka / stosina pióra

(1.2) pisać piórem • pióro świetlne • pióro kulkowe • pióro na naboje

(1.4) pióro wiosła

(1.6) grać na piórze

(1.7) strzelać do pióra = polować na ptactwo

synonimy:

(1.1) lotka, sterówka

(1.3) klawiatura

(1.5) włosy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piórnik m, pierze n, pierzyna ż, pierzynka ż, pierzenie n, opierzenie n, piórkowanie n, opiórkanie n, pierzastość ż

zdrobn. piórko n, pióreczko n

czas. pierzyć się ndk., opierzyć się dk., piórkować ndk., opiórkać dk.

przym. piórowy, piórkowy, pierzasty, pióropuszowy

związki frazeologiczne:

robić koło pióra • wieczne pióro • parać się piórem

etymologia:

prasł. *pero^[3]

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) feather; (1.2) pen; (1.4) blade; (1.8) tongue
• arabski: (1.1) قلم (1.2) ريش, ريشة
• baskijski: (1.1) luma; (1.2) idazluma, luma
• bhodźpuri: (1.1) पंख m
• białoruski: (1.1) пяро n; (1.2) пяро n; (1.3) пяро n
• bułgarski: (1.1) перо
• dolnołużycki: (1.1) pjero
• duński: (1.1) fjer w; (1.2) pen w; (1.3) pen w; (1.8) fer w
• elfdalski: (1.1) daungen n
• esperanto: (1.1) plumo; (1.2) plumo
• francuski: (1.1) plume ż; (1.2) plume ż; (1.3) plume ż
• hawajski: (1.1) hulu
• hiszpański: (1.1) pluma ż; (1.2) pluma ż
• interlingua: (1.1) penna, pluma; (1.2) penna, pluma
• jaćwieski: (1.1) spiła
• japoński: (1.2) ペン
• kaszubski: (1.2) pióro n
• kataloński: (1.1) ploma ż
• łaciński: (1.1) pluma, penna; (1.2) calamus
• łotewski: (1.1) spalva ż
• manx: (1.1) fedjag ż
• niderlandzki: (1.1) veer ż, pluim ż
• niemiecki: (1.1) Feder ż
• nowogrecki: (1.2) γραφίδα ż
• portugalski: (1.2) pena ż
• rosyjski: (1.1) перо n; (1.2) перо n; (1.4) перо n, лопасть ż
• słowacki: (1.1) pero; (1.2) pero
• staroirlandzki: (1.1) cleitte m
• szwedzki: (1.1) fjäder w; (1.2) penna w, bläckpenna w
• tahitański: (1.1) hetehete, huruhuru
• tajski: (1.1) กะลวย
• ukraiński: (1.1) перо n; (1.2) ручка ż
• węgierski: (1.1) toll; (1.2) toll
• wilamowski: (1.1) fader ż, fāder ż, faoder ż
• włoski: (1.1) penna ż, piuma ż; (1.2) penna ż

źródła:

1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 233.
2. Wojciech Nitka: Czy 140 mm wystarczy? (pl). Buduj z drewna, 2009-08-24. [dostęp 2024-10-05].
3.  Hasło „pióro” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

pióro (język kaszubski)

wymowa:

IPA: /ˈpʲjurɔ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pióro^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piórnik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. https://iecor.clld.org/languages/kashubian